DREAM THEATER: Ανακοινώθηκε η επιστροφή του Mike Portnoy

NEWS

Οι βραβευμένοι με Grammy γίγαντες του progressive metal, Dream Theater ανακοίνωσαν την επιστροφή του ντράμερ Mike Portnoy στο γκρουπ. Το συγκρότημα θα μπει στο στούντιο για να αρχίσει να δουλεύει για το 16ο στούντιο άλμπουμ του και το πρώτο με τον Portnoy από το “Black Clouds & Silver Linings” του 2009.

“Καταλαβαίνω την απόφαση των Dream Theater να πάρουν πίσω τον Mike Portnoy αυτή τη στιγμή”, δήλωσε ο Mike Mangini, ο οποίος εντάχθηκε στο συγκρότημα το 2010. “Όπως ειπώθηκε από την πρώτη μέρα, η θέση μου δεν ήταν να καλύψω όλους τους ρόλους που είχε ο Mike στο συγκρότημα. . Έπρεπε να παίξω ντραμς για να βοηθήσω το γκρουπ να συνεχίσει. Ο κύριος ρόλος μου να συνεχίσω τις ζωντανές μας εμφανίσεις να λειτουργούν σταθερά σε νυχτερινή βάση ήταν μια έντονη και ικανοποιητική εμπειρία. Προς τους φίλους της μπάντας: σας ευχαριστώ πολύ που ήσασταν  καταπληκτικοί μαζί μου. Εκτιμώ όλες τις φωτογραφίες που έχω μαζί σας, ενώ τρελαίνεστε και διασκεδάζετε. Τέλος, αγαπώ αληθινά πολύ το συγκρότημα, το crew και το management και εύχομαι σε αυτούς και σε ολόκληρη την οργάνωση τα καλύτερα.”

Ο Portnoy σχολίασε: “Είμαι γεμάτος χαρά που επιστρέφω στο σπίτι μου και ξαναβρίσκομαι με τα αδέρφια μου! Υπάρχει τόσο πολλή κοινή ιστορία μεταξύ μας…τόσες πολλές αναμνήσεις, τόση πολλή μουσική…για να σκεφτώ ότι πλησιάζουμε σε 40 χρόνια από τότε που αυτό το ταξίδι ξεκίνησε! Η ιδέα της δημιουργίας νέας μουσικής μαζί είναι τόσο συναρπαστική και ανυπομονώ να βγω στο δρόμο και να παίξω ζωντανά για μια εντελώς νέα γενιά θαυμαστών που δεν μπόρεσαν ποτέ να δουν αυτό το line up πριν… Δεν υπάρχει κανένα μέρος σαν το σπίτι!!”

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1162 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.