DRACONIAN

ARTISTS

Burning halos in draconian times

Για εμάς τους γκρίζους, σκοτεινούς και μελαγχολικούς τύπους, ένα παραμυθένιο ταξίδι χωρίς επιστροφή ξεκίνησε με την ανατολή των ‘90s, όταν δηλαδή συγκροτήματα όπως οι Paradise Lost, Anathema και My Dying Bride πάντρεψαν γοτθικά, doom και death στοιχεία στο μέταλό τους, δημιουργώντας μια απαράμιλλη ατμόσφαιρα και μια ολόκληρη σχολή στην ακραία μουσική

Αν και οι πρωτοπόροι του ήχου προήλθαν από την Γηραιά Αλβιώνα, τα ίχνη ακολολούθησε μόλις λίγα χρόνια αργότερα η Σουηδία. Μπάντες όπως οι Katatonia και οι Opeth, όχι μόνο εμπλούτισαν την ποιητική τούτη θλίψη, αλλά ξεχώρισαν και πρωτοστάτησαν.

Στις αρχές του 1994, ο πολυμουσικός Johan Ericson από το Säffle της δυτικής Σουηδίας, μαζί με τους Jesper Stolpe και Andy  Hindenäs, δημιούργησαν τους Kerberos, παίζοντας μελωδικό death και black metal. Ο τραγουδιστής και στιχουργός Anders Jacobsson δεν άργησε να λάβει μέρος σε αυτό το σχήμα, δίνοντας πνοή στην τελική του μορφή αλλά και στο όνομα που βρίσκεται πάνω από 20 χρόνια ανάμεσα στους αγαπημένους της ατμοσφαιρικής, μελωδικής και γοτθικής doom/death metal σκηνής: τους Draconian.

Τα πρώτα οκτώ χρόνια ύπαρξης, ήταν αρκετά δύσκολα για τους Draconian. Ο στρατός, η μη απόκτηση ενός δισκογραφικού συμβολαίου για ολοκληρωμένο album και οι αλλαγές μελών, έφεραν ως αποτέλεσμα τέσσερα μοναδικής συνθετικής ποιότητας demos, τα οποία όμως ποτέ δεν είχαν την αναγνώριση που τους άρμοζε. Τα “Shades Of A Lost Moon” (1996), “In Glorious Victory” (1997) και “Frozen Features” (2000) οδήγησαν με πείσμα στο τέταρτο demo “The Closed Eyes Of Paradise”, επίσης του 2000, με το μεγαλεπήβολο concept της πτώσης του Lucifer από τον παράδεισο, φανερά επηρεασμένο από την αντίστοιχη θεματολογία των Γάλλων ποιητών της σκοτεινής νεοκλασσικής μουσικής, Elend. Με αυτό το demo, οι Draconian επαναφέρουν τον ατμοσφαιρικό συνδυασμό αντρικών και γυναικείων φωνητικών, αφού για την ηχογράφησή τους επέστρεψε στις τάξεις τους η Susanne Arvidsson, η οποία είχε τραγουδήσει στο πρώτο demo και λίγα χρόνια αργότερα, αποχώρησε.

Τελικά, η τύχη χαμογέλασε στην μπάντα μόλις δύο χρόνια αργότερα, όταν το πέμπτο demo “Dark Oceans We Cry” (2002) ακούστηκε από τους κατάλληλους ανθρώπους και οδήγησε στο πολυπόθητο δισκογραφικό deal, το οποίο επέτρεψε μόλις ένα χρόνο αργότερα, την κυκλοφορία του ντεμπούτου album “Where Lovers Mourn” από την Napalm Records.

