KINGS OF MERCIA: “Kings of Mercia”

ALBUM

Περνώντας την μετατραυματική εμπειρία της διαπίστωσης πως το φανταστικό δωμάτιο με τον καναπέ της ενδοσκόπησης που είχε την ταμπέλα “Fates Warning” μάλλον κλειδώθηκε για πάντα, έχουμε τουλάχιστον την πολυτέλεια των αντιπερισπασμών. Ο πρώτος ήρθε από την σύμπραξη Alder, Zonder, τους Α-Ζ στα μέσα του Αυγούστου. Τώρα ήρθε η σειρά του mastermind Jim Matheos να αποκαλυφθεί για τα νέα του σχέδια πλεύσης.

Είναι σχεδόν αδύνατο να μην κάνεις τον συσχετισμό μεταξύ των δυο δίσκων, όχι γιατί και στα δυο σχήματα υπάρχουν από δυο πρόσωπα (καθώς ο Joey Vera παίζει στους Kings) που έχουν συνδέσει τη διαδρομή τους με την ιστορία των Fates Warning, αλλά γιατί υπάρχει και μια φαινομενική συγγένεια στη μουσική προσέγγιση.

Μοιάζει λοιπόν να έχουμε να κάνουμε με την αναγκαία ψυχοθεραπεία του για δεκαετίες πιονιέρου του σκληρού προοδευτικού ήχου που αγωνιά για αποτοξίνωση και περιπλάνηση σε διαφορετικά πεδία. Σαν παρατηρητές λοιπόν έχουμε την άμεση διαπίστωση πως αυτό το ελιξίριο είναι  και για τα δυο στρατόπεδα ένα μοντέρνο, μελωδικό heavy rock, που εμφανώς βασίζεται σε ξεκάθαρα ρυθμικά δομημένα τραγούδια και στα φωνητικά.

Βέβαια το τελικό αποτέλεσμα ηχεί με αισθητές διαφορές μεταξύ των δυο συγκροτημάτων, αλλά η γενική φιλοσοφία και προσέγγιση είναι παρόμοια. Η μεγάλη έκπληξη στους Kings είναι σίγουρα η επιλογή του Steve Overland για το μικρόφωνο, και κοιτάζοντας πια από αυτή τη μικρή απόσταση της ολοκλήρωσης του άλμπουμ, ήταν μια έξυπνη και λειτουργική απόφαση. Όσο παράταιρο και αν φαίνεται σε πολλούς να ερμηνεύσει ο κλασικός τραγουδιστής των πιστών υπηρετών του AOR, FM τα νέα τραγούδια του Jim Matheos, ο Overland βουλώνει στόματα. Πέρα από την άμεση διαπίστωση πως μετά από τόσες δεκαετίες η φωνή του παραμένει σε καταπληκτική κατάσταση, ο συνδυασμός της κιθαριστικής προσφοράς του Matheos με την ποιοτικά ραδιοφωνική χροιά του αφήνει στον ακροατή τον φλοιό ενός έξυπνου συνδυασμού.

Συνθετικά, όταν έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο που είναι διαχρονικά τόσο αυστηρός με τον εαυτό του, μη βιάζεσαι να κρίνεις το έργο πριν το αφήσεις να μεγαλώσει μέσα σου. Ναι, ο Matheos ήθελε να γράψει πιο προσιτά, μελωδικά τραγούδια, με συμπαγείς ρυθμούς, κοντινές αλλά βαθιές μελωδίες που αποπλανούν, και το κατάφερε. Από τους μαντατοφόρους κράχτες των “Wrecking Ball” και “Liberate Me”, οι συνδετικοί κρίκοι των ρυθμικών με τις φωνητικές μελωδίες δεν θα σε αφήσουν εύκολα να μην απολαύσεις τη διαδρομή. Είναι αναμφισβήτητα ένας διαφορετικός Matheos που αποδεικνύει πως μπορεί να απλώσει τη συνθετική ικανότητα εκείνων των εν δυνάμει Fates singles σε ένα πρωτοκλασάτο, άρτια δομημένο και παιγμένο και σύγχρονο heavy rock που υψώνει τη σημαία της μελωδίας ψηλότερα από κάθε πιθανή επιτήδευση. Θα ήταν έγκλημα να ξεχάσω τον άλλο πυλώνα του άψογου rhythm section, τον πολύπειρο Simon Philips, που έχει κατά καιρούς προσφέρει το drumming του σε μυθικά ονόματα, και στέκει ξανά ουσιαστικός και συνάμα συναρπαστικός.

Φυσικά δεν είναι έκπληξη η σταδιακή αποκάλυψη μιας σειράς από αρκετά ενδιαφέροντα μικρά πράγματα που ενσωματώνει ο Matheos στους σκελετούς των συνθέσεων ή και τα θεματικά του leads που σηκώνουν ψηλότερα το αποτέλεσμα. Μαζί με αυτά, μπορεί να σε χαστουκίσει λίγο παραπάνω με αυστηρά grooves σαν κάποια από τα μέρη του “Set the World on Fire”, αλλά ναι, αυτό που περίμενες να παραμονεύει θα το βρεις πρώτα στο πολύτιμο βάρος και σύντομο δράμα του “Too Far Gone”. Και αν το “Everyday Angels” βουτά στην ασφάλεια μιας AOR μπαλάντας και αφοπλίζει οριακά πριν πυροβολήσει, το φινάλε του “Your Life” είναι μια επίμονη mid tempo προτροπή, φορτισμένη και αναδεικνύει υπερβατικές πλευρές τόσο για τον πολύπειρο κιθαρίστα όσο και για τον Overland που αποδεικνύεται πολύ σκληρός για να τον χλευάσεις σε ένα άμεσο metal τραγούδι.

Με τι φεύγεις λοιπόν από το ταμείο των Kings of Mercia; Το πρώτο που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι πως έχεις να κάνεις με την αρχή μιας απόπειρας καθώς υπάρχει συμφωνία με τη Metal Blade για τρία άλμπουμ. Αμέσως μετά, δεν υποτιμάς το ένστικτο και το ταλέντο του Jim, ο οποίος ακόμα και όταν αυτοθεραπεύεται μουσικά απλώνοντας τους αισθητήρες του σε άλλα οροπέδια, θα παραμείνει δημιουργικός, ευρηματικός, απαιτητικός και περισσότερο από κάθε άλλο ένας ιδιαίτερος κιθαρίστας με διεξόδους για όλα.

Ναι, οι Kings of Mercia δεν θα κατακτήσουν τον κόσμο της μουσικής με βίαια επέλαση με το πρώτο τους άλμπουμ , αλλά θα προσθέσουν τη δική τους μουσική νησίδα σε μια πραγματικότητα που η ηχητική απόλαυση με απαιτητικό και πολυτελή τρόπο είναι δυσεύρετη.

Μετά από τα πρώτα ρεύματα, εσύ που γνωρίζεις τον Jim καλά τόσα χρόνια, θα φροντίσεις να διαβάσεις ανάμεσα στις γραμμές. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους.

Είδος: Melodic Heavy Rock
Εταιρεία: Metal Blade
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 23 Σεπτεμβρίου 2022

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1132 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.