TRACY HITCHINGS: Αποχαιρετισμός σε μια κυρία

TRIBUTE

Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες που θα μπορούσαν να ισχυριστούν πως βρέθηκαν στον ίδιο μουσικό χώρο με όλους αυτούς τους μυστήριους, εμμονικούς, απαιτητικούς και εργασιομανείς κυρίους του λεγόμενου neoprog, και όχι μόνο κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αξιομνημόνευτη καριέρα, αλλά και να κερδίσουν την αγάπη και τον θαυμασμό όλων. Από τις 10 Δεκεμβρίου όμως είναι ακόμα λιγότερες, καθώς η Tracy Hitchings υπέκυψε οριστικά σε έναν μακροχρόνιο και άνισο αγώνα.

Γεννήθηκε στο St Mawes της Κορνουάλης, και έφυγε για το Λονδίνο σε ηλικία 20 ετών με σκοπό να κυνηγήσει μια καριέρα στη μουσική. Μετά από πολλές αλλαγές στο line-up, το neo-progressive rock συγκρότημα Quasar έκανε ακροάσεις για τη θέση του τραγουδιστή. Η Hitchings απάντησε στην αγγελία του συγκροτήματος στο Melody Maker και έγινε μέλος, περνώντας πετυχημένα τη δοκιμασία. Η πρώτη της δουλειά μαζί τους ήταν το άλμπουμ “The Loreli” του 1989, στο οποίο έγραψε τους στίχους για τέσσερα από τα πέντε κομμάτια. Η Hitchings περιόδευσε με το συγκρότημα για 18 μήνες.

Το 1990, η τραγουδίστρια ένωσε τις δυνάμεις της με τον κημπορντίστα των Pendragon, Clive Nolan και τον κιθαρίστα των Threshold, Karl Groom, για να σχηματίσουν το project “Strangers on a Train”, που ηχογράφησε τελικά το άλμπουμ “The Key Part I: The Prophecy”. Ο Nolan και ο Groom θα συνεισφέρουν στη συνέχεια στο ντεμπούτο σόλο άλμπουμ της Hitching, “From Ignorance to Ecstasy”, που ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε το 1991 (ο Nolan, ειδικότερα, είχε καταλυτική συμμετοχή γράφοντας μουσική και στίχους, ενώ φυσικά έπαιξε όλα τα keyboards ). Το άλμπουμ ήταν μια μίξη διαφορετικών progressive rock στυλ με πολύ μικρότερες συνθέσεις, και ενίσχυσε αυτό που θα γινόταν τα θεατρικά φωνητικά που χαρακτήριζαν τη Hitchings, και διέφεραν από την προηγούμενη δουλειά της. Μετά την ολοκλήρωση του σόλο άλμπουμ της, η Hitchings ηχογράφησε φωνητικά στο ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ του Αυστριακού new age συνθέτη Gandalf,  “Gallery of Dreams”.

Το 1993, έκανε επίσης μια guest εμφάνιση στο ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος Ulysses,  “Neronia”, και ερμήνευσε δύο τραγούδια, τα”Teenage Sweethearts” και “Forever Lost”. Την ίδια χρονιά επανενώθηκε με τον Groom και τον Nolan για ένα δεύτερο άλμπουμ των  Strangers on a Train, με τίτλο “The Key Part II: The Labyrinth”. Για αυτό το sequel, ο Nolan έβαλε τον τραγουδιστή Alan Reed να τραγουδήσει μαζί με τη Hitchings μια σειρά από ντουέτα αλλά και σόλο κομμάτια. Τόσο το “Part Ι” όσο και το “Part ΙΙ” έχουν επανεκδοθεί από το 1998.

Το 1994, επέστρεψε στη συνεργασία της με τον Gandalf, για το άλμπουμ “To Our Children’s Children”, ηχογραφώντας πρώτα φωνητικά σε πέντε από τα εννέα τραγούδια του άλμπουμ: η παθιασμένη αλλά και πραϋντική φωνή της συμπλήρωνε ιδανικά τα πλήκτρα και τις συμφωνικές συνθέσεις του άλμπουμ. Στα τέλη του 1994, η Hitchings εντάχθηκε σε ένα άλλο project του Karl Groom, το “Blue Heat”. Το συγκρότημα ηχογράφησε δέκα τραγούδια για ένα άλμπουμ που ονομάζεται Dancing on Stones, αλλά για αδιευκρίνιστους λόγους, το άλμπουμ παραμένει ακυκλοφόρητο. Μεταξύ 1992 και 1995, τραγούδησε στα άλμπουμ “Ring of Roses”, “Through the Looking Glass” και “Mad as a Hatter” από ένα δεύτερο σχήμα των Nolan/Groom, τους Shadowland. Εμφανίστηκε επίσης στο άλμπουμ του 1993 “Heart of David” του Peter Gee. Το 1995, συμμετείχε στα δεύτερα φωνητικά ενός από τα σημαντικότερα άλμπουμ των Pendragon, το “Masquerade Overture”.