Στο μαγικό εκείνο ντεμπούτο, αποδίδεται επιτέλους δικαιοσύνη σε τραγούδια από τα demos αλλά και καινούργια, υπό την ηχοληπτική επίβλεψη του Chris Silver (Cemetery, Sundown). Η συνθετική και στιχουργική ποιότητα ήταν δεδομένη, αλλά το όλο σύνολο ενισχύθηκε από μια προσθήκη που έκανε τη διαφορά: τα φωνητικά της Lisa Johansson από το Åmål της Σουηδίας, η οποία είχε ήδη τραγουδήσει στο “Dark Oceans…” demo και απολαύσαμε σε όλο της το μεγαλείο στο “Where Lovers…”. Η φωνή της Lisa φάνηκε αμέσως πως είναι αυτή που θα γινόταν συνώνυμη και αντάξια του ονόματος Draconian, δίνοντας την υπέρτατη δόση ατμόσφαιρας που είχαν ανάγκη οι ήδη μοναδικές συνθέσεις του Ericson και η ερμηνεία του Jacobsson.

Αν και ένα χρόνο αργότερα, ο πολυπράγμων Ericson δημιουργεί τους Doom:VS για να πραγματοποιήσει τα πιο funeral doom/death όνειρά του, οι Draconian δεν μένουν στο περιθώριο – το αντίθετο: τον Ιανουάριο του 2005, η μπάντα κυκλοφορεί το “Arcane Rain Fell”, album που θεωρείται από πολλούς το αξεπέραστο μέχρι σήμερα έπος τους και μια κλασσική στιγμή για το είδος. Ουσιαστικά, οι Draconian καταφέρνουν να πραγματοποιήσουν σε full length το concept τους για την πτώση του Lucifer, ενώ για αυτό και μόνο το album επιστρέφει το ιδρυτικό μέλος Jesper Stolpe, για τις ανάγκες του μπάσου.

Αν και το 2006 η μπάντα ξεκίνησε να ετοιμάζει νέο υλικό για το τρίτο της album, προτίμησε να εξορκίσει τους δαίμονές της με μια συλλογή που περιείχε νέες ηχογραφήσεις τραγουδιών του “The Close Eyes Of Paradise” demo, τρία νέα τραγούδια και δύο διασκευές. Έτσι, το “The Burning Halo” κλέβει την τρίτη θέση στην δισκογραφία των Draconian, ενώ δύο χρόνια μετά ολοκληρώνεται η ολοκαίνουργια δουλειά τους, με τίτλο “Turning Season Within”, ένα album σε παραγωγή του David Castillo (Opeth, Katatonia) που ηχητικά και στιχουργικά, ακολουθεί πιστά τον σκοτεινό, μελαγχολικό αλλά και εντελώς προσωπικό και ιδιαίτερο δρόμο που χάραξαν τα πονήματά τους τα προηγούμενα δέκα χρόνια.

Το 2011, το πέμπτο album “A Rose For The Apocalypse” φέρνει ακόμα μεγαλύτερο ακροατήριο και αναγνώριση στους Δρακόντιους, αλλά και το κλείσιμο ενός ακόμα κεφαλαίου, καθώς μερικούς μήνες μετά την κυκλοφορία του και το πρώτο τους video “The Last Hour Of Ancient Sunlight”, η Lisa Johansson ανακοινώνει την αποχώρησή της από την μπάντα, κυρίως για οικογενειακούς λόγους, αφού η ζωή στα studios και τον δρόμο για τις συναυλίες, της αφαιρούσε χρόνο από το σπίτι της.

Μόλις ένα χρόνο αργότερα, το φθινόπωρο του 2012, η μπάντα ανακοινώνει την αντικαταστάτρια της Lisa: μια επίσης όμορφη, χλωμή κοπέλα 24 ετών, με μαύρα μακριά μάλλια και παρουσία άκρως μελαγχολική, με το όνομα Heike Langhans από το Cape Town της Νότιας Αφρικής. Η Heike είχε ήδη το προσωπικό της project από τα μέσα των ‘00s κάτω από το όνομα :LOR3L3I: για το οποίο έγραφε μουσική και τραγουδούσε, ενώ πέρα από την μουσική της παιδεία, φιλοτεχνεί και εξώφυλλα δίσκων άλλων καλλιτεχνών ως graphic designer.

