ABOUT US: “About Us”

ALBUM

Η αποθέωση της οικουμενικής δύναμης της μουσικής έρχεται με κάποια τέτοια ευπρόσδεκτα σοκ που αποδεικνύουν ξεκάθαρα πως όλα τα μουσικά ιδιώματα μπορούν να ευδοκιμήσουν οπουδήποτε. Στην περίπτωση των About Us, ο προσδιορισμός της λέξης “ευδοκιμώ” δεν περιγράφει μια απλή δυνατότητα ύπαρξης και έκφρασης, αλλά μάλλον μια θριαμβευτική επίδειξη απρόσμενης πληρότητας.

Τώρα, αν οι τύποι αυτοί βρήκαν τη Frontiers ή η Frontiers τους βρήκε, μικρή σημασία έχει πια, καθώς μέσα στον συρφετό της αλλαξοκωλιάς και των projects της, επιτέλους έχουμε να κάνουμε με μια κανονική μπάντα που συστάθηκε χωρίς τις οδηγίες συναρμολόγησης των Ιταλών. Μέσα στην εξωτική πραγματικότητα πως έχουμε να κάνουμε με μια μπάντα από την Ινδία, υπάρχει μια σημειολογική δικαίωση, καθώς μας έρχονται από την πόλη της Nagaland, και συγκεκριμένα από τη συνοικία Wokha, της οποίας η αγγλική απόδοση είναι “Land of Plenty”.

Πιο plenty και από plenty αποδεικνύονται οι νέοι φίλοι μας από την Ινδία. Στελεχωμένοι από έμπειρους και βιρτουόζους μουσικούς που μετρούν σχεδόν 15 χρόνια σε άλλα σχήματα ή projects, κυκλοφόρησαν αποκλειστικά στην πατρίδα τους τον περασμένο χρόνο το συγκεκριμένο άλμπουμ. Δεν χρειάζεται και ιδιαίτερους αισθητήρες για να αντιληφθεί κανείς πως το πλήρες αυτό πακέτο οφείλει να ταξιδέψει σε κάθε γωνιά που μπορεί να αναπνέει ένας στερημένος AOR μύστης. Έτσι σήμερα η Frontiers μπορεί να παινεύεται πως γίνεται το λυτρωτικό βαποράκι για ένα δίσκο πλημμυρισμένο από μελωδικά déjà vu.

Και είναι τελικά κακή αυτή η αίσθηση μιας γλυκιάς, νοσταλγικής υπενθύμισης που φουσκώνει εντυπωσιακά όσο προχωράς στο ντεμπούτο τους; Κάθε άλλο, όταν μάλιστα προσφέρεται με μια πολυτελή συσκευασία συνθέσεων και εκτελέσεων, και μια αμίμητη φρεσκάδα. Έχοντας το βίντεο από το εναρκτήριο “Right Now” σαν πρώτη επαφή, και πλήρως αφοπλισμένος, ομολογώ πως καλλιέργησα άμεσα μια προσμονή για το AOR άλμπουμ της χρονιάς. Και το πιασμένο χέρι-χέρι με αυτό “Gimme Gimme” σου υπογράφει υπεύθυνη δήλωση πως στο άλμπουμ αυτό δεν υπάρχουν κράχτες και κομπάρσοι, αλλά αστέρια που θα γλεντήσουν τους πάντες, από τον Σουηδικό βορρά των εγγονιών των ΑΒΒΑ, μέχρι τους πιο ερωτιάρηδες αλητήριους του Sunset Boulevart. Η καταπληκτική μεταστροφή του “Lead my Heart” δεν διδάσκεται ούτε στην ανωτάτη AOR-ική, ενώ μέχρι το ηχητικό έδεσμα του “Loaded Love”, όλες οι αντιστάσεις σου έχουν γίνει πηλός.

Και δεν είναι δύσκολο να συμβεί αυτό, όταν πίσω από το μικρόφωνο το όνομα Sochan Kikon, που σίγουρα δεν λέει τίποτα σε κανέναν, έχει άφθονες στιγμές που θα ανάγκαζαν τον Harnell ή τον Matijevic να σηκώσουν το φρύδι τους με έκπληξη. Κοντά του οι υπόλοιποι μουσικοί μοιάζουν με dream team ενός οικουμενικού ραδιοφώνου, ενώ η κιθαριστική δουλειά είναι ένας ακόμα παράλληλος φόρος τιμής σε μια παράδοση τεράστιων παιχτών του μελωδικού hard rock. Ξαφνιάζοντας ελαφρά, ανεβάζουν λίγο την επιθετικότητα σταδιακά με το “Rise” και κυρίως με το “Golden Troops” στο οποίο ο Kikon αναδεικνύει τον aggressive χαρακτήρα του.

Το σεξτέτο από την Nagaland ακούγεται και βιώνεται σαν μια απρόσμενη ονείρωξη. Μέσα στα γλυκά, ατάραχα νερά του “Open your Heart”, νομίζω πως αύριο που θα ξυπνήσω και θα διεκδικήσω ανυπόμονα την επιστροφή μου στο αρχείο που ονομάζεται “About Us”, δεν θα το ξαναβρώ ποτέ.

Και αυτός ο σχεδόν παιδικός φόβος με κάνει να περιφρονώ τη δολοφονημένη του πρωτοτυπία. Πραγματικά, ναι…

Είδος: AOR/Melodic hard rock
Εταιρεία: Frontiers Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11 Νοεμβρίου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/AboutUsNagaland

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 836 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.