ROCK IN DIO Vol. 10 (14/5/2022) Κύτταρο

LIVE REPORT

Για άλλη μια χρονιά το “Rock in Dio” έλαβε χώρα στο Κύτταρο. Ευτυχώς οι επαγγελματικές υποχρεώσεις μου επέτρεψαν να παρευρεθώ σε ένα γεγονός που είναι κάτι μεγαλύτερο από μια απλή συναυλία και που απο το 2014 προσπαθώ να είμαι παρών. Έτσι με το φίλο και συνοδοιπόρο στο Soundcheck Σταύρο Βλάχο, ξεκινήσαμε να πάμε στο Κύτταρο με την καλύτερη δυνατή διάθεση.

Οι Rock ‘n’ Roll Children εδώ και δέκα χρόνια έχουν αναλάβει ένα τιτάνιο έργο, να τιμούν την κληρονομιά του μεγάλου Ronnie James Dio. Όχι μόνο μουσικά, άλλωστε αυτό το κάνουν άψογα και στις υπόλοιπες εμφανίσεις τους. Οι άνθρωποι είναι όλοι τους απίστευτοι μουσικοί, ό,τι πιο κοντινό θα μπορέσουμε να δούμε ποτέ σε Dio. Επί δέκα συνεχόμενα χρόνια, βοηθάνε παιδιά που έχουνε ανάγκη, έτσι φέτος ήταν το Χριστοδούλειο Ιδρύμα και του χρόνου κάποιο άλλο, αποδεικνύοντας ότι αν θέλουμε μπορούμε όλοι να βοηθήσουμε όποιον έχει ανάγκη.

Αλλά και ο κόσμος δεν γύρισε την πλάτη του σε αυτό το αληθινό εγχείρημα. Για άλλη μια φορά το Κύτταρο γέμισε, κόντρα στην πληθώρα των συναυλιών και στον covid που ακόμα «στοιχειώνει» τη χώρα. Πολλά συγχαρητήρια και στην διεύθυνση του KYTTARO Live Club, που διέθεσε δωρεάν το μαγαζί για ακόμα μία φορα. Μουσικά όλα ήταν άψογα, οι Rock ‘n’ Roll Children με μπροστάρη τον Γιάννη Παπανικολάου μας ταξίδεψαν μουσικά σε όλη την ιστορία του «μεγάλου Κοντού» και δώσαν και την ψυχή τους για να μας ευχαριστήσουν.

37 τραγούδια έπαιξαν οι αθεόφοβοι, ξεκινήσαμε 21:30, τελειώσαμε 01:30 και η αλήθεια είναι ότι με τέτοιες κομματάρες αυτός ο μουσικός μαραθώνιος βγήκε εύκολα από πλευρά κούρασης. Τον καλύτερό τους εαυτό έδωσαν και όλοι οι Έλληνες τραγουδιστές (παλιοί και νέοι) που συμμετείχαν στο “Rock in Dio”. Γιατί αυτή η συναυλία είναι και μια απόδειξη πόσο ενωμένη είναι η Ελληνική σκηνή, αλλά και πόσο ταλέντο υπάρχει σε αυτήν τη χώρα. Special guest o θρυλικός τραγουδιστής των Jag Panzer, Titan Force και Satan’s Host, ο Harry “The Tyrant” Conklin, ο οποίος τελείως ακομπλεξάριστος ανέβηκε στη σκηνή και έβαλε και αυτός το δικό του «λιθαράκι» σε αυτήν τη φανταστική διοργάνωση.

Η συναυλία φυσικά ολοκληρώθηκε με όλους τους συντελεστές επί σκηνής να τραγουδάνε το “Stars”, το τραγούδι που γράφτηκε από τον Dio και συμμετείχε η αφρόκρεμα της τοτε hard rock/metal σκηνής, και η αυλαία έπεσε με το “Heaven and Hell” . Το καλύτερο δυνατό κλείσιμο για αυτήν τη συγκινητική συναυλία. Όλοι αποχώρησαν καταευχαριστημένοι από το Κύτταρο και το σίγουρο είναι ότι θα είμαστε και του χρόνου στο “Rock in Dio”.

Για το metal, για τον Ronnie James Dio και πάνω απ’ όλα για τα ΠΑΙΔΙΑ!

