Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, το κιθαριστικό τοπίο είχε μετατραπεί σε διαγωνισμό ταχύτητας και επιδείξεων. Οι Steve Vai, Yngwie Malmsteen και Michael Schenker όριζαν τα όρια της τεχνικής υπεροχής. Ο Joe Satriani, αν και τεχνικά ισάξιος, δεν ήθελε να είναι ακόμη ένας “shred king”. Και όταν μιλάμε για “shredding” εννοούμε το στυλ παιξίματος που χαρακτηρίζεται από υψηλή ταχύτητα, τεχνική ακρίβεια και εντυπωσιακές δεξιότητες. Ο Satriani, όπως προανέφερα, ήθελε να φτιάξει κάτι άλλο. Κάτι πιο μελωδικό, πιο “ανθρώπινο”. Κατάφερε να συνδυάσει τη δεξιότητα με την μελωδική σύνθεση που μπορούσε να αγγίξει και το ευρύ ακροατήριο. Ηχογραφημένο με προϋπολογισμό μόλις 13.000 δολαρίων, το “Surfing With The Alien” τελικά αποδείχτηκε ευρηματικό και απλό.
Μετά το “Not Of This Earth”, ο Satriani ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στο δίσκο που μας ενδιαφέρει. Στις περιοδείες με τον Greg Kihn, που έκανε τη γνωστή επιτυχία “Jeopardy”, κουβαλούσε ένα τετρακάναλο κασετόφωνο για να αποτυπώνει ιδέες. Ο ίδιος και ο παραγωγός του, John Cuniberti, θεωρούσαν πως ίσως μπροστά τους είχαν μια ευκαιρία με αρκετές όμως δυσκολίες. Το rock ραδιόφωνο δεν πρόβαλε πια instrumentals, οι δισκογραφικές ήθελαν “πρόσωπα” – και ο Satriani δεν ταίριαζε στο καλούπι. Όλα άλλαξαν μετά από μια ζωντανή εμφάνιση στο China Club. Οι άνθρωποι της Relativity Records πείστηκαν, και η ηχογράφηση ξεκίνησε στο Hyde Street Studios του Σαν Φρανσίσκο.
Η μουσική ιστορία είναι γεμάτη από τυχαίες στιγμές που μεταμορφώνονται σε μύθους και η ηχογράφηση αυτού του album είναι μία από αυτές. Ο Satriani άρπαξε το ξεχασμένο wah-wah πετάλι του λίγο πριν φύγει για το studio. Δεν είχε χρησιμοποιηθεί για χρόνια. Την ημέρα της ηχογράφησης, βασική μελωδία και σόλο γράφτηκαν με τη μία ακριβώς πριν λήξει η προθεσμία χρήσης του studio. Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης αξιοποιούνται drum machines, κάτι που θα μπορούσε να καταστήσει ψυχρό το αποτέλεσμα, όμως αντίθετα, απέκτησε γοητεία χάρη στον συνδυασμό της τεχνολογίας της εποχής και της ανθρώπινης έκφρασης. Το μόνο κομμάτι με εξ ολοκλήρου “πραγματικά” τύμπανα είναι το εκρηκτικό rock-blues παραλήρημα “Satch Boogie”. Προβλήματα υπήρχαν και με τις μίξεις, τη στιγμή που οι ηχογραφήσεις έφτασαν στο mastering studio του Λος Άντζελες. Ο Satriani λέγεται ότι ξαναμίξαρε τα πάντα με αναλογικό εξοπλισμό.
Η περιοδεία ξεκίνησε χωρίς μεγάλες προσδοκίες. Ο Satriani ήταν στην ουσία ένας instrumental κιθαρίστας χωρίς “πρόσωπο” – χωρίς τραγουδιστή, χωρίς show. Μόλις δύο εβδομάδες μετά, του τηλεφώνησε ο Mick Jagger και του ζήτησε να τον συνοδεύσει σε περιοδεία. Όταν επέστρεψε, το “Surfing With The Alien” ήταν ήδη επιτυχία – και παραμένει μέχρι σήμερα το μοναδικό του album που έγινε πλατινένιο.
