Δυστυχώς το 2025 δεν άρχισε καλά και ήδη σημειώνουμε αρκετές σημαντικές απώλειες αγαπημένων καλλιτεχνών στη μουσική κοινότητα. Τελευταίος στην οδυνηρή αυτή λίστα, προστέθηκε ο σπουδαίος Βρετανός κιθαρίστας, John Sykes. Γεννημένος στις 29 Ιουλίου 1959 στο Reading, Berkshire της Αγγλίας, έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τη δεξιοτεχνία του στην κιθάρα, αλλά και μέσω της συμμετοχής του σε σημαντικά συγκροτήματα της εποχής του.
Η καριέρα του ξεκίνησε ουσιαστικά με την είσοδο του στους Tygers of Pan Tang, με τους οποίους ηχογράφησε και κυκλοφόρησε το 1981 τα αξιόλογα album “Spellbound” και “Crazy Nights”. Ένα χρόνο αργότερα, αφού αποχώρησε από τη μπάντα και ενώ πέρασε στο μεσοδιάστημα από ακρόαση για το προσωπικό σχήμα του Ozzy, προσχώρησε στους Thin Lizzy με τους οποίους κυκλοφόρησε το “Thunder and Lightning” album και το ζωντανό δίσκο “Life”. Η απογείωση στην καριέρα του, ήρθε μέσω της συμμετοχής του στους Whitesnake με τους οποίους κυκλοφόρησε την αμερικανική εκδοχή του “Slide It In” (1984), ενώ συμμετείχε και στην απόλυτη εμπορική επιτυχία της μπάντας “Whitesnake” (1987).
Μετά από ένα ταραχώδες “διαζύγιο” με τον David Coverdale, σχημάτισε τους Blue Murder όπου συνεργάστηκε με εξαιρετικούς μουσικούς όπως οι Ray Gillen, Cozy Powell αρχικά και Tony Franklin, Carmine Appice στη συνέχεια. Το ομώνυμο ντεμπούτο που κυκλοφόρησε το 1989, έλαβε θετικές κριτικές και μνημονεύεται ακόμα ως μια πολύ αξιόλογη δουλειά. Μετά τη διάλυση των Blue Murder το 1994, αφοσιώθηκε στη solo καριέρα του και σε διάφορα παράλληλα project μέχρι τη μέρα που άφησε τα εγκόσμια, στις 20 Ιανουαρίου 2025.
Ας διαβάσουμε παρακάτω και την ανακοίνωση για το θάνατό του, όπως αυτή αναρτήθηκε στη σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
“Με μεγάλη μας λύπη μοιραζόμαστε ότι ο John Sykes πέθανε μετά από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Θα τον θυμούνται πολλοί ως έναν άνθρωπο με εξαιρετικό μουσικό ταλέντο, αλλά για όσους δεν τον γνώριζαν προσωπικά, ήταν ένας στοχαστικός, ευγενικός και χαρισματικός άνθρωπος του οποίου η παρουσία φώτιζε τους γύρω του. Σίγουρα βάδιζε στο ρυθμό του δικού του τυμπάνου και πάντα τον έλκυαν τα outsider. Τις τελευταίες μέρες του, μίλησε για την ειλικρινή αγάπη και την ευγνωμοσύνη του για τους θαυμαστές του που τον στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια. Ενώ ο αντίκτυπος της απώλειάς του είναι βαθύς και η διάθεση σκοτεινή, ελπίζουμε το φως της μνήμης του να σβήσει τη σκιά της απουσίας του.”
RIP
