2005: Το πρόωρο αντίο του καινοτόμου Denis “Piggy” D’Amour

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ- 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ο Denis “Piggy” D’Amour (24 Σεπτεμβρίου 1959 – 26 Αυγούστου 2005) ήταν Καναδός κιθαρίστας, και ένα ιδρυτικό αλλά και καθοριστικό μέλος του heavy metal συγκροτήματος Voivod από την δημιουργία τους το 1982 μέχρι τον θάνατό του το 2005. Η προσέγγιση του D’Amour στη μουσική ήταν άναρχη και πειραματική και όχι αυστηρή και θεωρητική. Εκπαιδεύτηκε στο κλασικό βιολί ως παιδί. Επηρεάστηκε από progressive rock καλλιτέχνες όπως οι King Crimson, Pink Floyd και Rush.

 Ακολουθώντας τη δική του εσωτερική φωνή, δημιούργησε ένα αυστηρά προσωπικό ύφος που ουσιαστικά τράβηξε την εξέλιξη του γκρουπ, δημιουργώντας μια σειρά από μοναδικά άλμπουμ. Οι Voivod, με αιχμή του δόρατος το ιδιαίτερο παίξιμο και συνθετική του προσέγγιση παρέμειναν μια ξεχωριστή, απόλυτα ευδιάκριτη, πραγματικά προοδευτική και αυτόνομη μπάντα, που άφησε το δικό της στίγμα και αποτελεί σημαντική επίδραση για πολλούς.

Το καλοκαίρι του 2005, ο D’Amour διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου. Στη συνέχεια, προγραμματίστηκε μια εγχείρηση ρουτίνας, αν και αρκετές επιπλοκές οδήγησαν τους γιατρούς να υποψιαστούν περαιτέρω προβλήματα. Ο καρκίνος είχε προχωρήσει εκτενώς, κάνοντας οποιαδήποτε επέμβαση ανώφελη.

Ο D’Amour έπεσε σε κώμα στη μονάδα  φροντίδας ενός νοσοκομείου του Μόντρεαλ στις 25 Αυγούστου 2005, περικυκλωμένος τις τελευταίες ώρες του από την οικογένεια και τους φίλους του. Ο κιθαρίστας πέθανε την επόμενη μέρα περίπου στις 23:45.

Το ντοκιμαντέρ Metal: A Headbanger’s Journey, με μια συνέντευξη με τον D’Amour, κυκλοφόρησε στις 7 Σεπτεμβρίου 2005. Οι τελευταίες ηχογραφήσεις του Piggy εμφανίζονται σε δύο από τα άλμπουμ του Voivod Katorz και Infini, που κυκλοφόρησαν το 2006 και το 2009 αντίστοιχα. Είναι χαρακτηριστικό πως ο αντικαταστάτης του, Daniel Mongrain ακολούθησε με συνέπεια και σεβασμό το δρόμο που χάραξε ο καινοτόμος και πρωτοποριακός “Piggy”, κρατώντας ζωντανό το πνεύμα και ύφος του γκρουπ.

1940– Γεννιέται ο Nik Turner, που  είναι Άγγλος μουσικός, περισσότερο γνωστός σαν πρώην μέλος των πρωτοπόρων του space rock γκρουπ των Hawkwind. Ο Turner παίζει σαξόφωνο, φλάουτο, τραγουδά και είναι συνθέτης. Ενώ ήταν με τους Hawkwind, ήταν γνωστός για τις πειραματικούς του τζαζ αυτοσχεδιασμούς και την υπερβολική παρουσία του στη σκηνή, φορώντας συχνά μακιγιάζ και κοστούμια εμπνευσμένα από την Αρχαία Αίγυπτο.

Ο Turner γεννήθηκε στην Οξφόρδη τον Αύγουστο του 1940 σε μια θεατρική οικογένεια, αν και ο πατέρας του εργαζόταν σε εργοστάσιο πυρομαχικών. Σε ηλικία 13 ετών η οικογένειά του μετακόμισε στο παραθαλάσσιο θέρετρο του Kent, στο Margate, όπου εργάστηκε στο τοπικό πανηγύρι κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου των διακοπών, με έναν άλλο εποχιακό εργάτη, τον Robert Calvert. Οι πρώτες του επιρροές ήταν το Rock and Roll και οι ταινίες του James Dean.