Η χρήση του Silver Surfer στο εξώφυλλο, ιδέα του παραγωγού της Relativity Records, Jim Kozlowski, έδωσε στο album μια εικαστική ταυτότητα που το έκανε ακόμη πιο αναγνωρίσιμο, αν και ο ίδιος ο Satriani αρχικά δεν γνώριζε το χαρακτήρα. Ο εμβληματικός υπερήρωας της Marvel Comics, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1966 στο Fantastic Four τεύχος #48, δημιουργημένος από τον Stan Lee και τον Jack Kirby.
Ο Satriani δεν άλλαξε μετά τη επιτυχία. Συνέχισε να παίζει με σεμνότητα και αφοσίωση ακολουθώντας τις επιρροές του, από τον Chuck Berry μέχρι τον Wes Montgomery και τους Sabbath.
Το “Surfing With The Alien” δεν είναι απλώς ένας δίσκος – “σχολείο” για επίδοξους μαθητές της ηλεκτρικής κιθάρας. Είναι ένα μουσικό έργο που καθιέρωσε την ιδέα ότι η υψηλή τεχνική μπορεί να συνυπάρχει με τα γούστα του «κυρίαρχου ρεύματος». Το “Surfing with the Alien” ανήκει στην εποχή του, ίσως να μην υπερβαίνει το πέρασμα του χρόνου όπως το ντεμπούτο του Jimi Hendrix Experience του 1967, όμως μπορεί να θεωρηθεί πρότυπο της κιθαριστικής τέχνης στα μέσα της δεκαετίας του ’80.
Στις 7 Αυγούστου 2007, η Epic/Legacy Recordings γιόρτασε την 20ή επέτειο αυτού του πρωτοποριακού album με την κυκλοφορία μιας νέας επετειακής έκδοσης του “Surfing with the Alien”. Η επιμελώς αποκατεστημένη έκδοση περιλαμβάνει διπλό album με τη νέα remastered έκδοση, καθώς και την ακυκλοφόρητη συναυλία η οποία κινηματογραφήθηκε στο Montreux Jazz Festival το 1988. Περιλαμβάνει επίσης καινούριες σημειώσεις του ίδιου του Joe, καθώς και ειδική πολυτελή συσκευασία με φωτογραφίες, σημειώσεις και άλλα αναμνηστικά από το προσωπικό του αρχείο. Στις 18 Αυγούστου 2007, ο Joe επέστρεψε στα Hyde Street Studios στο Σαν Φρανσίσκο για να γιορτάσει την 20ή επέτειο όπου έπαιξε ολόκληρο το album, στον ίδιο χώρο όπου είχε ηχογραφηθεί.
Στις 29 Νοεμβρίου 2019, η Sony/Legacy κυκλοφόρησε μια Deluxe έκδοση λόγω Record Store Day, με νέο εξώφυλλο και ένα bonus δίσκο με τίτλο “Stripped — the Backing Tracks”, που περιείχε τα κομμάτια χωρίς τα σόλο της κιθάρας. Η έκδοση αυτή έγινε ευρύτερα διαθέσιμη ψηφιακά, στις 14 Ιανουαρίου 2020.
Για πρώτη φορά στα σχεδόν 50 χρόνια της μουσικής τους καριέρας, τα θρυλικά είδωλα της ηλεκτρικής κιθάρας Joe Satriani και Steve Vai, ενώθηκαν για να σχηματίσουν τη SATCHVAI Band, με σκοπό να ξεσηκώσουν την Ευρώπη με μια εκρηκτική θερινή περιοδεία, ενώ υπάρχουν πλάνα για την κυκλοφορία μιας ακόμη μουσικής συνεργασίας τους, το 2025, σε συνδυασμό με τις ημερομηνίες της περιοδείας “Surfing with the Hydra Tour” που θα πραγματοποιηθεί σε όλη την Ευρώπη.
Στις 28 Ιουλίου θα τους απολαύσουμε στο Δημοτικό θέατρο Λυκαβηττού στο πλαίσιο του επετειακού Rockwave Festival.
Η προπώληση των εισιτηρίων για το “The SATCHVAI Band Tour” στο Rockwave Festival ξεκίνησε την Παρασκευη 17 Ιανουαρίου 2025 στις 10:30 από τη more.com