Γράφει ο Σταύρος Βλάχος:

Η μοίρα το έφερε να είναι το Vol.10 η πρώτη μου επαφή με το event, καθώς τα τελευταία χρόνια που προσπαθούσα, όλο και κάτι «στράβωνε» την ύστατη στιγμή. Δεν πειράζει όμως, έλαχε το timing αυτής της παρουσίας μου να είναι «ιδανικό» για μένα.

Δεν υπάρχει λόγος να «τρενάρω» για το τέλος, το τί αποκόμισα από την νύχτα της 14ης Μαΐου, μπροστά από τη θρυλική αυτή σκηνή του «Κυττάρου». Θα μου μείνουν αρκετά πράγματα από ετούτη τη βραδιά, άλλα ασήμαντα (για τον αναγνώστη), άλλα εξόχως σημαντικά, άλλα αξέχαστα. Ούτως ή άλλως η ζωή, αλλά και η μουσική σαν ένα από τα πιο όμορφα «κομμάτια» της, είναι γεμάτη από μικρές τέτοιες στιγμές που προσφέρουν όμως την πεμπτουσία της και μία πολύτιμη ισορροπία, «κυματοθραύστη» και «απάγκειο» στις κάθε λογής δυσκολίες.


Αρχίζοντας λοιπόν, μπροστά μου υπήρξε μία εκπληκτική μπάντα, που φέρουν επάξια τον «βαρύτατο» τίτλο της Dio Tribute Band, και δεν είμαι εγώ άλλωστε που πρώτος θα το «πιστοποιήσω» αυτό, αλλά οφείλω να το εκφράσω αξιοκρατικά. Το «στήσιμο», το «τρέξιμο», η επιμέλεια και επομένως και η επιτυχία του πολυετούς εγχειρήματος, έχει όνομα και επώνυμο. Πέντε για την ακρίβεια, αρχικά, συνεπικουρούμενα και από άλλους σίγουρα «αφανείς ήρωες».

Έτσι, ο Γιάννης Παπανικολάου (Diviner), για τον γράφοντα εύκολα μία από τις σπουδαιότερες φωνές εντός συνόρων, συγκίνησε με τις ερμηνείες του, και με την επιλογή της «κοινωνικής δομής» (θα τηρήσω τα λεγόμενα του προέδρου της και δε θα αναφέρω τον στερεότυπο τίτλο). Ο Μανώλης Τσίγκος, ακούραστος κιθαρίστας και “co-frontman” (ας μου επιτραπεί η κατάχρηση του όρου) της βραδιάς, που θα προτιμούσες να σε χειρουργεί {ναι, αυτοί οι αλήτες οι μεταλλάδες, κατά τα γνωστά στερεότυπα (LoL)} για κάποια απλή και όχι της ειδικότητάς του επέμβαση, παρά να είσαι κάποια από εκείνες τις δυο κιθάρες που «υπέφεραν» δημιουργικά στα χέρια του και «εκτόξευαν» τα αγαπημένα μας riffs. Ο John Τσίμας, σταθερή και «στιβαρή» στήριξη στο rhythm section, μαζί με τον Νίκο Αναστασιάδη, που «έδωσε ρέστα» με τη συναισθηματική, ακριβή και δυναμική παρουσία του πίσω από τα drums. And “last but not least”, που λέμε σαν Ευρωπαίοι, ο Γιώργος Γεωργίου, αινιγματικά μειλίχιος, εκφραστικά, αλλά «αφόρητα συναισθηματικός» κατά την «αποτύπωση» κάθε νότας επί των πλήκτρων του.

Αυτοί λοιπόν είναι οι υπαίτιοι, για όσους δεν τους γνωρίζουν. Οι περισσότεροι φαντάζομαι πως ναι, αλλά όφειλα να κάνω μνεία, ως εσχάτως βιώσαντας, έντονα συναισθηματικά και εξόχως όμορφα, το «μουσικό τέκνο» τους.

Και από αυτά τα ασήμαντα, συνολικά θεωρώντας, που συνέβησαν έσω μου, πάμε στα πιο σημαντικά. Τα μάτια μας είδαν και τα αυτιά μας «βίωσαν» (!) μία «καλοκουρδισμένη», φοβερή μπάντα, μαζί με την «κρεμ ντε λα κρεμ» της Ελληνικής hard/heavy σκηνής, με πολλές εξαιρετικές φωνές, σε μερικές ασύλληπτες εκτελέσεις των ύμνων (χωρίς εισαγωγικά), του «τεράστιου» ερμηνευτή.

