TYNATOR: “Shrieking Sounds of Deafening Terror”

ALBUM

Τους Αμερικανούς Tynator ομολογώ πως δεν τους γνώριζα. Είναι τόσο μεγάλος ο μουσικός “ωκεανός” μέσα στον οποίο “κολυμπάμε” που πάντα θα ανακαλύπτουμε καινούργιες “στεριές”. Τώρα, το αν αυτές (οι στεριές) έχουν αρκετή “τροφή” για τα “ναυαγισμένα” σας αυτιά, είναι μια άλλη κουβέντα.
Θα ξεκινήσω τις συστάσεις λέγοντας πως οι Tynator προέρχονται από την “καυτή” Αριζόνα και συγκαταλέγονται στο λεγόμενο 2ο κύμα του thrash metal στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄80.

Η μπάντα δημιουργήθηκε το 1986, κάποια στιγμή τα “ίχνη” της εξαφανίζονται και επανέμφανίζονται και πάλι το 2009 μέχρι και στις μέρες μας. θεωρούνται λοιπόν από τις παλιές “καραβάνες” του χώρου. Το παράδοξο με αυτούς τους βετεράνους είναι πως δεν έχουν κυκλοφορήσει κάποιο album. Υπήρξε βέβαια το “Living In Pain” του 1990 το οποίο κάποια στιγμή κυκλοφόρησε σε CD αλλά επί της ουσίας πρόκειται για μια συλλογή από προγενέστερα demos.

Ό,τι ακριβώς ισχύει και 32 χρόνια μετά με την κυκλοφορία του “Shrieking Sounds of Deafening Terror”. Μια κυκλοφορία που ούτε η ίδια η μπάντα πίστευε σύμφωνα με ανάρτηση που έκανε στο λογαριασμό της σε ΜΚΔ. Το album περιέχει όλες τις ηχογραφήσεις του γκρουπ από το 1987 μέχρι το 1992. Δίνεται έτσι βαρύτητα στην ιστορική αξία που έχει η κυκλοφορία της συλλογής, ειδικά για τους αυτούς που αναζητούν άγνωστες ή ξεχασμένες απο καιρό μπάντες.

Το μουσικό στυλ των Tynator δε διαφέρει από εκείνο της συντριπτικής πλειοψηφίας των γκρουπ που “γαλουχήθηκαν” με τον ήχο των Metallica, Slayer και Anthrax του πρώτου μισού της δεκαετίας. Γρήγορα riffs, “λυσσαλέα” solos και εξοντωτικό drumming. Το μόνο που με “χάλασε”, και είναι καθαρά υποκειμενικό, είναι τα φωνητικά. Όχι στην ολότητά τους αλλά σε μεγάλο ποσοστό των συνθέσεων. Δε λέω σε καμία περίπτωση πως το πρόσημο είναι αρνητικό απλώς στα δικά μου αυτιά παρέμειναν κάπως αδιάφορα.

Σε επίπεδο συνθέσεων τώρα, αρχικά ξεχώρισαν τα “What Am I Doing Here” και “Final Attack” από το “Torture By Sound” demo του ’87 (ωραίαι εποχαί). “Δυνατό” και διαφορετικό είναι επίσης το “Excuses” το οποίο είχε συμπεριληφθεί και στη συλλογή “Metal Massacre XI” (1991) από τη Metal Blade καθώς και τα “Death Racin” και “Unforgiven” (χωρίς “The” μπροστά).

Για την ιστορία λοιπόν αξίζει να ρίξετε μια “αυτιά” και γιατί όχι και κάτι παραπάνω για αυτούς τους “ηλιοκαμένους” βετεράνους από την έρημο της Αριζόνα. Το μόνο σίγουρο είναι πως δε βγείτε χαμένοι. Κανείς δε βγαίνει όταν ασχολείται με τη μουσική.

Είδος: Thrash metal
Δισκογραφική: Back On Black Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Απριλίου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/Tynator

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 498 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.