PATTERN- SEEKING ANIMALS: “Spooky Action at a Distance”

ALBUM

Αυτή η αισθητή εντύπωση κινηματογραφικού score που απλώνεται από τις πρώτες στιγμές του περιγραφικού “The Man Made of Stone”, και μεταφέρεται από τα καλπάζοντα χτυπήματα του σπουδαίου Jimmy Keegan, είναι μια ταιριαστή προειδοποίηση. Κοιτάζοντας στο εξώφυλλο τον Αϊνστάιν να παρακολουθεί μια έκρηξη supernova, συμπληρώνεις τη συνολική διάγνωση για τους Καλιφορνέζους prog rockers.

Προικισμένοι κινηματογραφιστές ήχων και μουσικοί παραμυθάδες λοιπόν, οι PSA δεν έχουν διστάσει μέχρι σήμερα να λειτουργήσουν με μια παραγωγικότητα που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Με το ντεμπούτο τους να έχει κυκλοφορήσει το 2019, βρισκόμαστε αντιμέτωποι ήδη με το τέταρτο άλμπουμ τους. Και οι αριθμοί δεν θα έλεγαν τίποτα αν δεν είχαμε να μετρηθούμε και με μια σειρά από υπέροχες δουλειές με ζηλευτή αισθητική, ακούραστη έμπνευση και ισχυρό συναίσθημα. Στο νέο εγχείρημα, ο ιθύνων νους John Boegehold στήριξε τη διαφοροποίηση σε χρήση νέων ήχων, υφών και μουσικών ειδών και συνολικά έδωσαν ξεχωριστό βάρος στη χρήση των δεύτερων φωνητικών. Αν προσθέσει κανείς το γεγονός πως η παραγωγή, η μίξη και το mastering έγιναν σε άλλο στούντιο σε συνεργασία με νέο μηχανικό ήχο, υπάρχει μια απόπειρα ανανέωσης που όμως εμπλουτίζει τον χαρακτήρα τους, χωρίς να τον αλλάξει δραστικά.

Οι νέες σελίδες τους περιλαμβάνουν την ιστορία ενός Νορβηγού βασιλιά που έχασε τον πόλεμο, τη διαδρομή ενός ηλικιωμένου αναζητητή προς τη γνώση, τη ζωή ενός στρατιώτη πριν και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μια έγκυο κοπέλα που εγκαταλείπει το σπίτι της, μια γυναίκα που εγκαταλείπει τον άντρα της επηρεασμένη από θεωρίες συνομωσίας, ακόμα και εξωγήινους που καταδιώκουν ανθρώπους. Αυτό που ενώνει όλες αυτές τις περιπέτειες είναι για ακόμα μια φορά μια μουσική που έχει σημαία της τον λυρισμό. Η αφηγηματική σκοπιά που διαλέγει πάντα η μουσική τους έχει αφετηρία μια στολισμένη ευαισθησία, που συνοδεύεται από λεπτομέρειες ήχων, από έγχορδα μέχρι μαντολίνο. Οι PSA έχουν μάθει από το πρώτο βήμα τους να μην φλυαρούν, επιλέγοντας από τα κατεστημένα του prog rock χώρου την πειθαρχημένη εξυπνάδα των Rush, και πολύ περισσότερο την απαιτητική μελωδική φινέτσα των Kansas.

Αν το “The Man Made of Stone” έχει τα άμεσα θέλγητρα να παγιδέψει κάθε ακροατή που εκτιμά την απαιτητική μελωδική έκφραση, το αμέσως επόμενο “Window to the World” είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση πιο παράτολμο και ανοίγεται και σε άλλα είδη με ενδιαφέρουσες ρυθμικές μεταβάσεις που αγγίζουν τη reggae και το ska. Η μεγαλόπνοη αλλά δικαιωμένη απόπειρα του “He Once Was” να αφηγηθεί την ιστορία ενός στρατιώτη, καταλήγει στο μεγαλύτερο χρονικά τραγούδι του δίσκου, ξεπερνώντας τα δώδεκα λεπτά. Τα οργανικά του μέρη αποπνέουν έντονα κάποια folk rock χρώματα, παραπέμποντας αισθητά σε ανάλογες τακτικές των μεγάλων Kansas. Το επιμύθιο του τραγουδιού αναδεικνύεται σαν ένας πικρός ύμνος από τα φωνητικά του Leonard και τη χορωδία, με ένα υπέροχο σαξόφωνο να εμπλουτίζει το φινάλε του. Και αν σε σύντομα δράματα, όπως το “Underneath the Orphan Moon”, η ταυτόχρονη δράση της φωνής του Leonard και των εγχόρδων αρκεί να λυγίσουν τις αντιστάσεις, η ποικιλομορφία τους μπορεί να συμπυκνώσει μεταστροφές και εξελίξεις σε τραγούδια πέντε λεπτών σαν το περιεκτικό “Clouds That Never Rain”. Η νέα προσαρμογή του “Bulletproof” το οποίο γνωρίσαμε για πρώτη φορά σαν b’ side των Spock’s Beard, αναδεικνύει ακόμα περισσότερο την κλασική φλέβα του τραγουδιού, τη δύναμη του ρεφρέν του, και κρίνεται απαραίτητο αφού μεταφέρει και τον στίχο που έδωσε το όνομα στη μπάντα. Οι έξυπνα ύποπτες μελωδίες του “Somewhere North of Nowhere” δημιουργούν την αναγκαία ένταση και αγωνία σε ένα τραγούδι φαντασίας και καταδίωξης, με τις φωνητικές γραμμές να το καθοδηγούν και να το σημαδεύουν ξεκάθαρα. Η γοητεία του “Summoned from Afar” περιμένει να ξεκλειδωθεί στα περισσότερα από επτά συναρπαστικά λεπτά του, όταν η μπάντα κινείται από τη μια ιδέα στην άλλη, ένα τραγούδι που θα ανθίσει από τη σταδιακή του αποκρυπτογράφηση. Ο ουμανιστικός ύμνος του “Love Is still the Light” ακούγεται πιο αναγκαίος από ποτέ, μέσα στην ευθύγραμμη αμεσότητά του.

Είναι στιγμές όπου η ετοιμότητα των PSA να ζωντανέψουν μια μουσική ιστορία μοιάζει αλάνθαστη και είναι μια μεγάλη ερώτηση ποιον δρόμο θα πάρουν στο επόμενο βήμα τους για να αποφύγουν την έστω και ποιοτική επανάληψη. Για την ώρα, έχουν όλα τα δικαιώματα να απολαύσουν την αξία ακόμα μιας απόπειρας που μεταφέρει όλα τα κλασικά συστατικά του progressive rock στον σύγχρονο κόσμο, με μια περιζήτητη ομορφιά.

Είδος: Progressive Rock
Εταιρεία: InsideOut Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 27 Οκτωβρίου 2023

Website: https://www.psanimals1.com/
Facebook: https://www.facebook.com/psanimals1

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1182 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.