Και τέλος, {προσπαθώντας να ξεχάσω κάποια «ρηχά» (sic!) σχόλια γύρω μου, για την εμφάνιση και την προσπάθεια να μιλήσει και αστειευτεί στα Ελληνικά}, ο εσχάτως (εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος) «συμπατριώτης» μας, ο τεράστιος Harry “The Tyrant” Conklin. {Άκομψο (τουλάχιστον) αυτό το γεγονός, χλιαρό το αρχικό χειροκρότημα, αφού στο τέλος δεν είμαι σίγουρος πόσοι αντελήφθησαν, εκτός από τους υπόλοιπους ερμηνευτές που περήφανα μοιράστηκαν τη σκηνή μαζί του, του τί (ξανα)βλέπαμε μπροστά στα μάτια μας. Μάλλον όμως, θα ρισκάρω να πω, συνέβαλε καταλυτικά, αυτή να ήταν πιθανότατα η καλύτερη έκδοση του “Rock in Dio” έως τώρα.

Η επιμέλεια και η εκτέλεση της βραδιάς ήταν εξαιρετικές, όπως προείπα βιώσαμε κάποιες απίστευτες εκτελέσεις και, χωρίς να έχει καμία ιδιαίτερη σημασία, προσωπικά ξεχώρισα από τις 37 (!), τις αποδόσεις των “Man on the Silver Mountain” (Μ. Τσίγκος-1550), “Kill the King” (Τάσος Λάζαρης-Fortress Under Siege), “As Long as It’s not About Love”/Egypt (Γ. Εικοσιπεντάκης-InnerWish), “Tarot Woman” (Γιάννης Κορωναίος-Ragenheart), “Mob Rules” (Άρης Πυρρής-Cellar Stone), “Stargazer” (Γιώργος Μαργαριτόπουλος-Wardrum), “Rainbow in the Dark” (Μιχάλης Καρασούλης-SL Theory), “Gates of Babylon” (Στρατής Steele-Endomain) και φυσικά τις τρεις συνθέσεις που ερμήνευσε ο «τεράστιος» Harry “The Tyrant” Conklin, τα “Lady Evil”, “I” και “Falling Off the Edge of the World”.

Στα σημαντικότερα, εν τέλει, κυριάρχησαν στη μνήμη μερικές ελπιδοφόρες και πολύ ευχάριστες στιγμές. Όπως ο περίπου εννιάχρονος πάνω δεξιά στον εξώστη, που ανθεκτικά «χτυπιόταν» κατά τη διάρκεια της τετράωρης «διαδρομής». Όπως οι συγκινητικές στιγμές που πρωταγωνίστησαν όλη τη βραδιά. Όπως το solo του “Catch the Rainbow”, που σε έκανε να κλείσεις μάτια και να ταξιδέψεις, να αφουγκραστείς, να βιώσεις την ομορφιά της μουσικής, που συνέδεε τόσα άτομα στο Κύτταρο και για ακόμα μία φορά μέχρι την επόμενη, «ψυχοθεράπευε» και «γιάτρευε» τις «πληγές» που ο καθένας κουβαλούσε, αλλά και δημιουργούσε «αναχώματα» και «γόνιμη γη» για αισιόδοξες μελλοντικές «περιπλανήσεις». Όπως, σημαντικότερα όλων, του σκοπού της μουσικής αυτής συνεύρεσης.

Σύνδεσε όμως και όλους τους παρόντες και παρούσες, με έναν δέον αξέχαστο λόγο. Ότι γίνανε κοινωνοί, ακόμα μία φορά οι περισσότεροι, σε μία εξαιρετική ιδέα που «συντηρούν» και «διαιωνίζουν» με το 7ο σερί sold out, οι Rock ‘n’ Roll Children. Και τοποθετήσαν, έστω ένα μικρό «λιθαράκι», στον αγώνα κάποιων εξαιρετικών κορασίδων.
Έτσι ώστε αυτές οι αξιοθαύμαστες δεσποινίδες {που μικρές εισέρχονται στην «αγκαλιά» του Χριστοδούλειου έως ότου (από τα επίσημα χείλη του προέδρου του) όλες να έχουν γίνει φοιτήτριες}, να μπορούν να λάμψουν σαν ένα «ουράνιο τόξο στο σκοτάδι». Τις ευχαριστούμε θερμά….Αυτές, αλλά και τους Rock ‘n’ Roll Children.

