Όταν πίσω στο 2013 οι Harri Koskela και Anne Lill Rajala έβαζαν μπροστά ένα symphonic metal project ονόματι Lost In Grey, σίγουρα δεν είχαν φανταστεί που μπορεί να έφταναν μετά από μία δεκαετία. Άλλωστε, οι αρχικές τους μουσικές “βλέψεις” δεν ήταν μακροχρόνιες αλλά πιο άμεσες, όμως η συνεργασία των δύο και αργότερα με τα υπόλοιπα μέλη δούλευε άριστα, με αποτέλεσμα οι Φινλανδοί να “μεταμορφωθούν” σε μία ελπιδοφόρα full time μπάντα στον συμφωνικό ήχο. Τρία χρόνια μετά το “Under The Surface”, οι Lost In Grey επανέρχονται δισκογραφικά με το τέταρτο album τους “Odyssey Into The Grey”, με μία ακόμη “ιστορία” στο δικό τους συμφωνικό metal “κόσμο”. Για ακόμη μία φορά, οι Φινλανδοί είναι έτοιμοι να σας “χαρίσουν” μοναδικές συμφωνικές στιγμές, εσείς είστε έτοιμοι να τις “ζήσετε”;
Αυτό που καταφέρνουν στην τέταρτη δισκογραφική τους προσπάθεια οι Lost In Grey, όπως και στις προηγούμενες, είναι να δημιουργήσουν πάνω στον ήδη υπάρχον συμφωνικό “κόσμο”, έναν δικό τους, με πιο μοναδικά ηχητικά χαρακτηριστικά και πιο θεατρική διάθεση. Θα μπορούσες να πεις ότι οι Φινλανδοί μεγάλωσαν με τις αφίσες των Therion ως “εικονίσματα” στα δωμάτια τους, αφού πραγματικά μοιάζουν να ακολουθούν τα χνάρια τους στον συμφωνικό/θεατρικό metal ήχο. Όπως όλοι οι προηγούμενοι δίσκοι των Lost In Grey, έτσι και το “Odyssey Into The Grey” είναι μια νέα “ιστορία”, με ήρωες τους Koskela και Anne Lill, που διαρκεί περί την μία ώρα και ξεχωρίζει για το feeling, την αγωνία, την ατμόσφαιρα και φυσικά για την εκπληκτική ηχητική του προσέγγιση. Στο νέο τους album οι Φινλανδοί μοιάζουν να “εμβαθύνουν” στον συμφωνικό ήχο, χρησιμοποιούν μαεστρικά τις χορωδίες τους, ενώ τα αμιγώς μεταλλικά μέρη “ζούνε” αρμονικά στο συμφωνικό/οπερετικό “περιβάλλον” της μπάντας. Αυτό που εντυπωσιάζει πολύ περισσότερο όμως, είναι το επιβλητικό θεατρικό “ύφος” που περιβάλλει το “Odyssey Into The Grey” και επιβεβαιώνει περίτρανα την δήλωση των ίδιων των Lost In Grey για τον όρο “theatrical metal”, που χρησιμοποιούν για τον ήχο τους. Οι Φινλανδοί καταφέρνουν να κρατήσουν την ισορροπία μεταξύ των συμφωνικών, οπερετικών και θεατρικών μοτίβων και του μεταλλικού rythm section ηχητικά, τόσο μέσα στο album όσο και μέσα στα ίδια τα κομμάτια. Και πραγματικά αυτό που “βγάζει” ο δίσκος κατά την ακρόαση, είναι μία ηχητική “ανάταση” και μια απαράμιλλη “σαγήνη”, που σε κρατά “αγκιστρωμένο” στην θέση σου μέχρι το τέλος του. Το “Odyssey Into The Grey” ηχητικά, είναι άλλο ένα βήμα προς τον “παράδεισο” των Lost In Grey, ίσως το πιο σημαντικό μέχρι σήμερα, αφού μοιάζει πολύ πιο ολοκληρωμένο από τους προκατόχους του.
