THE HOLLYWOOD STARS: “Still Around”

EP

THE HOLLYWOOD STARS

“I didn’t use to like The Hollywood Stars, I used to like The New York Dolls. Then I heard The Hollywood Stars play “Satisfaction”. Now I wanna f@ck ’em.”

Τάδε έφη Iggy Pop, όπως θα δει κάποιος να φιγουράρει στην ιστοσελίδα της εταιρείας τους στο διαδίκτυο. Φράση που αποτυπώνει όχι μόνο την αξία των Hollywood Stars, αλλά και το status quo μιας εποχής κατά την οποία δρούσαν και μεγαλουργούσαν, εν μέσω «εριδών» και ισχυρού ανταγωνισμού.

Η νέα «συνάντηση» μαζί τους λοιπόν, μοιραία οδηγεί σε αναδρομή στη δεκαετία του ’70, σε μέρη της Νότιας Καλιφόρνια, αλλά και το θρυλικό Whisky A Go Go. Ξεκίνησαν αρχές εκείνης της δεκαετίας, για να σταματήσουν πρόωρα και άδοξα λίγα χρόνια μετά, μέχρι να «σαστίσουν» άπαντες, ενδεχομένως και τους ιδίους, κοντά σαράντα χρόνια μετά.

Έχουμε να κάνουμε λοιπόν, και σε αυτό το πλαίσιο ο πρόλογος παραμένει υπεραναγκαίος, με ένα τεράστιο όνομα, σε μία “back to the future” «δήλωση».

Υπό αυτό το πρίσμα και τον ιστορικό, συνδέοντα «δρόμο προς το παρελθόν», η ακρόαση και αντίληψη του νέου τους EP, φαντάζει πιο οικεία και βατή. Με την έναρξη και τις πρώτες νότες του “The Bottom”, το πηγαίο rock ‘n’ roll, “old school” μα άμεσο και αγγίζον ακραιφνώς τον ακροατή, σε παρασύρει σε ρυθμούς χορού εκείνων των δεκαετιών. Οδηγούμενο από ένα χαρακτηριστικό riff, μεστό ως τρόπος ζωής, που αποτελούσε και το είδος καθεαυτό, όπως ήταν πάντα, ενώ το όμορφο solo το οδηγεί στο φινάλε και ένα ταιριαστό «κλείσιμο».

Η «είσοδος» του “Will the Lights Go On Again?” θα σου φανεί γνώριμη και θα σε πάει πίσω σε οικείες καταβολές, ενώ θα σου αποδείξει ότι οι δεσμοί τους με σπουδαίες μορφές του παρελθόντος, είναι άρρηκτοι, ρεαλιστικοί και ενδόμυχοι στη στόφα των Hollywood Stars, καθώς συνδέονται φυσικά και μουσικά με «ιερά τέρατα» δεκαετιών. Το “If It Wasn’t For The Night” παραείναι μία φυσική συνέχεια, δίνοντας εξέλιξη στο rock ‘n’ roll party που σκαρφίστηκαν για επιστροφή.

Τέλος, το “Still Around”, είτε πρόκειται για δήλωση, περικαλυπτόμενη από την δυναμικότητά του, είτε όχι, και απλά πρόκειται περί μουσικής, ονοματοδοτικής συγκυρίας, δεν παύει να απεικονίζει την πραγματικότητά τους, φέρνοντας, με τη σειρά του, ως συνοδεία, αναμνήσεις από νοσταλγούμενες δεκαετίες και μουσικές. Το μόνο ερώτημα και αμφιβολία που συγκεράζεται, είναι η αναμονή της διάρκειας αυτής της εκκωφαντικής, αλλά «δύσπεπτης» επιστροφής, ένεκα της σπανιότητάς της.

Αποτελεί έναν αξιόλογο τρόπο γνωριμίας με τη μπάντα για όσους δεν τους ήξεραν, πρεσβεύει ένα γεννηθέν ερωτηματικό, όπως προαναφέρθηκε, για το πώς θα πορευτούν από εδώ και στο εξής, μετά την σπάνιας εμφανίσεως επιστροφή.

Tracklist:
“The Bottom”
“Will the Lights Go On Again?”
“If It Wasn’t For The Night”
“Still Around”

The Hollywood Stars are:
Scott Phares, Vocals
Ruben De Fuentes, Guitar
Terry Rae, Drums
John Schayer, Bass
Chezz Monroe, Guitar

Είδος: Rock ‘n’ Roll
Εταιρεία: Golden Robot Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 3 Φεβρουαρίου 2023

The Hollywood Stars on the web:
Facebook
Instagram
YouTube Channel
Twitter
Spotify

Golden Robot Records / The Hollywodd Stars

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 519 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».