Γράφει ο Πελοπίδας Χελάς
Η ανακοίνωση ότι και φέτος θα πραγματοποιηθεί το δωδέκατο “Rock in Dio”, από τη μια μου έφτιαξε τη μέρα από την άλλη με άγχωσε για το πότε θα κυκλοφορήσουν τα εισιτήρια. Μα καλά αγχώθηκες για το αν θα δεις τους Rock ‘n’ Roll Children, θα μου έλεγε κάποιος. Τους έχεις δει τόσες φορές και έχεις πάει σε τόσα events. Η απάντηση όμως δεν έρχεται από το μυαλό αλλά από την καρδιά, γιατί τα “Rock in Dio” δεν είναι μια απλή συναυλία, αλλά ευκαιρία να κάνουμε κάτι για τον συνάνθρωπό μας, να σκεφτούμε και να γίνουμε λίγο πιο συμπονετικοί στην καθημερινή ζωή μας, αλλά και να ξεφύγουμε λίγο από αυτό το μίζερο κόσμο και να απολαύσουμε λίγο από τη μαγεία του μεγάλου παραμυθά, τραγουδιστή, ανθρώπου Ronnie James Dio.
Αυτό που ξεκίνησε ο Μανώλης Τσίγκος και τα υπόλοιπα παιδιά ως ένα tribute στον Ronnie και στην κληρονομιά του, πλέον είναι θεσμός και είναι σίγουρο ότι για πολλά χρόνια ακόμα αυτοί οι υπέροχοι μουσικοί θα μας εμπνέουν με τη μουσική τους. Είναι μεγάλο πράγμα κάθε χρόνο που το Κύτταρο, ένα από τα μεγαλύτερα rock μαγαζιά της Ελλάδας, γεμίζει με ανθρώπους κάθε ηλικίας και το event φτάνει σε sold out αρκετές μέρες πριν.
Εδώ πρέπει να πούμε και πολλά μπράβο στη διεύθυνση του Κυττάρου, που δίνει το χώρο χωρίς αμοιβή στους Rock ‘n’ Roll Children. Στις δύσκολες εποχές που ζούμε τέτοιες κινήσεις μόνο αυτονόητες δεν είναι και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Πολλά μπράβο και στον κόσμο που για άλλη μια φορά γέμισε το μαγαζί. Η Γεωργία Κεφαλά των Μπλε, που εμφανίστηκε και αυτή στη σκηνή φέτος, μας είπε ότι οι μεταλλάδες είναι ο πιο αγνός κόσμος που υπάρχει. Προσωπικά, δεν περίμενα να μου το πει κάποιος αυτό, θεωρώ ότι πράγματι οι ροκάδες/μεταλλάδες αποτελούν μια ξεχωριστή «φυλή» σε αυτή τη χώρα και έχουν στηρίξει και στο παρελθόν παρόμοια εγχειρήματα, όσο κανένας άλλος.
Όσον αφορά στο μουσικό κομμάτι του 12ου “Rock in Dio”, αναμενόμενα τόσο οι πολλοί guests όσο και οι ίδιοι Rock ‘n’ Roll Children, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και μας τρέλαναν με την απόδοσή τους. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, όλοι όσοι συμμετείχαν ήταν άψογοι και από κάτω ο κόσμος γούσταρε τρελά. 36 τραγούδια Dio ακούστηκαν, συν ένα των Thin Lizzy, ένας μουσικός μαραθώνιος που ξεκίνησε 21:20 και ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις 2 το βράδυ. Σχεδόν 4 ώρες μουσικής μεταλλικής πανδαισίας, που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο και μας χάρισε ένα τεράστιο χαμόγελο στο τέλος της συναυλίας.
Είναι σίγουρο για άλλη μια φορά, ότι κάπου μεταξύ κόλασης και παραδείσου, ο αλησμόνητος Ronnie James Dio θα μας άκουσε και θα ευχαριστήθηκε η ψυχή του. Για άλλη μια φορά πολλά μπράβο στους Rock ‘n’ Roll Children για αυτά που έχουν καταφέρει, και ραντεβού και του χρόνου, τέτοια εποχή, για το 13ο “Rock in Dio”.
Για το metal, για τον Ronnie James Dio και πάνω απ’ όλα για τα ΠΑΙΔΙΑ!
