Είναι μερικά live που όσο και να θες, δεν μπορείς να είσαι αντικειμενικός σε αυτά που βλέπεις και ακούς. Βγαίνει από μέσα σου ο μικρός μεταλλάς που κάποτε ανακάλυψε ένα γενναίο θαυμαστό κόσμο, αυτόν του heavy metal. Μια από αυτές τις συναυλίες ήταν των Jag Panzer, μια τεράστια μεταλλική γιορτή που όλοι οι παρευρισκόμενοι γουστάραμε με χίλια και που ακόμα και αδιάφορος να ήσουν πάλι οι τεράστιοι Jag Panzer θα σε έκαναν να παραμιλάς.
Πριν όμως δούμε τους Jag Panzer, τη συναυλία άνοιξαν οι πολλά υποσχόμενοι από το χώρο του epic metal, οι Έλληνες Dragon Skull. Μόλις πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησαν το πρώτο ομώνυμο EP τους και η κριτική του Γιώργου Μπατσαούρα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Τα βροντώδη riff τους σε συνδυασμό με τα επικά φωνητικά του Άρη ανασταίνουν και νεκρούς. Είχαν αρκετή ενέργεια, δεν μάσησαν από τον πολύ κόσμο και κέρδισαν εύκολα τους παρευρισκόμενους. Παίξανε κομμάτια από το πρώτο τους EP, νέα τραγούδια που ομολογώ ότι μου άρεσαν ακόμα περισσότερο και μια διασκευή στο “Necropolis” των Manilla Road στην οποία έπεσε πολύ κοπάνημα. Ο ‘Αρης Λάμπος προς στο τέλος πέταξε χιουμοριστικά την ατάκα “χαιρόμαστε που είστε εδώ αλλά ξέρω ότι ήρθατε για τους Jag Panzer”. Ναι ο κόσμος πήγε για τους Panzer, αλλά κανείς δεν έφυγε όταν παίζαν οι Dragon Skull και αυτό είναι το μεγαλύτερο παράσημο για τη μπάντα.
DRAGON SKULL setlist:
Black tongue (intro)
Nampat (νέο ακυκλοφόρητο κομματι)
Death dealer
Barbarians
Skullcrusher (νέο ακυκλοφορητο)
Dragonriders (νέο ακυκλοφορητο)
Tyrant’s doom
Necropolis (manilla road cover)
Dragonskull
Ελάχιστα λεπτά μετά την εμφάνιση των Dragon Skull, ανέβηκαν στη σκηνή οι θρύλοι από το Κολοράντο για να στήσουν τον εξοπλισμό τους. Με ένα απλό “είστε έτοιμοι” και ένα βροντερό “Ναι” το show ξεκίνησε. Έναρξη φυσικά με τραγούδι από το θεϊκό “Ample Destruction”. “Metal Melts the Ice” για να σπάσουν τα άλατα και χαμός από κάτω. Πάμε για το επόμενο κομμάτι αλλά εδώ είχαμε τεχνικό πρόβλημα στα τύμπανα και για λίγα λεπτά η μηχανή των Jag Panzer ήταν κρατημένη. Ο Harry Conklin σχολίασε ότι η δύναμη του metal φταίει. Με ένα solo του κιθαρίστα Ken Rodarte και λίγα αστεία από τη πλευρά της μπάντας ευτυχώς η διακοπή δεν φάνηκε. Ο Harry Conklin προλόγισε το επόμενο κομμάτι λέγοντάς μας ότι του άρεσε η ταινία του James Bond, αλλά φυσικά το “Licensed to Kill” μιλάει για heavy metal καταστάσεις. Εννοείται πάλι κακός χαμός. Γενικά σε όλα τα κομμάτια υπήρχε ένας μικρός πρόλογος, με τους Αμερικανούς να μην χάνουν ευκαιρία να κάνουν αστεία ή να δεχτούν πειράγματα από τον κόσμο. Ο αγαπημένος μας τύραννος, Harry Conklin, σίγουρα έχει κάνει συμφωνία με τον διάβολο. Η φωνή του έβγαινε καμπάνα και δεν έβαλε κώλο κάτω, σίγουρα είναι 60 χρονών;; Στο τρίτο κομμάτι προσωπικά άρχισα να χάνω τη μπάλα. “Black” από το υπέρτατο “The Fourth Judgement” και οι φωνές μας τρύπησαν το ταβάνι του Κυττάρου.
