TANGERINE DREAM: “Raum”

ALBUM

Ποιος ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των Tangerine Dream του σήμερα, εν έτει 2022, με τη θρυλική μπάντα του (προ)χτές, που ξεκίνησε το 1967 να επαναστατεί και να χτίζει το δικό της ηλεκτρονικό σύμπαν, με τεράστια επιρροή στη μουσική;

Ας το δούμε πρώτα βιολογικά: μετά το θάνατο του θρύλου Edgar Froese το 2015, του μοναδικού σταθερού μέλους και αρχηγού, το δαχτυλίδι της διαδοχής πέρασε στη νέα γενιά, και συγκεκριμένα στον Thorsten Quaeschning, που ήταν μέλος ήδη από το 2005.

Η μπάντα σήμερα συμπληρώνεται από τη Hoshiko Yamane και τον Paul Frick, ενώ ο Ulrich Schnauss είναι/ήταν μέλος από το 2014 αλλά δε φαίνεται να συμμετέχει στο Raum του 2022, που είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά με την παρούσα σύνθεση μετά το Quantum Gate του 2017.

Τα παραπάνω μοιάζουν λίγο με το σήριαλ διαδοχής πολιτικού φορέα μετά το θάνατο του ιδρυτή του, αλλά ευτυχώς στη μουσική οι νόμοι που διέπουν την εξέλιξη είναι πολύ πιο αγαθοί. Πάμε στη μουσική λοιπόν: Το Raum ακούγεται σαν ένα αυτοφυές δημιούργημα, όμως στην πραγματικότητα πατάει επάνω σε ιδέες κρυμμένες μέσα στο αχανές (υποθέτω) αρχείο του Froese. Μοιάζει με τα παλιά κοσμογονικά άλμπουμ όσο μοιάζει ένας εγγονός στον παππού του, όσο οι γενεές προχωρούν και το DNA αναμιγνύεται. Η αποκοσμιά δεν είναι πια το δομικό συστατικό αλλά μια πινελιά της αρκεί για να αυξήσει τις διαστάσεις στις οποίες κινείται η μουσική. Μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με τους Tangerine Dream των 70ς είναι ότι το παρόν υλικό είναι πολύ πιο ζεστό και προσβάσιμο, χωρίς όμως να ξεφεύγει προς την 80ς πιο άμεση, φανταχτερή αισθητική τους.

Τα διάφορα synthesisers, με ιδιαίτερη έμφαση στο Moog, τα sequencers και το ηλεκτρικό βιολί (και βιόλα) της Yamane είναι τα στοιχεία που δομούν την ατμόσφαιρα και τις συνθέσεις.

Το Continuum που ξεκινάει το δίσκο είναι αρκετά upbeat και νεωτεριστικό, ίσως παραπλανητικά, αφού η ταχύτητα στον υπόλοιπο δίσκο δεν ακολουθεί. Η συνέχεια με το Portico, αν εξαιρέσεις το μοντέρνο μανδύα, έχει στοιχεία αποκοσμιάς και φέρνει κάτι από την ατμόσφαιρα των πρώτων δίσκων.

To In 256 Zaichem είναι ένας από τους 2 πυλώνες του δίσκου με διάρκεια κοντά στα 20 λεπτά, σε σαφώς πιο ατμοσφαιρικές και περιπετειώδεις διαθέσεις, σχεδόν νεοκλασικές. Οι μελωδικές λούπες από ηλεκτρικό βιολί οδηγούν τη σπονδυλωτή σύνθεση, για να κορυφωθεί με μια πανέμορφη, κολλητική μελωδία.

Το You’re always on time ακολουθεί πιο στοχευμένο, πιο κινηματογραφικό, πιο επιβλητικό, πάλι με το ηλεκτρικό βιολί να χτίζει το κομμάτι, μαζί με το υποβλητικό μπάσο που παραπέμπει ακόμα και στους Massive Attack. Μια πρωτότυπη, μαγική σύνθεση που άνετα στέκεται δίπλα στο βαρύ παρελθόν του γκρουπ, πραγματικά από τις κορυφαίες μουσικές στιγμές του 2022, δίχως υπερβολή.

Ενώ στο Along the canal η υφή είναι κάπως πιο ρομαντική, το What you should know about endings είναι αισθητά λιγότερο μελωδικό και απόμακρο, για να φτάσουμε στην κορυφαία στιγμή που κλείνει το δίσκο, το Raum. 50 χρόνια μετά το Zeit, οι συνεχιστές του μύθου απλώνονται στο χωροχρόνο με σαφείς παραπομπές στο παρελθόν: Soundscapes με μυρωδιά (να μη πω ευωδία…)  70ς αλλά και συνάμα μοντέρνα,  που συνδυάζουν e-γλύκα σχεδόν στη συνταγή του Jarre και του  Vangeli αλλά και πολύ ίδιον υλικό βγαλμένο από τα κλασσικά (εκεί τριγύρω στο Phaedra), που οδηγούν σε ένα μοναδικό φινάλε.

Το Raum είναι ένας εξαιρετικά συνεκτικός μοντέρνος δίσκος, που έχει απορροφήσει την παρακαταθήκη των 70ς. Είναι ένας απόλυτα επίκαιρος ηλεκτρονικός δίσκος, ένας δίσκος που φέρει το όνομα Tangerine Dream επάξια.

Αλλά ξέρετε κάτι; Δε χρειάζεται να χαμογελά περήφανα κανένας από ψηλά, μπορούν να χαμογελούν περήφανα οι τρεις που τώρα φέρουν το όνομα.

Είδος: Electronic
Εταιρεία: Kscope/Eastgate Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Φεβρουαρίου 2022

Official Website: https://www.tangerinedreammusic.com/

Avatar photo
About Χρήστος Αθανασιάδης 8 Articles
Κάπου στο χρόνο, ψάχνοντας την Ατλαντίδα και το πνεύμα της Εδέμ, με ένα σιωπηλό τρόπο. Ένας άρχοντας της πραγματικότητας που ψάχνει τη γη της επαγγελίας, τη χαμένη παιδική ηλικία, ζώντας ένα έργο πάθους, κόκκινο. Περιπλανώμενος από σταθμό σε σταθμό, ανάμεσα στην οδό μαλχόλαντ και τη χαμένη λεωφόρο.