Δεν έχουν θεωρηθεί άδικα σαν η αφρόκρεμα του σύγχρονου κύματος του μελωδικού hard rock, απελευθερώνοντας μια αυθεντική αναβίωση του είδους, και νικώντας κάθε ενδοιασμό τόσο στο στούντιο όσο και στο σανίδι. Οι καταιγιστικές εξελίξεις στις τάξεις τους έφεραν δονήσεις που έφτασαν μέχρι το New Jersey, και ο αποχωρήσας frontman τους, Erik Gronwall ήδη φυσά πολύτιμες δόσεις τεχνητής αναπνοής στο μικρόφωνο των Skid Row.
Και ενώ ο Erik ο Βίκινγκ κλείνει έναν κύκλο που ξεκίνησε με την απόδοση του “18 and Life” στο Σουηδικό Idol, ένας άλλος Βίκινγκ, ο πρώτος frontman του γκρουπ, Kenny Leckremo, κλείνει τον δικό του κύκλο απουσίας, επιστρέφοντας στο μικρόφωνο που κατείχε από το 2007 ως το 2010. Φυσικά, το στοιχείο της έκπληξης έχει εξαφανιστεί μπροστά στην αλλαγή αυτή. Το έβδομο άλμπουμ των Σουηδών είναι μια ξεκάθαρη δήλωση πως το χωράφι είναι περιφραγμένο και οι γνώριμες προσδοκίες εξυπηρετούνται απόλυτα.
Η απόπειρα του 2017, με το “Into The Great Unknown”, είναι μάλλον η πιο αισθητή απόκλιση από τα συνήθη δεδομένα τους, και πολλοί οπαδοί τους δεν το είδαν με καλό μάτι. Εξακολουθώ να το θεωρώ ένα γενναίο άλμπουμ, με ενδιαφέρον και κάποια τραγούδια πολύ ξεχωριστά για τη μπάντα, με το ομότιτλο να κατευθύνεται όμορφα και έξυπνα, διευρύνοντας την κορνίζα του ύφους τους. Βέβαια, αυτή η περίφημη διαδρομή προς αυτό το μεγάλο, το σπουδαίο άγνωστο σταμάτησε πρόωρα, και το τελευταίο στούντιο άλμπουμ με τη φωνή του Gronwall, το “H.E.A.T II” του 2020, ήταν μια επιστροφή στα σίγουρα και κεκτημένα.
Από αυτό ακριβώς το σημείο συνεχίζει και το “Force Majeure”. Οι τύποι παραμένουν μάστορες που κουμπώνουν υπέροχα αλυσίδες μελωδιών. Διατηρώντας την ενέργεια που θα ξεσηκώσει τον ακροατή και θα του κρατήσει ιδανική συντροφιά σε περιπέτειες και διαδρομές εξωστρέφειας, γυρίζουν ξανά επιδέξια το πολυβόλο τους σε πολλές αποχρώσεις και επιλογές, καρφώνοντας τη σημαία του μελωδικού hard rock σε πολλά πιθανά ηχοτοπία.
Κουβαλώντας το ανθεμικό trademark ύφος τους με το βαγόνι ενός Zeppelin-οειδούς ριφ στο εναρκτήριο “Back to the Rhythm”, σου κλείνουν το μάτι με την επιβεβαίωση πως δεν χάνουν ποτέ. Έχουν μάθει πια να βάζουν και αυτές τις ενέσεις αδρεναλίνης στα κατάλληλα διαστήματα, αφήνοντας τα “Nationwide”, “Hold Your Fire” και “Demon Eyes” να σε σκουντήσουν έγκαιρα. Οι ανυπόμονοι συναισθηματικοί θα αποζημιωθούν με τα λυρικά “Harder to Breathe” και “One of Us”, ενώ το υπέροχο “Paramount” έχει έναν ξεχωριστό επικό αέρα και μια παραδοσιακή σουηδική επισημότητα, μάλλον η πιο ελκυστική παγίδα του δίσκου. Το φινάλε του “Wings of an Aeroplane”, είναι μια απαιτητική επιβεβαίωση άλλης μιας πληθωρικής κυκλοφορίας των Σουηδών.
Οι H.E.A.T αποτελούν χωρίς την παραμικρή αμφιβολία ένα αισθητά διακριτό σημάδι στο διαχρονικό χάρτη του μελωδικού hard rock, και η συνέπεια με την ποιότητα που δείχνουν χωρίς την ελαστικότητα της υποστήριξης εναλλακτικών διαδρομών και επιλογών, είναι ένα επίτευγμα. Ακόμα και για μας τους ελαφρώς δύστροπους που νιώθουμε μια μικρή στέρηση από το νάζι και το παιχνίδισμα του Erik, η επιστροφή τους είναι ένα απολαυστικό πάρτι και ο Kenny καταπληκτικός σε ολόκληρο το άλμπουμ.
Σε αυτό το ευρύχωρο χωράφι της μουσικής, στο σημείο που η νοσταλγία και το σήμερα συναντιούνται, οι φίλοι μας άφησαν άλλους έντεκα νέους καρπούς.
Είδος: Melodic Hard Rock
Εταιρεία: earMUSIC
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 5 Αυγούστου 2022
Facebook: https://www.facebook.com/heatsweden
