ARJEN LUCASSEN’S SUPERSONIC REVOLUTION: “Golden Age of Music”

ALBUM

Είναι γνωστή η αδηφάγα ανάγκη για δημιουργία και έκφραση που έχει σπρώξει τον χαμογελαστό Ολλανδό σε πολλές διαφορετικές μουσικές περιπέτειες όλα αυτά τα χρόνια. Μπορεί σίγουρα να παινευτεί πως μέσα από μια πολύχρονη διαδρομή τάισε με σημαντικές ποσότητες ικανοποίησης το ανήσυχο μυαλό του, που δεν σταματούσε να τον προκαλεί σε νέα projects, νέες προκλήσεις, μέσα από τις οποίες βρήκε τόσο συχνά την ευκαιρία να συνεργαστεί με μουσικούς που θαύμαζε από ολόκληρο τον πλανήτη.

Άλλοτε με το όχημα των Ayreon, αλλού με τους Star One, συχνά απλά αυτός με πολυτελείς ενισχύσεις στο επιτελείο, απέδωσε πολλάκις φόρο τιμής ακόμα και σε οπτικές εμμονές της εφηβείας του. Όσο όμως και αν τα θέματα, οι αφετηρίες, τα πρόσωπα, πι πηγές, οι εποχές και οι τόποι των έργων του άλλαζαν, ο ίδιος έχει παραμείνει ένας φιλόδοξος και επίμονος ιππότης του προοδευτικού rock και metal. Όπως όμως κάθε προοδευτικός δημιουργός που σέβεται τις προθέσεις της εξέλιξης και της εναλλαγής, έτσι και ο Arjen όφειλε να ανακαλύψει άμεσα έναν τρόπο διαφοροποίησης και να γλιστρήσει από τα παγιωμένα. Κάπως έτσι γεννιέται αυτή η Supersonic Revolution που οφείλει μόλις στην πρώτη της απόπειρα να μας ξεναγήσει στην “Golden Age of Music”.

Πριν αποκαλύψουμε το νέο ταξίδι που μας επιφυλάσσει ο χαμογελαστός Ολλανδός, μια άλλη σημαντική αλλαγή έχει να κάνει με το πλήρωμα της αποστολής, καθώς αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με μια κανονική μπάντα με σταθερούς συγκεκριμένους λόγους: ο ίδιος αναλαμβάνει το μπάσο έχοντας δίπλα του τον ντράμερ Koen Herfs, ο συνήθης ύποπτος Joost van den Broek στέκεται στα keyboards, και την ομάδα συμπληρώνουν ο κιθαρίστας Timo Somers και ο τραγουδιστής Jaycee Cuijpers, ήδη γνώριμός μας από τους Star One.

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως για τον Arjen η χρυσή εποχή της μουσικής είναι η δεκαετία του ’70. Θα πάρει μόλις λίγα λεπτά να καταλάβει κανείς πως ο θεμέλιος λίθος του άλμπουμ είναι οι Deep Purple με ολόκληρο το γενεαλογικό τους δέντρο  να παρίσταται διάσπαρτα σε πολλές στιγμές των τραγουδιών. Και αν ψάχνει κανείς για την αφορμή αυτής της γενικής σύλληψης, αυτή έχει να κάνει με το τραγούδι “I Heard it On the X” από το αειθαλές “Fandango” των ZZ TOP: ζητήθηκε η διασκευή για μια συλλογή του γερμανικού περιοδικού “Eclipsed”, και με δεδομένο τον περιορισμένο χρόνο, όλα οδήγησαν τον Arjen μακριά από τα συνήθη τελειομανή και περίπλοκα δεδομένα του, για να ανακαλύψει με τους συμπαίκτες του πως πέρασαν καταπληκτικά. Αυτό μας δίνει την ευκαιρία να ακούσουμε έναν άλλον εαυτό του, ίσως πιο κοντά στην αφετηρία του με τους Vengeance στα 80’s, αλλά εμφανώς με τα θεμέλια της σύνθεσης και του ήχου να βρίσκονται στα 70’s. Άλλωστε στο ομότιτλο τραγούδι, ένα από τα πιο άμεσα και ελκυστικά, παρελάζουν στους στίχους του ένα σωρό υπαινιγμοί τραγουδιών και άλμπουμ από διάφορες μπάντες της χρυσής εποχής.

Όπως καταλαβαίνει κανείς, έχουμε να κάνουμε με μια ξεχωριστή δοκιμασία για τον αρχηγό που έγραψε τραγούδια με ρυθμικά ριφ, μελωδίες που τιμούν και ανακαλούν συγκεκριμένο κλίμα,  πνεύμα και εποχή, ενώ ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Hammond σφραγίζει όλες τις υπόλοιπες υποψίες. Ο Arjen διατηρεί το ιδιαίτερο χιούμορ του στο “Burn it Down”, μια σύνθεση που πατά εμφανώς στο “Smoke on the Water”, με την ίδια ιστορία από τη σκοπιά του “stupid with the flare gun”. Κάποιες συνθέσεις έχουν μια περισσότερο κλασικότροπη επική αύρα με μια αντήχηση που φέρνει στο μυαλό τους Rainbow, και συνολικά ο Arjen αποδεικνύεται ετοιμοπόλεμος και αποτελεσματικός στην πρόκληση. Τα τραγούδια ρέουν με ευχαρίστηση, τιμούν τις μακρινές τους αφετηρίες χωρίς γραφικότητα, οι μουσικοί εναρμονίζονται με ισορροπία στον στόχο, και ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Cuijpers, που ακούγεται σα να συμπυκνώνει όλες τις μεγάλες φωνές της Purple/Rainbow διαδρομής με ψυχή και ευελιξία. Προσωπική μου εμμονή το συγκινητικό “Holy Holy Ground”, όπου οι φωνητικές του χορδές προσεγγίζουν συχνά τον Dio της εποχής Rainbow.

Πέρα από τις δέκα αυθεντικές συνθέσεις και την εισαγωγή στο ξεκίνημα, το συνολικό πακέτο περιέχει και τέσσερις διασκευές: εκτός αυτής των ZZ TOP που ήταν και η υπαίτια του εγχειρήματος, υπάρχουν και τα “Love Is All” του Roger Glover, “Children of the Revolution” των T-Rex, και το “Fantasy” των Earth Wind & Fire.

Δεν ξέρω πόσο συχνά οι καλλιτέχνες παγιδεύονται σε έναν εμμονικό ρόλο που οι ίδιοι θεωρούν κατάλληλο, αλλά πραγματικά ευχαριστήθηκα αυτό το άμεσο και απλό άλμπουμ του Lucassen πολύ περισσότερο από άλλες του απόπειρες.

Είδος: Hard Rock/Heavy
Εταιρεία: Music Theories Recordings/Mascot Label Group
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Μάιου 2023

Website: https://www.arjenlucassen.com/content/supersonic-revolution-arjens-new-band/
Facebook: https://www.facebook.com/arjen.a.lucassen/?locale=fi_FI

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 890 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.