Με την ασύλληπτα αιθέρια και άκρως μελαγχολική φωνή της Heike, οι Draconian κυκλοφορούν την έκτη τους δουλειά το φθινόπωρο του 2015, με τίτλο “Sovran”. Αν και η ατμόσφαιρα των συνθέσεων δεν έχει αλλάξει, δίνοντας πάντα την ποιότητα και συνθετικό ύφος που μας έχει συνηθίσει το δίδυμο Ericson/Jacobsson, η φωνή της Heike δίνει έναν ακόμα πιο θλιμμένο τόνο στο αποτέλεσμα.

Ακριβώς πέντε χρόνια μετά το “Sovran” και εν μέσω της πανδημικής πανωλεθρίας της ανθρωπότητας, οι Draconian κυκλοφορούν το “Under A Godless Veil” album τους, δεύτερο εν σειρά με την Langhans στα γυναικεία φωνητικά, ενώ πλαισιώνονται από δύο καλεσμένους, τον  Daniel Änghede των ISON και Crippled Black Phoenix στο μπάσο και τον Daniel Neagoe των Clouds στην αφήγηση, δημιουργώντας το δεύτερο μεγάλο αριστούργημά τους από την εποχή του “Arcane Rain Fell”, ένα αψεγάδιαστο album που ουρλιάζει πως οι Draconian γράφουν ακόμα ύμνους με πηγαία έμπνευση δυόμιση δεκαετίες μετά.

Λίγο πριν επισκεφθούν τη χώρα μας για τρίτη φορά, για μια headlining ζωντανή εμφάνιση στο Demons Gate Festival στις 30 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα, οι Draconian ανακοίνωσαν στα κοινωνικά τους δίκτυα προς μεγάλη έκπληξη όλων, πως η Heike Langhans αποχώρησε και τη θέση της πήρε και πάλι, σχεδόν μια δεκαετία μετά, η Lisa Johansson. Η επιστροφή της μπάντας λοιπόν για συναυλίες με την original τραγουδίστριά τους σε τραγούδια του τελευταίου κεφαλαίου τους με την Heike, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

 “So let the night take thee in her arms and dry these tears into her embrace, it’s the end of pretending and defending…”

Avatar photo
About Σπύρος Χονδρογιάννης 59 Articles
Γεννημένος στην Αθήνα την χρονιά που οι Rush κυκλοφόρησαν δύο albums, αλλά και που ο Alice Cooper μας καλωσόρισε στον εφιάλτη του, δεν πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να λατρέψει τους Sabbath του Dio και του Tony Martin, τους Fates Warning και τους Sanctuary, τους Candlemass και τους Crimson Glory. 15 χρόνια μετά, τον συνεπήρε η ποίηση των The Mission, Fields Of The Nephilim, And Also The Trees και Nosferatu, ενώ ο απόλυτος συνδυασμός μελωδίας και μαυρίλας του συστήθηκε με φρέσκους, τότε, ήχους των Paradise Lost, My Dying Bride, Anathema, Elend και Katatonia. Ολοκληρώθηκε μόλις ανακάλυψε την μαγεία του David Bowie, του Scott Walker, του Neil Hannon και του Jarvis Cocker αλλά και του J-Rock/Visual Kei πολύχρωμου κόσμου πριν πατήσει τα πρώτα -άντα του. ‘Οταν δεν ασχολείται με τα εξαναγκαστικά βιοποριστικά που ποσώς τον ενδιαφέρουν, κρατάει τα drum sticks του και νιώθει λίγο σαν τους ήρωες του, Neil Peart και Mark Zonder, ενώ ο υπόλοιπος ελεύθερος χρόνος του είναι και πάλι μουσική, μουσική, μουσική - και κινηματογράφος, καθώς τον σπούδασε, όπως και videogaming, γιατί το ιδανικό μέρος να ζει κανείς είναι ξεκάθαρα το Silent Hill, όλοι το ξέρουν αυτό.