Μετά την επιτυχία του 5ου άλμπουμ με τίτλο “Fireball” (Σεπτέμβριος 1971), η εταιρία ΕΜΙ ζήτησε από τα μέλη των Deep Purple να συνθέσουν νέα κομμάτια ως συνέχεια του προηγούμενου δίσκου. Έτσι στις αρχές Δεκεμβρίου του 1971, το θρυλικό λονδρέζικο συγκρότημα βρέθηκε στην Ελβετία. Αποφάσισαν να ηχογραφήσουν εκεί, προκειμένου να απαλλαγούν από φόρους. Συγκεκριμένα κατέληξαν στο καζίνο του Μοντρέ, στις όχθες της λίμνης Λεμάν της Γενεύης. Καθώς όμως το Καζίνο δεν διέθετε στούντιο, χρησιμοποίησαν το περίφημο φορητό στούντιο ηχογραφήσεων των Rolling Stones. Οι ηχογραφήσεις για τον 6ο δίσκο θα διαρκούσαν ως τις 21 Δεκεμβρίου. Το “Fireball” ήταν ο τελευταίος δίσκος που ηχογράφησαν στη Μ. Βρετανία οι DP.
Την 4η Δεκεμβρίου, το συγκρότημα παρακολούθησε τη συναυλία του Frank Zappa & The Mothers of Invention στο αμφιθέατρο του Καζίνο. Κατά τη διάρκεια του live, ένας φαν του Zappa έριξε με ένα όπλο μια φωτοβολίδα. Η φωτοβολίδα σφηνώθηκε στην ξύλινη οροφή της αίθουσας και έπιασε φωτιά. Ο Zappa διέκοψε αμέσως τη συναυλία και ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα, όμως καταστράφηκαν τα πάντα. Όταν μετά από ώρες έσβησε η φωτιά, η λίμνη είχε σκεπαστεί από ένα πέπλο καπνού. Στη θέα αυτή, ο Roger Glover (bass) είπε τη φράση… “Smoke on the water”…
Με το καζίνο καμένο, τα μέλη του γκρουπ κατέληξαν στο θερινό ξενοδοχείο “Grand Hotel”, το οποίο ήταν ακατοίκητο τους χειμερινούς μήνες. Χρησιμοποίησαν τα στρώματα των κρεβατιών για ηχομόνωση και μετέτρεψαν το κλιμακοστάσιο και τους διαδρόμους του ξενοδοχείου σε αυτοσχέδιο στούντιο, με τα καλώδια να βγαίνουν από τα δωμάτια και να καταλήγουν στο κινητό στούντιο των Stones. Όλα τα παραπάνω γεγονότα περιγράφονται με στίχους που έγραψε ο Ian Gillan. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε ένα απλό riff της κιθάρας, το οποίο έμελλε να γίνει το πιο αναγνωρίσιμο στην ιστορία της rock. Η γέννηση του “Smoke on the water” ήταν γεγονός (το Νο5 στο δίσκο)!
Το άλμπουμ ξεκινάει με το «εκρηκτικό» “Highway Star”. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι από τα καλύτερα των DP και αποτέλεσε έμπνευση για όλα τα μετέπειτα hard rock συγκροτήματα που ακολούθησαν. Οι DP δίνουν ρεσιτάλ και ειδικά οι εναλλαγές των σόλο ανάμεσα στον κιθαρίστα Blackmore και το Jon Lord (πλήκτρα), είναι απίστευτες σε ταχύτητα και ρυθμό. Το κομμάτι γράφτηκε καθ’ οδόν για το Guildhall του Πόρτσμουθ, όπου θα έπαιζαν ζωντανά στις 13 Σεπτεμβρίου 1971.
Ακολουθεί το “Maybe I’m A Leo”, ένα rockκομμάτι με blues στοιχεία σε στίχους του Ian Gillan, που μιλά για ένα σημάδι που είχε στο σώμα του, εκ γενετής. Το 3ο τραγούδι είναι το “Pictures of Home”, που ως εισαγωγή ξεκινάει με τα τύμπανα του Ian Paice. Είναι ένα γρήγορο κομμάτι με μελαγχολικό ύφος και αναφέρεται στη νοσταλγία που αισθάνεται όποιος είναι μακρυά από την οικία του.
Το “Never Before”, το 4ο στη σειρά είναι κομματάρα. Το αγαπημένο και των ίδιων των DP, οι οποίοι αποφάσισαν να το κυκλοφορήσουν και σε σινγκλάκι. Ακολουθεί το “Smoke on the Water” που αναφέρθηκε παραπάνω και 6ο είναι το “Lazy”. Ξεκινάει με μία απίστευτη εισαγωγή του Jon Lord παίζοντας keyboards και το hammond organ ταυτόχρονα. Το “Lazy” διάρκειας σχεδόν 8 λεπτών, αποτελεί μια κορυφαία blues-jazz σύνθεση των Deep Purple.
Τελευταίο κομμάτι του δίσκου είναι το “Space Truckin’”, που αναφέρεται στο πως αντιλαμβάνονταν ένα διαστημικό ταξίδι ο κόσμος της δεκαετίας του 1950. Εκείνες τις μέρες ηχογραφήθηκε και ένα ακόμα κομμάτι το “When a Blind Man Cries”. Μια καταπληκτική μπαλάντα η οποία δεν συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ. Όμως ήταν στη δεύτερη πλευρά του single, “Never Before”.
Πριν 51 χρόνια, στις 25 Μαρτίου 1972 κυκλοφόρησε ο 6ος ιστορικός δίσκος “Machine Head”. Γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία, φτάνοντας στο Νο1 των βρετανικών τσαρτς και παρέμεινε εκεί για δύο εβδομάδες. Επέστρεψε ξανά στην κορυφή για άλλη μία εβδομάδα, το Μάιο του 1972. Επίσης, σκαρφάλωσε στη Νο1 θέση στην Αυστραλία, τον Καναδά, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Φινλανδία, τη Δανία, τη Γαλλία και την Αυστρία. Στις ΗΠΑ έφτασε στο Top-30 το 1972, αλλά μετά την επιτυχία του single “Smoke on the Water” (αρχές 1973), το άλμπουμ έφθασε τελικά στο Νο7 του Billboard, όπου παρέμεινε για 118 εβδομάδες. Στις ΗΠΑ έγινε δύο φορές πλατινένιος, ενώ το σινγκλ του “Smoke on the Water” βραβεύτηκε ως χρυσό. Ακόμα, το Machine Head έγινε χρυσό στη Μεγάλη Βρετανία, την Αργεντινή, την Ιαπωνία και στη Γαλλία (δύο φορές χρυσός). Το “Machine Head”θεωρείται το πιο επιτυχημένο εμπορικά άλμπουμ των Deep Purple, το οποίο επηρέασε χιλιάδες συγκροτήματα της hard rock και heavy metal μουσικής σκηνής.
Κείμενο: Κώστας Νασόπουλος