Όσον αφορά το συνθετικό κομμάτι του νέου δίσκου, οι Φινλανδοί έτσι και αλλιώς έχουν αποδείξει ότι δεν υστερούν σε “φαντασία” και ευστροφία ήδη από τις προηγούμενες δουλειές τους, οπότε ήταν κάτι συνηθισμένο για αυτούς να δημιουργήσουν μια “νέα” ιστορία από το μηδέν και να της δώσουν την symphonic metal “πνοή” τους. Αυτό που διαφέρει στο “Odyssey Into The Grey”, είναι ότι η μπάντα δούλεψε πάρα πολύ στην ισορροπία, στην αρμονική “συγκατοίκηση” των συμφωνικών/οπερετικών/θεατρικών στοιχείων του ήχου τους με τις metal φόρμες τους. Οι 8 συνθέσεις του νέου δίσκου, έχουν αναπτύξει έναν ισχυρό “δεσμό” μεταξύ της συμφωνικής και μεταλλικής πτυχής τους, ενώ διακρίνονται για την dark ατμόσφαιρα και την άκρατη θεατρικότητα. Υπάρχουν στιγμές μέσα στα κομμάτια όπως και σε ολόκληρο το album, που μοιάζει να υπερτερεί πότε το συμφωνικό και πότε το metal “πρόσωπο” της μπάντας, όμως στο τέλος επικρατεί η λογική της “ισορροπίας” και νοιώθεις “γεμάτος” από την ακρόαση. Η πρόθεση των Lost In Grey να δημιουργήσουν έναν δίσκο μεστό από όλες τις απόψεις, γίνεται αντιληπτή στο ομώνυμο 11λεπτο έπος “Odyssey Into The Grey”, όπου το θεατρικό metal της μπάντας ξεδιπλώνεται μαεστρικά, ενώ το πλούσιο ταλέντο των Φινλανδών διακρίνεται στην διασκευή του “Vem Kan Segla Forutan Vind”, όπου “αγκαλιάζουν” το κομμάτι σαν δικό τους “παιδί”. Την dark ατμοσφαιρική και θεατρική συνθετική “διάσταση” του χαρακτήρα των Lost In Grey, μπορείς να την απολαύσεις στο μέγιστο βαθμό στα “Time” και “Hailuoto”, ενώ το μελωδικό symphonic metal τους αναδεικνύεται στα “The Entourage”, “The Bottomless Pit” και “A New Dawn”. Το “Odyssey Into The Grey” ξεχωρίζει επίσης και για τον τρομερό συνδυασμό των “αγγελικών” γυναικείων φωνητικών και των πιο harsh ανδρικών. Παρ’όλη την dark ατμοσφαιρική αισθητική, το album συνθετικά μοιάζει φρέσκο και ευκολόπεπτο, ενώ η θεατρική ποιοτική “ένεση” του, το κάνει πολύ πιο προσιτό στον ακροατή. Η τέταρτη δισκογραφική προσπάθεια των Lost In Grey, μοιάζει πιο “ζωηρή” και πιο “θελκτική” συνθετικά, από τους προκατόχους της.
Αξίζει να σταθώ και στο κομμάτι της παραγωγής, αφού πραγματικά στο “Odyssey Into The Grey” έχει γίνει φοβερή δουλειά. Ο ήχος του είναι κρυστάλλινος, καθαρός, σε σημείο να μπορείς να διακρίνεις τόσο το rythm section, όσο και τα συμφωνικά και χορωδιακά μέρη με την μέγιστη ακρίβεια, ενώ οι εναλλαγές των γυναικείων και harsh ανδρικών φωνητικών, αναπαριστά άριστα την πορεία των ηρώων μέσα στην “ιστορία”. Ακόμη και ο πιο αδαής μπορεί να ξεχωρίσει την λεπτομερή ηχητική δουλειά της παραγωγής, στο άκουσμα και μόνο του ορχηστρικού “Two Wolves”, όπου ολόκληρη η ιδέα του theatrical metal των Φινλανδών, ξεδιπλώνεται σε μόλις πεντέμισι λεπτά.
Οι Lost In Grey όσο περνάει ο καιρός, φαίνεται ότι όλο και πιο πολύ ακολουθούν τα χνάρια των Therion, στο theatrical metal. Το “Odyssey Into The Grey” αποδεικνύει περίτρανα, ότι ο χρόνος λειτουργεί ως “σύμμαχος” των Φινλανδών, αφού “δένονται” και “ωριμάζουν” ηχητικά και συνθετικά, όλο και περισσότερο. Το τέταρτο album των Lost In Grey, είναι πιο μεστό, πιο θεατρικό και σίγουρα πιο κοντά στο συμφωνικό “πρότυπο” της μπάντας. Ο νέος δίσκος ξεχωρίζει για την dark ατμοσφαιρική αισθητική του και για την σαγηνευτική θεατρικότητα του, ενώ οι εκφραστικές και στοχευμένες ερμηνείες των Koskela και Anne Lill, ανεβάζουν επίπεδο την κυκλοφορία. Το “Odyssey Into The Grey” είναι σίγουρα από τις καλύτερες κυκλοφορίες στον συμφωνικό χώρο για την χρονιά που διανύουμε, ενώ ακολουθεί κατά πόδας την επιτυχία στο theatrical metal των Therion. Συστήνεται ανεπιφύλακτα, στους λάτρεις του συμφωνικού ήχου.
Είδος: Symphonic Metal
Δισκογραφική: El Puerto Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 5 Απριλίου 2024
Facebook
Website