Rock ‘n’ Roll Children setlist (“Rock in Dio Vol.10”):

INTRO/THIS IS YOUR LIFE
STILL I’M SAD (Band)
CAUGHT IN THE MIDDLE (Band)
MAN ON THE SILVER MOUNTAIN (Μ. Τσίγκος-1550, ex-Danger Angel)
TAROT WOMAN (Γ. Κορωναίος-Ragenheart, ex-Customize! – The Hard ‘n’ Heavy Factory)
CHILDREN OF THE SEA (Band)
KING OF ROCK ‘N ROLL (Band)
COUNTRY GIRL (X. Κούνελος-Disharmony, Bigus Dickus-A Hard As A Rock covering machine)
TEMPLE OF THE KING (Δ. Μπάρμπας-GalliarD Syndrome, Grey vs Gray, Solo)
ALL THE FOOLS SAILED AWAY (Δ. Θεοδώρου-Illusory, The Broken Heroes-Saxon Tribute Band, Acousticover)
THE LAST IN LINE (Band)
SIXTEENTH CENTURY GREENSLEEVES (Θ. Μαρτίνης-Solid Faith, ex-Lightfold)
NIGHT PEOPLE (Ν. Συράκος-Steamroller Assault, Badd Kharma)
HOLY DIVER (Γ. Φλωράκης-Straight Shooters-Paul Rodgers Tribute, ex-Raw Silk)
THE SIGN OF THE SOUTHERN CROSS (Band)
CHALLIS (Μ. Δανδουλάκης-Noely Ryan, Remember Lizzy-Thin Lizzy Tribute, Saints And Sinners-Greek Whitesnake Tribute Band)
HUNGRY FOR HEAVEN (Γ. Καλύβας-Flying Mercury, Versus, Mystery, Dead or Alive-Bon Jovi Tribute Band)
LADY EVIL (Harry “The Tyrant” Conklin-Jag Panzer, Satan’s Host, Titan Force, The Three Tremors)
I (Harry “The Tyrant” Conklin)
SACRED HEART (Band)
AS LONG AS IT’S NOT ABOUT LOVE / EGYPT (Γ. Εικοσιπεντάκης-InnerWish, ex-Fragile Vastness)
KILL THE KING (Τάσος Λάζαρης-Fortress Under Siege, Steel Arctus, Iron Beast-Iron Maiden Tribute Band)
GATES OF BABYLON (Στρατής Steele-Endomain, ex-Elizadeth)
STAND UP AND SHOUT (Μ. Σμέρος-vocal teacher, ex-Fortress Under Siege)
NEVERMORE (Band)
NEON KNIGHTS (Μ. Λίβας-Silent Winter, Maidenance-Iron Maiden Tribute Band)
MYSTERY (Πάνος Βιντζηλαίος-Soundtruck, Pulse R)
STARGAZER (Γ. Μαργαριτόπουλος-Wardrum)
CATCH THE RAINBOW (Band)
MOB RULES (Άρης Πυρρής-Cellar Stone)
RAINBOW IN THE DARK (Μ. Καρασούλης-SL Theory, It’s All About The Music)
WE ROCK (Δ. Γιαννακόπουλος-Sunlight, Deified, vocal teacher)
ONE NIGHT IN THE CITY (Band)
DON’T TALK TO STRANGERS (Τ. Κροκόδειλος-Spitfire, Fire & Steel-A Manowar Tribute Band, Marauder)
FALLING OFF THE EDGE OF THE WORLD (Harry “The Tyrant” Conklin)
DIE YOUNG (Band)
STARS (All Guests on Stage)
HEAVEN AND HELL (All Guests on Stage)

Facebook: https://www.facebook.com/RnRChildrenOfficial
Χριστοδούλειο Ίδρυμα : http://www.xristodoulio.gr/

Φωτογραφίες: Σταύρος Βλάχος

Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 1237 Articles
"Η μουσική είναι ένας ακίνδυνος τρόπος για να φτιάχνεσαι" είχε δηλώσει κάποτε ο Τζιμάκος ο Χέντριξ. Σε αυτή λογική είμαι όλη την ώρα. Θεωρώ τον εαυτό μου μέγιστο junkie της καλής μουσικής και καλύτερο ναρκωτικό τo metal! Γιατί όπως λένε και οι Helloween... "Heavy Metal is the law"!!