Το 1996, μετά την αποχώρηση του σταθερού στα πρώτα χρόνια frontman Damian Wilson από το μικρόφωνο του συγκροτήματος, οι Landmarq αναζήτησαν άμεσα νέο βασικό τραγουδιστή. Θέλοντας να εξερευνήσει νέες απόπειρες, η Hitchings εντάχθηκε στο συγκρότημα για αυτό που έμελλε να είναι η μεγαλύτερη χρονικά μουσική της συνεργασία. Με την Hitchings στο μικρόφωνο, οι Landmarq ηχογράφησαν το άλμπουμ “Science of Coincidence” το 1998. Την επόμενη χρονιά, προέκυψε το ζωντανό άλμπουμ “Thunderstruck” και το  2002 το EP  “Aftershock”. Το 2006, το συγκρότημα ηχογράφησε ένα ακόμα ζωντανό άλμπουμ με τίτλο “Turbulence-Live in Poland”. Η συγκεκριμένη εμφάνιση κυκλοφόρησε σε CD και DVD.

Μετά την περιοδεία του “Turbulence”, η Hitchings αποκάλυψε ότι είχε διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών. Ξεκίνησε τη θεραπεία με αποφασιστικότητα και θετική διάθεση. Μετά από εκτεταμένη θεραπεία, η Hitchings διαγνώστηκε καθαρή ιατρικά, αλλά η διάγνωσή της δυστυχώς θα άλλαζε αργότερα.

Το 2012, 14 ολόκληρα χρόνια μετά την προηγούμενη ηχογράφηση στο στούντιο, το γκρουπ επέστρεψε και ηχογράφησε το άλμπουμ “Entertaining Angels”. Ο δίσκος επικύρωσε τον χαρακτηριστικό ήχο του συγκροτήματος μαζί με την δυνατή και θετική φωνή της Hitchings. Οι στίχοι ήταν εμπνευσμένοι από τη μάχη της με τον καρκίνο. Όπως δήλωσε η ίδια σε συνέντευξή της στο περιοδικό ProgRock το 2013: “Όλοι οι στίχοι γεννήθηκαν από τις πνευματικές μου πεποιθήσεις. Οι ιστορίες ανασχηματίστηκαν καθώς ξεπερνούσα τον καρκίνο με μια πολύ αντισυμβατική μέθοδο, ως μέρος της αναμόρφωσης της ζωής μου και βοηθώντας με να απαλλάξω από τον εαυτό μου τη νέμεση” Το συγκρότημα συνέχισε να περιοδεύει το 2013 για να προωθήσει το νέο άλμπουμ. Ένα ακόμα ζωντανό άλμπουμ, το “RoadSkill – Live in the Netherlands”, ακολούθησε το 2015.

Η Tracy έφυγε φιλικά από τους Landmarq το 2018 για να μετακομίσει σε άλλο μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής  της μαζί τους, διατήρησε τη μουσική της σχέση με τον Clive Nolan, συμμετέχοντας σε τρεις από τις rock όπερες του κατά τη διάρκεια δεκατεσσάρων ετών. Το 1999, τραγούδησε στο έργο Nolan/Oliver Wakeman, “Jabberwocky”, επιστρέφοντας τρία χρόνια αργότερα το 2002 για τη συνέχεια, “Hound of the Baskervilles”. Το 2013 ερμήνευσε φωνητικά τον ρόλο της Jane Muncey στη σόλο rock όπερα του Nolan, “ Alchemy”.

Με τα χρόνια, συνεργάστηκε επίσης με άλλους progressive rock μουσικούς όπως οι Steve Hackett, John Wetton, Rick Wakeman, Peter Banks, Bob Catley, Mike Stobbie των Pallas και οι John Jowitt και Martin Orford των IQ.

Στις 10 Δεκεμβρίου 2022, οι Landmarq ανακοίνωσαν τον θάνατο της Tracy Hitchings μέσω μιας ανάρτησης στη σελίδα του συγκροτήματος στο Facebook. “Με πολύ βαριά καρδιά και μεγάλη θλίψη πρέπει να αναφέρουμε ότι, μετά από μακροχρόνια ασθένεια, η μεγάλη μας φίλη Tracy Hitchings πέθανε. Είχε μόλις πρόσφατα γιορτάσει τα εξήντα της γενέθλια… Η Tracy ήταν ένα εξαιρετικό ταλέντο και ένας όμορφος άνθρωπος. Ένα εξαιρετικά πολύτιμο μέλος των Landmarq για περισσότερα από είκοσι χρόνια, συνέβαλε μοναδικά και σημαντικά στο συγκρότημα, σαν τραγουδίστρια και στιχουργός. Αφήνει πίσω της μια φανταστική κληρονομιά τραγουδιών που προφανώς θα μείνουν”.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 880 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.