HEXVESSEL: “Polar Veil”

ALBUM

Η απομόνωση είναι μια συνειδητή επιλογή, μια προσπάθεια αποτραβήγματος από τη βία που επιβάλλει η ταχύτητα της καθημερινότητας η οποία οδηγεί στην αποξένωση και τη μοναξιά. Την οδό της μοναχικότητας επέλεξε ο Mat McNerney (aka Kvohst), κατά τη διάρκεια του Χειμώνα του 2022, όπου αυτοεξορίστηκε στην ξύλινη «καλύβα» – στούντιο του στα δάση της Φινλανδίας, για να παραδώσει στο ευρύ κοινό μια σειρά από 8 «ελεγείες», σμιλευμένες μέτρο το μέτρο, στίχο το στίχο, σ’ ένα album που από τον Χειμώνα του Βορείου ημισφαιρίου, αφουγκράζεται τον παγκόσμιο παλμό, μετουσιωμένο σ’ ένα black metal μουσικό υβρίδιο.

To “Polar Veil”, αποτελεί το 6ο album του μουσικού οχήματος / σχήματος που ονομάζεται Hexvessel, είναι ίσως η ανώτερη έως τώρα δουλειά τους, ακόμα κι από το εμβληματικό πρώτο τους album “Dawnbearer” (2011). Λειτουργεί ως ο απόλυτος «φορέας» – «κομιστής» αναγκαίων / ζωτικών, ανάμεικτων συναισθημάτων, ενδόμυχων σκέψεων, προσωπικών αναζητήσεων, δοσμένων μέσω μιας ακραιφνούς ποιητικότητας, η οποία έχει ως κινητήριο μοχλό αιτιότητας το φυσικό περιβάλλον. Μουσική και στιχουργική αποτελούν μια ολότητα, που δημιουργούν αναπόφευκτα μια αίσθηση πληρότητας, όπως ο σφοδρός ψυχρός αέρας εναρμονίζεται με τη χειμερία νάρκη της πολικής αρκούδας.

Το “Polar Veil” είναι ένας δίσκος που πορεύεται στα πρότερα χνάρια των Hexvessel, και ό,τι διατείνονται ως side project του πολυπράγμονα McNerney, με αρκετά θολά και μετέωρα τ’ αμιγώς black metal και blackgaze στοιχεία, με doom και ψυχεδελικές φόρμες να διαμορφώνουν στυλιστικά το όλο εγχείρημα, προκειμένου να αποδώσει καλύτερα τη φυσιολατρική ίσως και «παγανιστική» προοπτική τους. Παράδοση, φύση, μυθολογία, μυστικισμός και φιλοσοφία, όλα συγκερασμένα σε μια «οικεία» από ηχητικής άποψης τελετουργία / μυσταγωγία.

Το έργο δεν επισκιάζεται από την εμβληματική φωνή του Mat McNerney (η οποία αποτελεί ένα περίεργο αμάλγαμα Morrissey και Robert Smith στην καθάρια χροιά της), απαλλαγμένη από ακραία – σκληρά black metal φωνητικά (τα οποία ήταν κυρίαρχα σε παλιότερες δουλειές του, όπως με τους Decrepit Spectre), επιδιώκοντας όπως ο ίδιος έχει δηλώσει να αποδώσει μια πιο ρεαλιστική / ειλικρινή αποτύπωση του “Polar Veil” και του επιδιωκόμενου στόχου του.

Το «πολικό πέπλο» των Hexvessel, είναι μια απαράμιλλη αφήγηση για τ’ αγέρωχα, επιβλητικά κι ανεξερεύνητα πνευματικά μονοπάτια της ανέγγιχτης φύσης του Βορρά, μέσω της ψυχρότητας και της ωμότητας του black metal, του δέους που αποπνέεται από το goth και την αμεσότητα προσδίδει το post – punk. Το μεγαλύτερο μέρος του album κινείται σ’ ένα σχεδόν μονολιθικό ρυθμό, με κλιμακούμενες εντάσεις (που αναπαριστούν τη «μεγάλη εικόνα» των κλιματικών μεταπτώσεων στο χρόνο), με την απειλή να ελλοχεύει σε κάθε στροφή.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεχωρίσεις κάποια από τις αριστουργηματικά δοσμένες συνθέσεις του album. Από το εναρκτήριο “The Tundra Is Awake”, έναν συναρπαστικό blackgaze θρήνο, ένα καθηλωτικό κι υπνωτικό βαλς, μέχρι το ανατριχιαστικό και μεγαλοπρεπές “Homeward Polar Spirit” που κλείνει το πόνημα, με τις ασυγκράτητες tremolo κιθάρες και τις επιδέξιες φωνητικές μεταπτώσεις του McNerney, το “Polar Veil”, δε βρίθει απλά από πολύ καλές συνθέσεις, είναι ένα αριστούργημα, καθ’ ολοκληρία.

Η τραγουδοποιία τους είναι καθηλωτική κι απελευθερωτική, οικεία και εκλεπτυσμένη. Μπορεί να φαντάζει κλισέ η φράση, αλλά ο Mat McNerney κι οι συνοδοιπόροι του, μας παραδίδουν το ιδανικότερο soundtrack για το Χειμώνα που έρχεται. Ας ευχηθούμε να τους δούμε πάλι από τα μέρη μας, μιας κι από το 2016 έχουν περάσει αισίως 8 χρόνια. Σίγουρα στις πλέον εξέχουσες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Είδος: Black Metal, Ritual Folk Psychedelia, Doom Rock
Δισκογραφική: Svart Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 22 Σεπτεμβρίου 2023

Facebook: https://www.facebook.com/hexvessel
Instagram: https://www.instagram.com/hexvesselband/
Official Web Site: https://www.hexvessel.com/
Twitter: https://twitter.com/Hexvessel
Yutube Channel: https://www.youtube.com/user/Hexvessel

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 90 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 και μεγάλωσε στα Δυτικά της Αθήνας, γαλουχημένος με ρεμπέτικα και λαϊκά από το σπίτι, κλασική / λόγια μουσική στα ωδεία, τον σκληρό ήχο μιας οργισμένης κι επαναστατημένης εφηβείας, τα blues σε μια περίοδο ανώριμης εξέλιξης και από progressive metal ηχοτοπία σε φάση περισυλλογής. Προσπαθεί να ισορροπήσει σ’ ένα αντεστραμμένο κόσμο, απαλλαγμένος από τη δικτατορία των πεποιθήσεων των άλλων. Δε θα ερμηνεύσει την τέχνη στους δημιουργούς της, αλλά θα μοιραστεί τις εντυπώσεις που αποκόμισε μ’ ένα ευρύτερο κοινό.