Ο Turner, κάτοχος βαν, είχε αρχικά προσφέρει τις υπηρεσίες του ως roadie στους νεοσύστατους Hawkwind. Βέβαια σύντομα, όταν το συγκρότημα ανακάλυψε το πάθος του για το σαξόφωνο, του προσφέρθηκε μια θέση στο σχήμα για να προσθέσει τη δική του σφραγίδα στη συνολική περίεργη αίσθηση του ήχου τους.

1966– Κυκλοφορεί το “Portrait”, που είναι το δεύτερο άλμπουμ του αμερικανικού pop συγκροτήματος The Walker Brothers. Ήταν το πιο επιτυχημένο τους και έφτασε στο νούμερο τρία στο UK Albums Chart. Τη μουσική συνοδεία του γκρουπ ενορχήστρωσαν οι Ivor Raymonde και Reg Guest και παραγωγός ο John Franz. Λαμβάνοντας καλές ως μέτριες κριτικές, το άλμπουμ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τόσο σε μονοφωνικό όσο και σε στερεοφωνικό  LP format τον Αύγουστο του 1966. Το “Portrait” κυκλοφόρησε αργότερα σε CD έχοντας γίνει remaster και με επιπλέον υλικό το 1998. Οι σημειώσεις στο εσώφυλλο γράφτηκαν από τον Keith Altham με φωτογραφία του Dezo Hoffmann.

1975– Γεννιέται ο Fernando Ribeira, Πορτογάλος μουσικός, τραγουδιστής, στιχουργός και περισσότερο γνωστός σαν ο frontman του heavy metal γκρουπ των Moonspell, μιας σημαντικής μπάντας που συνδύασε με σημαντική επιτυχία το gothic metal, με το black, το doom και το μελωδικό death metal. Ο Ribeira ήταν ιδρυτικό μέλος και κεφαλή τους από το ξεκίνημα, όταν ακόμα έπαιζαν από το 1989 με το όνομα  “Morbid God”, και από το 1992 πια, επίσημα σαν Moonspell.

1981– Κυκλοφορεί το “Dead Set”, ένα live άλμπουμ των Grateful Dead που βγήκε από την Arista. Το άλμπουμ περιέχει ζωντανό υλικό ηχογραφημένο μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 1980 στο Warfield Theatre στο Σαν Φρανσίσκο και στο Radio City Music Hall στη Νέα Υόρκη. Τα αρχικά CD δεν περιείχαν το κομμάτι “Space” ώστε ολόκληρο το άλμπουμ να χωράει σε ένα CD. Ωστόσο, το “Space” συμπεριλήφθηκε όταν το άλμπουμ αργότερα επανακυκλοφόρησε ως μέρος του box set του 2004,  “Beyond Description”, καθώς και σε ένα CD το 2006. Η κυκλοφορία του 2006 περιελάμβανε επίσης ένα επιπλεόν CD με ζωντανό υλικό.

Το “Dead Set” είναι ουσιαστικά μια συνοδευτική κυκλοφορία του “Reckoning”, μια κυκλοφορία του 1981 με τραγούδια με ακουστικά όργανα: και τα δύο άλμπουμ ηχογραφήθηκαν στην ίδια περιοδεία.

2003– Το “Waking the Fallen” είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού heavy metal συγκροτήματος Avenged Sevenfold, που κυκλοφόρησε μέσω της Hopeless Records. Αυτή είναι η πρώτη κυκλοφορία που περιλαμβάνει τον βασικό κιθαρίστα Synyster Gates, και ο δίσκος περιέχει επίσης μερικά σόλο κιθάρας. Ο δίσκος έκανε εντύπωση  στους φίλους τους λόγω του ελαφρώς ψηλότερου τόνου του M. Shadows στη φωνή του, και για τις ψηλές νότες που τραγουδά σε τραγούδια όπως το “I Won’t See You Tonight”.  Το άλμπουμ επίσης κλίνει περισσότερο προς το heavy metal παρά το punk rock, με συγκρίσεις με το μελωδικό death metal, το thrash metal και το power metal.

2008– Κυκλοφορεί το 19ο στούντιο άλμπουμ των μύθων Motorhead, από την SPV/Steamhammer, με τον τίτλο “Motorizer”. Είναι το 11ο και τελευταίο σε αυτή την εταιρεία. Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν από το τέλος του 2007 ως τις αρχές του 2008, και όπως σε όλα τα άλμπουμ τους από το “Inferno” του 2004, συνεργάστηκαν με τον παραγωγό Cameron Webb.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.