MEDEN AGAN, LAUGHING AFTER BOTOX, LACHRYMOSE (22/11/24) Skyland, Λάρισα

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ

Μια σειρά εμφανίσεων που έχουν τον χαρακτήρα των album release shows για τους πληθωρικά συμφωνικούς metallers Meden Agan, άνοιξε το βράδυ της Παρασκευής στον γνώριμο και φιλόξενο χώρο του Skyland. Συνεργοί στην ξενάγηση σε ένα ευρύ φάσμα του ευρύτερου σκληρού ήχου υπήρξαν οι ντόπιοι Laughing After Botox και οι Θεσσαλονικείς Lachrymose.

Γύρω στις εννέα και με μια μέτρια προσέλευση του κοινού, οι Θεσσαλονικείς Lachrymose ανέβηκαν στη σκηνή του Skyland με τη μορφή κουαρτέτου. Είναι μια μπάντα ενεργή από το 2013 και έχει στο ενεργητικό της ένα άλμπουμ με τον τίτλο “Carpe Noctum” του 2015, καθώς και το EP “The Unseen” που κυκλοφόρησε το 2019. Στο άλμπουμ συμμετείχε ο γνωστός Σουηδός τραγουδιστής Thomas Vikström, στο τραγούδι “In A Reverie”.

Βασισμένο στο υλικό τόσο του άλμπουμ όσο και του ΕΡ, το σχήμα ξεδίπλωσε με την ανάλογη σκηνική αισθητική το ύφος της δουλειάς του. Με τραγούδια που έχουν σαν βάση το doom αλλά διατηρούνται ταυτόχρονα σε μια κοντινή κλασική metal προσέγγιση, έχουν παράλληλα μια έντονα μελαγχολική και σκοτεινή αίσθηση. Με τη φωνή της frontwoman (καθώς ήταν πραγματικά συνεχώς μια βραδιά για γυναίκες πρωταγωνίστριες πίσω από το μικρόφωνο) Elena Hel να φλερτάρει έντονα με ένα θεατρικό, οπερετικό ύφος, η συνολική προσέγγιση των τραγουδιών είχε και μια επιπλέον γοτθική χροιά. Η ομοιογένεια και η συνέπεια του υλικού μας κράτησε διαρκώς σε μια συγκεκριμένη διάθεση και περιοχή ερεθισμάτων, ο ήχος ήταν ισορροπημένος και μπορούσε κανείς να προσεγγίσει την εξέλιξη και τις γραμμές των τραγουδιών, και οι Lachrymose μας ξενάγησαν μέσα από τα δικά του οχτώ κεφάλαια σε έναν κόσμο με σκοτεινές, μελαγχολικές ευαισθησίες. Μετά την οριστική επικύρωση του λιγοστού κοινού, μένει να ακούσουμε το φρέσκο υλικό που ετοιμάζουν ήδη. Μια πρώτη γεύση είχαμε την τύχη να πάρουμε με τα δυο τελευταία τραγούδια της χτεσινής τους λίστας.

Lachrymose setlist:
False God
Face of Horror
The Unseen
Nepenthe
In A Reverie
This Sickness
Salt
Eraser

Οι ντόπιοι Laughing After Botox, με το πραγματικά ευρηματικό όνομα, ήταν και το πιο νέο σχήμα της βραδιάς, τόσο σε χρόνο ύπαρξης (δημιουργήθηκαν μέσα στο 2024), όσο και σε ηλικίες μελών, καθώς όπως ορθά αναφέρει και το δελτίο τύπου, κάποιοι από αυτούς αγγίζουν τα όρια της γονικής συναίνεσης.

Με όλο το καλώς εννοούμενο θράσος της ηλικίας και έναν πλουραλισμό που μάλλον έχει να κάνει με την απόπειρα να τιμηθούν όλες οι βασικές τους επιρροές, η μπάντα με τη μορφή κουιντέτου στηρίχθηκε σε δικά της τραγούδια στο μεγαλύτερο μέρος της εμφάνισης. Το ύφος είχε μια πληθώρα διαθέσεων, ξεκινώντας από ένα αμιγώς progressive metal instrumental του επιδραστικού John Petrucci και περνώντας σε τραγούδια που ακουμπούσαν ένα μοντέρνο groove metal ύφος, που είχε όμως και μια γερή δόση από alternative metal, ίσως περισσότερο λόγω των φωνητικών της Χρύσας Λάππα, της δεύτερης γυναίκας της βραδιάς. Είναι φυσικά αυτονόητο πως παρακολουθήσαμε ένα σχήμα που αρχίζει να μορφοποιείται και στις πρώτες, ζωντανές του εμφανίσεις, κάτι που από μόνο του είναι συναρπαστικό και συγκινητικό, περισσότερο για τους συμπαραστάτες γονείς που βρέθηκαν χτες στο Skyland. Με όλη την ευπρόσδεκτη άγνοια κινδύνου που δεν τους απέτρεψε να δοκιμάσουν τα κότσια τους παίζοντας Nevermore αλλά και Winery Dogs, με το ταλέντο, τη δίψα, το πάθος και την όρεξη για δουλειά και μορφοποίηση του δικού τους ύφους, περιμένουμε ανυπόμονα τα επόμενα βήματα. Η τελευταία αντήχηση για τους νεαρότερους της βραδιάς ήταν το ειλικρινές χειροκρότημα του κοινού.

