RONNIE ROMERO: “Raised On Radio”

ALBUM

Έχοντας την πρώτη μου επαφή με τη φωνή του Ronnie Romero κάποια χρόνια πριν με το πρώτο άλμπουμ των Ισπανών Lords of Black, στοιχημάτισα αμέσως με τον εαυτό μου αν θα τον καταπιεί το σύνηθες σύνδρομο των σπουδαίων φωνών τις δυο τουλάχιστον τελευταίες δεκαετίες. Το συγκεκριμένο άλμπουμ, που φέρει το όνομά του, αποθεώνει με τον πιο προβλέψιμο τρόπο την κοινή μοίρα που περιχαρακώνει τον Romero στο ίδιο στρατόπεδο με πολλούς που μας άφησαν αρχικά με το στόμα ανοιχτό από απρόσμενη έκπληξη και τελικά από ένα επαναληπτικό χασμουρητό.

Ο άνθρωπος λοιπόν του οποίου η χαρισματική φωνή έχει περιγραφεί από τον δύστροπο, δύσκολο, δύσβατο και δυσκοίλιο στα κομπλιμέντα, Ritchie Blackmore, σαν ένα συνδυασμό του Ronnie James Dio με τον Freddie Mercury, έχει φέρει εις πέρας ένα σωρό επικίνδυνες φωνητικές αποστολές μέσα σε λίγα χρόνια. Η κορυφαία όλων ήταν να ανεβεί στη σκηνή μπροστά από το αναγεννημένο Ουράνιο Τόξο, και με συνεργούς έναν αφορμάριστο Blackmore και ένα από τα πιο βαρετά rhythm section όλων των εποχών, να ενσαρκώσει τον ρόλο των τραγουδιστών των Rainbow και των Deep Purple, σε ένα υπεραπαιτητικό πρόγραμμα. Ουσιαστικά ο Romero ήταν αυτός που έσωσε ολομόναχος το φιάσκο του reunion των Rainbow από τον απόλυτο εξευτελισμό. Και είναι να αναρωτιέται κανείς ποια άλλη προσωπική επιβεβαίωση χρειάζεται πια μετά από αυτό τον άθλο.

Δεν άργησε η στιγμή που ο τύπος βρισκόταν πίσω σχεδόν από κάθε μικρόφωνο στις στουντιακές πόρτες της Frontiers, εκτοπίζοντας ακόμα και έναν από τους ήρωές του, τον βετεράνο Joe Lynn Turner από την κεφαλή των Sunstorm. Τον ακούσαμε ακόμα και σε κάποια αχρείαστα ψηφιακά singles με remakes κλασικών τραγουδιών των Rainbow, σε αμέτρητες συνεργασίες με μύθους του χώρου σαν τον Michael Schenker, ή άλλους μικρότερης εμβέλειας σαν τον Magnus Karlsson. Επέστρεψε τελικά και στους Lords of Black, διατηρώντας ένα πλούσιο μέτωπο δραστηριοτήτων. Το κερασάκι στην τούρτα της πολυχρηστικότητας της φωνής του είναι η συμμετοχή του στη Eurovision, με το τραγούδι της Βουλγαρίας…

Έχοντας μπροστά μου το “Raised On Radio”, και προσπαθώντας να το αποσπάσω από τη γενική μου θεώρηση για τις επιλογές πλεύσης του Romero, δεν μπορώ παρά να εντυπωσιαστώ από το μέγεθος του ρίσκου που παίρνει για ακόμα μια φορά: μεταφράζοντας το δεδομένο tracklist στους αντίστοιχους ιστορικούς και μοναδικούς ερμηνευτές του χώρου, ο κατάλογος πραγματικά ζαλίζει. Και πέρα από αυτό, όλα τα τραγούδια έχουν συμφιλιωθεί σε μια μοντέρνα προσέγγιση με ήχο που ακουμπά τη σημερινή πραγματικότητα, χωρίς όμως να ευνουχίζει και τη φύση τους ή την εποχή τους. Επίσης, η στρατηγική τους τοποθέτηση καθιστά το άλμπουμ ένα απίθανο all time classic μενού για το rock bar των ονείρων σου, όπου θα διασκεδάσεις αβίαστα την επιστροφή στις δυνατότερες μνήμες σου με αρκετές μπύρες. Ο Romero ακούγεται βέβαιος, γεμάτος, έμπειρος πια. Αλλού ταιριάζει γάντι με τους ήρωές του και εκεί το αποτέλεσμα απογειώνεται: το “Carolina County Ball” είναι μια ανανεωμένη απόλαυση. Κάπου αλλού σε φωνές με διαφορετικές συντεταγμένες, έχει πια την πυξίδα να διαχειριστεί τους κινδύνους και να μεταφέρει το στίγμα του, να βρει τον τρόπο στο γνώριμο γρέζι του να ισορροπήσει, ακόμα και στο παράτολμο “Since I ‘ve Been Loving You”.

Όσο βέβαια και αν η συγκεκριμένη συλλογή με σέρνει στον βούρκο του εύκολου ακροατή με τα επιθυμητά ραδιοφωνικά εδέσματα, είναι η μοίρα ενός ταλαντούχου αγοριού που παίζει κάθε βράδυ ένα σετ δημοφιλών διασκευών στο μπαρ της συνοικίας του, αυτή που ταιριάζει σε μια φωνή σαν αυτή του Romero;

Συνειρμικά, επιστρέφω στις ιστορίες των Jeff Scot Soto και Jorn Lande, και ζυγίζοντας τα ειδικά βάρη, οι μνήμες μου μένουν κολλημένες κάπου στις αφετηρίες τους, και σήμερα πάλι, χρονικά μετά τον Romero, η ίδια σκέψη περιλαμβάνει και τον Κροάτη Dino Jelusic: σπουδαίες φωνές με ανυπολόγιστες δυνατότητες αλλά με αντιστρόφως ανάλογο ίχνος.

Αν και η χρηστική συμπεριφορά του σαν φωνητικό εργαλείο της Frontiers δεν μου αφήνει πολλά περιθώρια, θέλω να ελπίζω πως θα έρθει η μέρα που ο Romero, από μια ελκυστική αναλώσιμη πόρνη του μικροφώνου, θα μεταμορφωθεί επιτέλους σε “φαμ φατάλ”.

Είδος: Melodic hard Rock
Εταιρεία: Frontiers Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Απριλίου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/ronnieromeroofficial
Youtube: https://www.youtube.com/user/ronaldoromeroforus

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 806 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.