Μέσα στον καταιγισμό των μουσικών κυκλοφοριών, είναι αρκετά σύνηθες το φαινόμενο να μας διαφεύγουν αρκετές πολύ ενδιαφέρουσες απ’ αυτές, φτάνοντας στο σημείο ν’ αναφωνούμε, «πως μου ξέφυγαν τούτοι εδώ»; Μια τέτοια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση, μάλλον περιπτωσάρα, είναι οι Δανοί FREDDY AND THE PHANTOMS, οι οποίοι με το έκτο, παρακαλώ, album τους, το “Heathen Gospels” που κυκλοφορεί τον Απρίλιο, έρχονται να ταράξουν τα νερά του κλασικότροπου rock n’ roll και όχι μόνο.
Σε μια καλά κρυμμένη γωνιά του μουσικού σύμπαντος, οι Σκανδιναβοί προσεγγίζουν ολιστικά το φαινόμενο rock και τους όρους «αναβίωση» ή «ρετρό», μιας κι όλα έχουν συνταιριαχτεί τόσο φυσικά, με τόσο μεράκι και φοβερή δουλειά στο παρασκήνιο, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια· εύκολα αντιληπτά στοιχεία, μιας και με το πρώτο κιόλας άκουσμα οι Δανοί rockers μας προσφέρουν στο πιάτο μια ολόφρεσκη παραδοσιακή συνταγή, ιδωμένη κάτω από ένα νέο πρίσμα, με μια σινεματική προοπτική/αισθητική.
Στις 12 συνθέσεις του album, το σχήμα εμπλέκεται σ’ αρκετά συγγενή μουσικά είδη με γνώμονα από τη μία το αμερικάνικο blues, rock – rockabilly και folk σκηνικό των 70s, με αρκετές δόσεις Brit blues και ψυχεδέλειας της ίδιας περιόδου. Ενέργεια, δυναμικά και πεντακάθαρα ρυθμικά μέρη, αξιομνημόνευτες μελωδίες, επιθετικά riff κι ευρηματική στιχουργική, μ’ όλα να καταλήγουν σ’ ένα εθιστικό αποτέλεσμα, δημιουργώντας μια συναισθηματική σύνδεση, αποτέλεσμα κατάθεσης ψυχής και ταλέντου.
Η παραγωγή του άλμπουμ είναι άψογη, αφήνοντας κάθε στοιχείο (φωνητικά, οργανικά και υφολογικά μέρη) να αναδειχτούν με σαφήνεια, αμεσότητα κι ευκρίνεια, με πιο δύσκολο έργο αυτής να δημιουργήσει μια ολότητα από ετερόκλιτες συνθέσεις, οι οποίες αποκαλύπτονται με τη ροή της ακρόασης, αλλά κυρίως ακούγοντας τα κομμάτια μεμονωμένα. Η μπάντα έχει επιλέξει τον κατάλληλο στουντιακό ήχο και την κατάλληλη παραγωγή για κάθε κομμάτι, δίχως ιδιαίτερα αναλογικά τεχνάσματα. Επίσης τολμούν να πειραματιστούν με διάφορα ηχητικά στοιχεία κι εφέ (μέχρι εκεί που τους παίρνει), μετατρέποντας έτσι την ακρόαση σε μια ολοκληρωμένη μουσική εμπειρία.
Η πιο blues και rockabilly πλευρά τους γοητεύει ιδιαίτερα με τα “Get High”, “Blues Trap” και “Skeleton Man” να είναι οι ναυαρχίδες ενός καταπληκτικού album, που εκπλήσσει με το πως έχουν ενσωματώσει τα πλήκτρα με στην κιθαστιστική κυριαρχία, άξιοι απόγονοι των Purple της Lord εποχής, ενώ πιο αισθαντικές στιγμές σα το “Blood”, δύσκολα γράφονται και συγκινούν τη σήμερον!
Οι ίδιοι διατείνονται, όλως δικαίως, ότι απευθύνονται στους θιασώτες των Eagles, των Fleetwood Mac και των The Band, κι εμείς από την πλευρά μας θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι ανακαλύψαμε στοιχεία από Paul Weller και Traffic, από τη Βρετανική σκηνή, εξασφαλίζοντάς τους, έτσι, μια περίοπτη θέση στο βάθρο των σχημάτων της νεότερης εποχής που επιτυχώς θεωρούνται εκπρόσωποι ή συνεχιστές της blues- rock παράδοσης.
Συνολικά, το “Heathen Gospels” είναι κάτι παραπάνω από μια διασκεδαστική, ταξιδιάρικη κι ευχάριστη δουλειά, αξίζει τη δέουσα προσοχή μας, τη στήριξή μας και τον αμέριστο σεβασμό μας για το υπέροχο μουσικό αποτέλεσμα.
Είδος: Rock, Blues Rock
Δισκογραφική: Target Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 12 Απριλίου 2024