VENUS: “Obscured Until Observed”

ALBUM

Το 2021 δύο Αθηναίοι μουσικοί ένωσαν τις δυνάμεις και τις προτιμήσεις τους, και δημιούργησαν τους Venus. O Giorgos Verginis και ο Antonis Avtzis είναι οι δυο κιθαρίστες που απαρτίζουν τη μπάντα, οι οποίοι μοιράζονται ταυτόχρονα τα φωνητικά, με τον Γιώργο στα “harsh” και τον Αντώνη στα “clean”. Φρόντισαν να μας προϊδεάσουν ανάλογα με ένα ΕΡ που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2022, με τον τίτλο “Project Lamda”. Το νερό κύλησε ως όφειλε στο αυλάκι, και έφερε ένα συμβόλαιο με την Xtreem Music για την κυκλοφορία του πρώτου full length άλμπουμ τους.

Φτάνοντας στα μέσα Νοεμβρίου, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το “Obscured Until Observed”, το πρώτο πλήρες έργο των δυο μουσικών, παιγμένο αποκλειστικά από αυτούς. Έχουμε να κάνουμε με εννέα συνθέσεις που στηρίζονται πρωταρχικά στην κιθαριστική συνεργασία των δυο δημιουργών τους. Μέσα από αυτή την ενδιαφέρουσα συνύπαρξη και σύγχρονη ανάπτυξη θεμάτων, οι Venus καταφεύγουν σε ένα απαιτητικό αμάλγαμα αρκετών ιδιωμάτων του σκληρού ήχου, που απλώνονται με μια δεδομένη δεξιοτεχνία και συνθετική στρυφνότητα.

Αν θελήσουμε να κοιτάξουμε την κορυφή όλων αυτών των συστατικών, καταλήγουμε στην επιδραστική σκιά των Vektor, που συχνά πυκνά καθοδηγεί το συνθετικό ταξίδι των δυο Αθηναίων μουσικών. Η αλήθεια είναι όμως πως αποδεικνύονται αισθητά ευέλικτοι να περιοριστούν, αντίθετα τα τραγούδια επιφυλάσσουν μεταστροφές που τα καθιστούν συναρπαστικά και ξεκούραστα, πάντα σε σχέση με το ανάλογο ακροατήριο.

Γιατί η αλήθεια είναι πως η μουσική που έχουν φτιάξει οι Venus είναι απαιτητική, δύσβατη στη συνολική της εκτίμηση και απαιτεί χρόνο. Με έντονη την προοδευτική διάθεση, αλλά και την απαιτούμενη τεχνική, φλερτάρουν περιοδικά με το progressive death metal, το tech thrash, το καλοπαιγμένο  speed. Σε όλα αυτά δεν διστάζουν να παρεμβάλουν και πιο groovy θέματα κλασικού metal, εύστοχους κρίκους στις δομές των τραγουδιών που δίνουν ρυθμικές ωθήσεις στον ακροατή και κρατούν σφιχτές τις διαδρομές.

Η προσέγγιση των Venus συνεργάζεται αρμονικά με τη sci-fi horror θεματολογία, και χωρίς να είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ήταν συνειδητή επιλογή ή καθαρά θέμα budget, η παραγωγή που αποφεύγει φορτωμένες ακρότητες και κρατά μια ισορροπία στις εντάσεις, βοηθά τον ακροατή να εκτιμήσει τις λεπτομέρειες στα θέματα, που είναι αναμφίβολα πολλές, και να προχωρήσει βαθύτερα στα τραγούδια. Σε ένα πλήθος στιγμιαίων εντυπώσεων που αναδύονται (πέρα των Vektor)στο ταξίδι του δίσκου, όπως οι Kreator, Coroner, Atheist, Megadeth, Death, οι Venus αφήνουν τελικά το δικό τους στίγμα να επιπλέει με μια δουλειά απαιτητική, πλούσια, και πολλά υποσχόμενη.

Σε ένα άλμπουμ με συνεχώς υψηλό ενδιαφέρον και συνθετικό επίπεδο, ο καθένας θα ξεχωρίσει τις δικές τους αδυναμίες. Έχοντας μείνει αισθητά περισσότερο στο “The Observatory” και στον συγκεντρωτικό επίλογο του “Subatomic Search for Human Consciousness”, θεωρώ πως έχει μόλις ανοίξει άλλο ένα ελπιδοφόρο κεφάλαιο της εγχώριας σκηνής με εντυπωσιακό τρόπο.

Αδύνατο να αγνοηθεί από οποιονδήποτε αισθάνεται έστω κάτι για τη σκηνή του τόπου του. Και αυτός είναι ένας μόνο από τους πολλούς λόγους…

Είδος: Tech thrash/speed/Progressive Death
Εταιρεία: Xtreem Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14 Νοεμβρίου 2023

Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 896 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.