ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ: “Κασσάνδρα”

ALBUM

Μία απρόσμενη έκπληξη με περίμενε, φθάνοντας στα χέρια μου το promo πακέτο μιας Ελληνικής μπάντας, με όνομα Κασσάνδρα, πριν λίγο καιρό. Αυτό έγκειτο στο γεγονός της χρήσης Ελληνικού στίχου για να «συνοδεύει» τις συνθέσεις τους, γεγονός αλήθεια που είχε καιρό να συμβεί .

«Έπεσαν» δε και στην περίπτωση, καθώς θεωρώ συμπερασματικά (μετά από ακρόαση εκατοντάδων τραγουδιών επί κοντά τέσσερις δεκαετίες, αλλά και «τριβή» με κλασσικά έργα και ποιήματα στην Αγγλική, και με μία….καλή γνώση της) την Ελληνική γλώσσα, ως «μουσικό εργαλείο» και «συναισθηματκή ατραπό» ασύγκριτα ομορφότερα και «πρακτικότερα» στην «μουσική ένδυση», ιδιαίτερα ως προς τη δημιουργία «γλαφυρών εικόνων» και «αποτύπωσης» υψηλής ποιότητας και μεγαλείου συναισθημάτων και βιωμάτων.

Αρκετά όμως με την παρένθεση. Το ομώνυμο ντεμπούτο των Κασσάνδρα έρχεται σαν ανεξάρτητη κυκλοφορία, σε παραγωγή του Γιώργου Μαργαριτόπουλου, που έχει παίξει σημαίνοντα ρόλο στη μπάντα γενικότερα, αφού σύστησε σε αυτήν και τον drummer, Κώστα Μάτη. Οι «μουσικές αποχρώσεις» των δημιουργιών, κινούνται ευρύτερα στα μονοπάτια της rock, με τις ενορχηστρώσεις να έχει αναλάβει ο K.C.Joe, που μαζί με τον Jester ξεκίνησαν τα πρώτα demos, σε μία προσπάθεια, άρχουσα ως προσωπικό project του δεύτερου.

Σαν προπομπό του άλμπουμ είχαν κυκλοφορήσει τα singles «Πάρε καρδιά» και «Μαύρος Άγγελος», δίνοντάς μας μια πρώτη γεύση του τί θα επακολουθούσε.

Το τελικό δημιούργημα κινείται άλλες φορές σε πιο “mainstream” ή και κλασσικά «μονοπάτια», και άλλες με πιο «σκοτεινές» διαθέσεις, παρέχοντας προβληματισμό, καλώς εννοούμενη εσωστρέφεια και «ανακίνηση» ψυχής, με τις εννοηματικές ή καλλιτεχνικές/μουσικές «αποχρώσεις».

Συνέπεια ήταν, οι «αποχρώσεις» αυτές να με πάνε δεκαετίες πίσω, σε ξέγνοιαστα παιδικά και εφηβικά χρόνια, τότε που η Ελληνική σκηνή ήταν ακμάζουσα και ακουγόταν και έπαιζε παντού, χωρίς ίχνος ακουσμάτων ωσάν την «νεόκοπη σαπίλα» που «μαστίζει», δυστυχώς σε αρνητικά σεβαστό ποσοστό, το μουσικό προσκήνιο στις ημέρες μας. Και αυτό είναι ένα νοσταλγικό και άκρως ουσιαστικό «προσόν», δεδομένα, του συγκεκριμένου πονήματος.

Η «υγιής» και «αγνή» μουσικά ατμόσφαιρα και διάθεση που «αναβλύζουν», ο ιδιαίτερα προσεγμένος στίχος και οι ικανοποιητικά πρωτότυπες και ετερόκλητες ιδέες, προσφέρουν στα δεκτικά ώτα, ένα πολύ ευχάριστο άκουσμα. Αλλά και ένα «ψυχοθεραπευτικά ταξιδιάρικο» δημιούργημα, σε άλλες, πιο αγνές, δυστυχώς, και νοσταλγίσουσες ουχί παρελθοντολαγνικά, εποχές.

Το ομότιτλα συναφές και προσωπικό αγαπημένο, με παρέπεμψε με τις «πινελιές» του σε χορό ή απαγγελία Αρχαίας Τραγωδίας, δίνοντας άλλη μία ιδιαίτερη και εξαιρετικά ευχάριστη στιγμή, στην διάρκεια των ακροάσεων.

Η Κασσάνδρα, μεταφέρει μία ακόμα ακριβή (και όχι αποτυχημένη, αντίθετα με τα λανθασμένα μεταφερθέντα στην εποχή μας), κατ’ ευχήν και ελπιδοφόρα πρόβλεψη, ως ήταν το μυθολογικό, θεϊκό της χάρισμα.

Ως τότε όμως…..Θύμισε καλοκαίρια, καλοκαίρια όμορφα! Έφερε στη σκέψη ένα νέο ευοίωνο, έστω και με διάρκεια…….ώρας, λίγο μετά τις παρυφές του τέλους ενός ακόμα….

Tracklist:
Πάρε Καρδιά
Το Τσίρκο της Ζωής
Στάχτες
Το Φιλί της Κασσάνδρας
Ένα Αστέρι Που Δεν Έλαμψε Ποτέ
Μαύρος Άγγελος
Αυτά Τα Χρόνια
Το Ταξίδι

Είδος: Rock
Εταιρεία: Ανεξάρτητη Κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29 Ιουνίου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/kassandramusicprojectofficial
YouTube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCzv1-fCRMXNwvsp6We4tELQ
Link Tree: https://distrokid.com/hyperfollow/kassandra4/kassandra

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 529 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».