Όταν ένας εκ των θρύλων του death metal κυκλοφορεί νέο album, τότε αναπόφευκτα όλα τα μάτια (και τα αυτιά) οφείλουν να στραφούν πάνω του. Όταν αυτός ο θρύλος λέγεται Chris Reifert, τότε η “προσκόλληση” στο νέο του πόνημα αποτελεί μονόδρομο. Κι όταν το νέο album των Autopsy “σκάει” στην πιάτσα, τότε το να παρθούν ως “λάφυρα” κάποια από τα ζωτικά σου όργανα αποτελεί για αυτούς ακόμη μια μέρα στο “γραφείο”.
Επτά ολόκληρα χρόνια μετά το φοβερό “Skull Grinder” οι Αμερικανοί ξεκίνησαν και πάλι να “περιφέρονται” στο μουσικό τους “νεκροτομείο”, και να είσαι σίγουρος πως όταν γίνεται αυτό δεν είσαι απλά ένας επισκέπτης αλλά εκείνος ο οποίος βρίσκεται μέσα στο “ψυγείο”. Στο 9ο τους album, οι Autopsy “σερβίρουν” όλα εκείνα τα “αηδιαστικά” στοιχεία τα οποία τους έφεραν στις κορυφές του είδους, αρχής γενομένης από το, για ακόμη μία φορά, σε βαθμό “κακουργήματος” gore εξώφυλλο. Ο συνδυασμός των εναρκτήριων “Stab the Brain” και “Final Frost”, θυμίζει χτυπήματα ακριβείας με “μπαλτά” και φανερώνει τις προθέσεις των Autopsy για τη συνέχεια του album.
Η μπάντα κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά, να “ισορροπεί” δηλαδή ανάμεσα στο γρήγορο death metal riffing και τον “έρποντα” doom death ήχο. Πάνω σε αυτόν το “άξονα” “κινείται” το album και πολλές φορές αυτό συνδυάζεται και μέσα στο ίδιο τραγούδι, όπως πχ. στο “Born In Blood”, το οποίο ενώ ξεκινάει με ένα άκρως Sabbath-ικό riff, εξελίσσεται σε μια “ωδή” στο death metal πίσω στο 1988. Γενικά ο ήχος “κοιτάζει” προς αυτή την εποχή, κάτι που κάνει το αποτέλεσμα να ακούγεται τόσο old school, τοποθετημένο όμως ακριβώς στο σήμερα. Αυτή η αίσθηση θα γίνει εντονότερη ακούγοντας, μεταξύ άλλων, το απίθανο “Tapestry of Scars”.
Ο Reifert όπως είναι φυσικό “κλέβει” την παράσταση με τα φωνητικά του, επιβεβαιώνοντας πως αυτός ο άνθρωπος πρέπει να έχει τις φωνητικές χορδές στο στομάχι του. Και μόνο το “Flesh Strewn Temple” να ακούσεις θα πειστείς για τα γραφόμενά μου. Συνεργοί στη “σαπίλα” και το δίδυμο των Eric Cutler και Danny Coralles με τα “αστείρευτα” riffs και solos, και γενικά αυτό το ηχητικό “θανατικό” το οποίο τους βγαίνει τόσο μα τόσο αβίαστα. Εξάλλου οι δυο τους είναι γνωστοί στο κουρμπέτι κι όπως είναι φυσικό δε θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστο και το νεότερο μέλος των Autopsy, τον Greg Wilkinson, ο οποίος έχει αναλάβει τον “βασανισμό” του μπάσου. Κι αν με ρωτάς, τα καταφέρνει περίφημα “τεμαχίζοντας” αργά και βασανιστικά τον ακροατή. “Skin By Skin” λέμε ρεεεεε!!!
Ο δίσκος “κυλάει” από την αρχή μέχρι το τέλος σαν αίμα ακατάσχετης αιμορραγίας. Ακόμα και αν κάποια στιγμή “πατάνε” για λίγο σε ξένα “χωράφια”, όπως αυτά του stoner, αυτό δεν είναι ικανό να σταματήσει τη “σφαγή” που διαπράττεται εδώ μέσα. Ακούγοντας το, εξαιρετικό κατά τ’ άλλα, “The Voracious One” θαρρείς πως οι τέσσερείς τους μπήκαν απρόσκλητοι σε stoner πάρτι και αφού μακέλεψαν τους παρευρισκόμενους, “γιόρτασαν” στα πρότυπα του εξωφύλλου του album.
Οι Autopsy με album όπως τα “Severed Survival” και “Mental Funeral” έθεσαν γερά “θεμέλια” για ολόκληρο το ιδίωμα. Πάνω σε αυτά συνέχιζαν να συνδράμουν στο “χτίσιμο” ενός επίσης γερού death metal “οικοδομήματος”. Με το “Morbidity Triumphant” αποδεικνύουν πως δεν προτίθενται να σταματήσουν να το κάνουν. Ένα album που φέρει φαρδιά πλατιά την “υπογραφή” των μελών του και που με ευκολία στέκεται κάτω από το “βαρύ” όνομα Autopsy.
Παρ’το, “λιώσ’ το” στις ακροάσεις κι όταν ανοίξεις τα μάτια σου θα συνειδητοποιήσεις πως οι 4 “σάπιες” μορφές από το εξώφυλλο του “Severed Survival”, βρίσκονται ακόμα πάνω απ’το κεφάλι σου.
Είδος: Death metal
Δισκογραφική: Peaceville Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 30 Σεπτεμβρίου 2022
Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100050176223094
Instagram: https://www.instagram.com/autopsyofficial/