Σειρά είχαν διαμάντια από όλη τη δισκογραφία των Αμερικανών όπως “Iron Eagle”,
“King at a Price”, “Achilles”, “The Mission (1943). Επόμενο το “Foggy Dew”, με την απίστευτη μελωδία, από τον τελευταίο δίσκο τους “The Deviant Chord”. Την αρχή τη τραγούδησε ο πάντα πρόσχαρος Ken Rodarte και μετά μπήκε ο “Tyrant” και το απογείωσε το τραγούδι. Και αφού “και καλά” κάπως ηρεμήσαμε, μας περίμενε πυρηνικός όλεθρος με τρία κομμάτια από το “Ample Destruction”. “Generally Hostile”, “The Watching”, “Harder Than Steel” και έγινε της πο%τ@ν$ς το κάγkελο. Ξύλο και stage diving για τους νεότερους, τρελό headbanging για τους παλιότερους. Τα “The Scarlet Letter” και “Take to the Sky” από το “Mechanized Warfare” είναι εγγυημένες επιτυχίες για τους οπαδούς των Jag Panzer. Με την εισαγωγή του “Shadow Thief” ανατρίχιασα! Το απόλυτο metal κομμάτι με την μπάντα και τους οπαδούς να γίνονται ένα. Όπως είπε και ο Harry δεν χορταίνουμε ούτε ακόμα και αν μας το παίξουν τρεις φορές στη σειρά. Προτελευταίο, το έπος “Chain of Command” όπου και οι μουγκοί τραγούδησαν, με το “Warfare” ήρθε το ιδανικό τέλος μια απίστευτης συναυλίας.
Οι Jag Panzer ήταν σε φοβερή φόρμα, για ποιον να πρωτογράψω; Στις κιθάρες η ήρεμη δύναμη και στυλοβάτης της μπάντας Mark Briody μαζί με τον Ken Rodarte μας ξετινάξαν στα solo και τα riff, o Rikard Stjernquist απέδειξε ότι παραμένει κορυφαίος metal drummer, ο σοβαρός και ουσιαστικός John Tetley ήταν η αρχή και τέλος του ήχου των Αμερικανών. O Tyrant ήταν ο Tyrant! Μετά το τέλος του show, το συγκρότημα παρέμεινε μέχρι να φύγει και ο τελευταίος οπαδός, έβγαλαν φωτογραφίες με όλους και υπέγραψαν ότι τους ζητήθηκε. Έτσι όπως πρέπει να κάνουν όλα τα αληθινά metal συγκροτήματα. Η διοργάνωση ήταν άψογη, merchandise υπήρχε, το πρόγραμμα τηρήθηκε, η συναυλία τελείωσε 11:30 οπότε ο κόσμος πρόλαβε να φύγει με τα ΜΜΜ. Μέχρι και δωρεάν μπλουζάκια μοιράστηκαν. Όλα ήταν τέλεια και όσοι ήρθαν στο Κύτταρο θα θυμούνται για πολύ καιρό αυτή τη συναυλία, στην οποία οι Jag Panzer έκαναν την καλύτερή τους εμφάνιση εδώ και πολλά χρόνια!
CHAIN OF COMMAND united we stand
Onward to victory the CHAIN OF COMMAND
JAG PANZER setlist:
Metal Melts the Ice
Licensed to Kill
Black
Iron Eagle
King at a Price
Achilles
The Mission (1943)
Foggy Dew (Charles O’Neill cover)
Generally Hostile
The Watching
Harder Than Steel
The Scarlet Letter
Take to the Sky
Shadow Thief
Chain of Command
Warfare
