CATHALEPSY: “Blood And Steel”

ALBUM

Η αλήθεια είναι ότι η Χιλιανή heavy metal σκηνή, έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα σε είδη που απαιτούν “ταχύτητα”. Από την άλλη, από αλλού το περιμέναμε και από αλλού μας ήρθε, μιας και η ευρωπαϊκή και συνάμα η αμερικανική power σκηνή μας έχει συνηθίσει σε “μεγάλες” κυκλοφορίες. Οι Χιλιανοί power metallers Cathalepsy, έρχονται να καταρρίψουν ακόμη ένα “μύθο”, με το νέο τους album “Blood And Steel” να βάζει “φωτιά” στην κορυφή της λίστας των power κυκλοφοριών. Ο δεύτερος δίσκος των Χιλιανών metallers, μοιάζει να έχει ξεφύγει από τα πιο απαιτητικά power “όνειρα” των οπαδών και δείχνει πιο μεστός από οποιοδήποτε power metal album της χρονιάς, προς το παρόν.

Αυτό που θα παρατηρήσεις πρώτα πρώτα ακούγοντας το “Blood And Steel”, είναι ότι οι Cathalepsy έχουν ωριμάσει ηχητικά και έχουν καταλήξει πλέον ότι δεν χρειάζεται να “διαφωνούν” για το ποιά power σκηνή θα εκπροσωπούν, αφού καταφέρνουν να επιλέξουν και να συγκεντρώσουν στον ήχο τους όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά μοναδικά στοιχεία, που διατράνωσαν τον “μύθο” τους. Η διαφορά τους ωστόσο με το “Fight In The Sky”, έγκειται αποκλειστικά σε θέματα παραγωγής, αφού το “Blood And Steel” φαντάζει πιο heavy, πιο ογκώδες και παράλληλα πιο μελωδικό. Η power ιδέα των Χιλιανών δεν δείχνει να χάνει την ουσία της, αντίθετα μοιάζει να γίνεται πιο κατανοητή και πιο αντιληπτή ηχητικά. Αυτό που πραγματικά με εκπλήσσει στους Cathalepsy, είναι το τεράστιο μουσικό θράσος τους να ταιριάζουν τόσο ώριμα και με τόση ευκολία ήχους, που σε παγκόσμια κλίμακα δείχνουν να “αλληλοσπαράσσονται” για την πρωτοκαθεδρία , ακόμη και αν το “κρύβουν” τόσο καλά. Οι Χιλιανοί metallers στο νέο τους δίσκο, έχουν καταφέρει να δώσουν τα “χέρια” η αμεσότητα και η ωμή δύναμη του US power metal, με την ατμόσφαιρα και την μελωδικότητα του ευρωπαϊκού power metal, και όλα αυτά υπό την αιγίδα μιας ενιαίας power φιλοσοφίας. Έτσι λοιπόν, ο ήχος των Cathalepsy μπορεί να θυμίζει και Jag Panzer και Helloween, και Gamma Ray και Manowar, και Vision Divine και Kamelot, χωρίς να “ενοχλεί”, αλλά περισσότερο να ευχαριστεί αγγίζοντας την power τελειότητα.

Αυτό που δεν χρειαζόταν επουδενί αλλαγή, ήταν η συνθετική προσέγγιση των Cathalepsy, που εδώ μάλλον δείχνει ότι δεν ήταν “κομήτης”. Οι Χιλιανοί metallers συνεχίζουν να μας χαρίζουν έξυπνες, γεμάτες φρεσκάδα συνθέσεις και συνάμα τόσο ατμοσφαιρικές όσο και μελωδικές, χωρίς να χάνουν σε ποιότητα. Είναι προφανές ωστόσο, ότι δεν τους ενδιαφέρει η ποσότητα αλλά η ποιότητα, η συνθετική ωριμότητα και η εξέλιξη, ιδέες που πραγματικά θα προσφέρουν στο χώρο και θα κάνουν το power metal πάλι μεγάλο. Το “Blood And Steel” μπορεί να είναι heavy και παράλληλα μελωδικό, μπορεί να χαρακτηρίζεται από την ατμόσφαιρα του και συνάμα να μοιάζει τόσο άμεσο και γήινο, μπορεί να ξεχωρίζει για την power τεχνική του και συγχρόνως να έχει μια rock αλήτικη διάθεση. Με ένα ευρύ φάσμα συνθέσεων, οι Cathalepsy καταφέρνουν να παρουσιάσουν ένα μοναδικό power μνημείο, που δύσκολα θα ξεχαστεί μέσα στα χρόνια. Το σίγουρο είναι ότι θα παίζει για πολύ καιρό, στο cd player σου. Δεν νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι και η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω κιόλας, αφού το “Blood And Steel” είναι ολόκληρο μια γερή power δόση που σου παίρνει το μυαλό. Τα “We Are The Warriors”, “Hammer Heart” και το ομώνυμο “Blood And Steel” με τις τσιρίδες, τη heavy δυναμική τους και τις ξεσηκωτικές ερμηνείες τους, τα “Heavy Metal Faith”, “Emptiness” και “The Final Battle” με την μελωδικότητα και την τεχνική τους, το “Rockstar” με την αλητεία του, το “Song Of Ice And Fire” με την επική του διάθεση. Ναι, πραγματικά, το “Blood And Steel” είναι ολόκληρο μια power “ζωγραφιά”.

Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ, και στις τεράστιες “συμμετοχές” του νέου δίσκου των Cathalepsy. Οι Χιλιανοί δεν ξέρω πως βρήκαν τον τρόπο και κατάφεραν να έχουν στο “Blood And Steel” τόσο μεγάλα ονόματα της heavy metal σκηνής, και η αλήθεια είναι ότι δεν με νοιάζει κιόλας, αλλά αυτό από μόνο του δείχνει τις δυνατότητες της μπάντας και τα μεγαλεπήβολα power metal σχέδια τους. Tim “Ripper” Owens, Ralf Scheepers, Harry Conklin, Herbie Langhans, Frank Beck, Ivan Giannini, Giacomo Voli, Thiago Bianchi, David Readman, μόνο πίσω από το μικρόφωνο. Joel Hoekstra, Roland Grapow, Ross The Boss, Glen Drover, Pontus Norgren, Thobbe Englund, Jens Ludwig, Danilo Bar, Sigurd Fylling, στις κιθάρες. Scot Warren και Oliver Palotai, στα πλήκτρα. Είπατε κάτι; Κάποια αντίρρηση, για την ποιότητα των καλεσμένων; Και εννοείται, ο καθένας από αυτούς έχει “προσθέσει” κάτι από την εμπειρία του στο χώρο. Προσέξτε, έχει απλά “προσθέσει”, όχι επιβάλλει. Μην χάνουμε την ουσία του “Blood And Steel”, με διάφορες “κακές” σκέψεις. Νομίζω ότι κανείς πλέον δεν μπορεί να αμφισβητήσει, την εξαιρετική ποιότητα του νέου δίσκου των Cathalepsy.

Τελικά το “Blood And Steel” είναι ένα τεράστιο βήμα για τους Cathalepsy, από όλες τις απόψεις. Ηχητικά, συνθετικά, σε θέμα παραγωγής και συμμετοχών, οι Χιλιανοί έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Ο πήχης έχει ανέβει κατακόρυφα. Εντάξει, δεν θα κρύψω ότι το “Blood And Steel” είναι ένα album που θα περίμενα από τα τεράστια ονόματα του χώρου. Είναι ένας δίσκος που αναβλύζει ποιότητα, ωριμότητα και μεγαλειώδες power metal ύφος. Είναι το album, που μπορεί από μόνο του να “ζωντανέψει” και να κρατήσει ψηλά μια ολόκληρη σκηνή. Οι Cathalepsy έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν, το τέλειο power metal album. Θα τολμήσω να πω, ότι το “Blood And Steel” είναι ήδη κλασικό. Μην κάθεστε, τρέξτε να το αποκτήσετε. Must have εννοείται, για κάθε δισκοθήκη μεταλλά. Μάλλον (ας αφήσουμε και ένα “παραθυράκι”, δεν ξέρεις τι ξημερώνει), το κορυφαίο power metal album της χρονιάς.

Είδος: Power Metal
Δισκογραφική: Rock Of Angels Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 14 Ιουλίου 2023

Facebook: https://www.facebook.com/CathalepsyChile

Avatar photo
About Άγγελος Χόντζιας 617 Articles
Γεννημένος τη χρυσή δεκαετία του heavy metal, δεν θα μπορούσε να μην τον συγκινήσει ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας. Ξεκινώντας από το ελληνικό ροκ σε μικρή ηλικία, έφτασε να ακολουθήσει οτιδήποτε κλασικό από το rock, hard rock, το heavy metal, το power metal, το epic, το progressive και το doom metal. Τα χόμπι του είναι η μουσική και το ποδόσφαιρο, ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετεί τη μουσική και από τη θέση του αρθρογράφου.