Laughing After Botox setlist:
Snake in my Boot (John Petrucci cover)
Time Machine (Winery Dogs cover)
Perception of Insanity
The River Dragon Has Come (Nevermore cover)
The Grin in my Mirror
Laughing After Botox

Φαντάζομαι πως οι ίδιοι οι Meden Agan γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πως έχουν βάλει πολύ δύσκολα στους εαυτούς τους, κυκλοφορώντας ένα τόσο απαιτητικό άλμπουμ σαν το “My Name Is Katherine”. Η πρόκληση της απόδοσης αυτού του λεπτομερούς υλικού ζωντανά είναι τόσο τρομακτική όσο και συναρπαστική. Και αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους δεν θα κουραστώ να γράφω πως το ακροατήριο αυτού του μουσικού χώρου οφείλει να αναθεωρήσει συνήθειες και να βάλει στο dna του την παρουσία σε κάθε είδους ζωντανές εμφανίσεις συγκροτημάτων. Η ντόπια μουσική ιστορία γράφεται καθημερινά όπου υπάρχει σανίδι και εμφανίζεται μπάντα.

Οι εξαντλητικά, συνθετικά λεπτομερείς Meden Agan πέρασαν υπό τους ήχους του intro “Awaken the Nightmare” στη σκηνή, έχοντας να αντιμετωπίσουν τους στουντιακούς εαυτούς τους. Με μια τριπλή επίθεση από το υλικό του νέου άλμπουμ (το οποίο ακούστηκε στην ολότητά του σε τρεις διαφορετικές φάσεις, με εμβόλιμο παλιότερο υλικό), κάθε υποψία ανησυχίας σκόρπισε άμεσα. Το γκρουπ εμφανίζεται πανέτοιμο απέναντι σε κάθε ηχογραφημένη πρόκληση, απόλυτα συντονισμένο αλλά και παθιασμένο πάνω στη σκηνή, ζώντας αυτή την ανάπλαση του υλικού του με όλη του τη δύναμη. Η φωνητική απόδοση της Δήμητρας Παναρίτη είναι αναμφισβήτητα η αιχμή του δόρατος σε μια ηγεμονική εμφάνιση, και η δύναμη και διάρκειά της ο λόγος που παραγκωνίζονται αισθητά κάποια ζητήματα με τον ήχο. Με τα τύμπανα να βγαίνουν περισσότερο μπροστά, η διαύγεια του ήχου επιβαρυνόταν κύρια στα ρυθμικά, όταν όλη η μπάντα γέμιζε τον χώρο. Στα leads του Diman στις κιθάρες ή του Τόλη Μικρούλη στα Keyboards, τα θέματα ξεχώριζαν, σε κύρια όμως ρυθμικά μέρη, η δύναμη της φωνής της Δήμητρας έκανε τις εξελίξεις των μελωδιών να επιπλεύσουν αισθητά και να κρατήσουν τον χαρακτήρα των τραγουδιών.

Η μπάντα επέστρεψε με το ίδιο πάθος σε παλιότερες στιγμές της διαδρομής της, ερμηνεύοντας εμβληματικές συνθέσεις τόσο από το “Lacrima Dei” του 2014, όσο και από τον προκάτοχο του “…Katherine”, το εξαιρετικό “Catharsis”, δυο συνθέσεις του οποίου σφράγισαν την εμφάνισή τους. Νωρίτερα βέβαια, απολαύσαμε μια εξαιρετική απόδοση του “Wish I Had an Angel” των Nightwish, και προσωπικά ένιωσα πλήρης στη διάρκεια των δυο αγαπημένων μου στιγμών του νέου άλμπουμ, των “Victorious” και “Transition”.

Σε μια μπάντα που άλωσε με συνέπεια το υλικό της και έδωσε την ψυχή της στη σκηνή, οφείλω να επιμείνω στη συνολική απόδοση της Δήμητρας που ήταν από τις πληρέστερες πρωταγωνίστριες που έχω δει επί σκηνής, με μια ακούραστη φωνητική επάρκεια και μια ανάλογη σκηνική παρουσία. Η συνολική παρουσία των Meden Agan λακωνικά και κατηγορηματικά, άξιζε χτες περισσότερα ζευγάρια αυτιά και μάτια.

Meden Agan setlist:
Awaken the nightmare (intro)
Moth
Rejection
Trapped
Embrace the Sorrow
The Purge
Time like Space
Shedding
Confident
Everlasting Pain
Portal of Fear
Wish I Had an Angel (Nightwish cover)
Beyond Any Suspicion
Victorious
Sickness
Transition
No Escape
Lustful Desires

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζαμπός

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1182 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.