Γράφει ο Σταύρος Βλάχος
Ήταν ένα ακόμα βράδυ λοιπόν, στα γνώριμα, ιστορικά μέρη του Κυττάρου, σε ένα ακόμα “Rock in Dio”, το τρίτο κατά σειρά που καλύπτει αυτό εδώ το μουσικό περιοδικό, σε λιγότερο, χρονικό διάστημα, «διαδικτυακής ζωής». Ένα εγχείρημα, που όσο κρατάνε οι «ώμοι», τα δάχτυλα, τα κουράγια συντονισμού και οι φωνές των εμπνευστών / συντελεστών του, δύσκολα ο κόσμος θα το αφήσει να «ξεθωριάσει» στο χρόνο, εμμένοντας ανελλιπώς να το ανταμείβει με sold outs, ελέω διάθεσης προσφοράς αλλά και απότισης φόρου τιμής στον μεγαλύτερο από τους ήρωές του, πίσω από τα μικρόφωνα.
Το συνολικό σκηνικό που έστησαν ακόμα μία φορά οι συντελεστές, εμπεριείχε απίστευτες ερμηνείες, θετικότατη «σφραγίδα» και ειλικρινή, απολαυστική και για τους ίδιους, και έντονα βιωματική απόδοση από το σύνολο των συμμετεχόντων. Τί και αν μου «κόστισε» η απουσία των “The Sign of the Southern Cross” και “We Rock” (για αστείο αναφέρεται φυσικά σε μία τέτοια βραδιά – πού να χωρέσουν όλα;), απόλαυσα κάθε λεπτό ακόμα μίας αξέχαστης βραδιάς, με πολλά εύσημα να πρέπουν σε αυτήν την μπάντα, όχι μόνο για την οργάνωση και τις εκπλήξεις κάθε χρόνο, αλλά και που αγόγγυστα και ασταμάτητα, απέδωσε ακόμα μία φορά, πλέον των τεσσάρων ωρών, ύμνων του απίστευτου Dio.
Θα ήμουν ανακόλουθος με το μέσα μου όμως, να μην αναφέρω ένα χιλιοστό δίπλα από τα προαναφερθέντα, την προσωπική, προσδοκώμενη απόλαυση του “Man on the Silver Mountain” από την Τζώρτζια Κεφαλά (Μπλε) αλλά και του “Ι” από την Μαρία Κανελάκη των Lazy Man’s Load, που «κρυβόταν» πίσω από τα δεύτερα φωνητικά στο live με τους Firewind και τις Nervosa στην Τεχνόπολη.
Ήταν όλοι και όλα εκεί λοιπόν, από τις νεαρές φάτσες, τους λάτρεις του μεγάλου κοντού, το “best of” των μεγαλύτερων ύμνων του, την ιστορία, το παρόν και το μέλλον της Ελληνικής heavy metal σκηνής, τις συγκινήσεις των παρελθόντων ετών, που μας έχει προσφέρει διαχρονικά και σε διαφορετικές στιγμές της ζωής μας, ο σπουδαίος ερμηνευτής. Τις ανατριχίλες που μας έχουν συνδέσει με τα τραγούδια, τις εικόνες και τα παραμύθια του Ronnie, και που ερχόντουσαν και έφευγαν πάλι προχθές, άλλον έναν χρόνο.
Τους παρόντες-απόντες και τη μνήμη τους, που σιμώνει κάθε φορά με αυτό το “Die Young” και υπενθυμίζουν την παρουσία τους, που δεν έφυγε ποτέ.
Τις σχέσεις ζωής που προσφέρει η μουσική, οι θύμησες και οι δεσμοί, με την, οσονούπω, βαφτιζόμενη Δανάη Παπανικολάου (να σας ζήσει ψηλέ!) των κουμπάρων Γιάννη και Μανώλη, να είναι ένα χαρακτηριστικότατο, αντίστοιχο παράδειγμα.
Αλλά και την προσφορά, από τους παρευρισκόμενους, κάτι μικρού, που κρύβει πίσω του κάτι πολύ μεγαλύτερο, που λέγεται ενσυναίσθηση, και ήταν λόγω των συντελεστών αλλά και του Κυττάρου, για τα σπουδαία παιδιά της «Εξέλιξης Ζωής», πλέον περισσότερα, σπουδαία παιδιά κάθε χρόνο, που τους αξίζει η εξέλιξη.
Μέσω του πνεύματος και της παρακαταθήκης του Ronnie James Dio, που όλα τα προαναφερθέντα και πλείστα ακόμα, αποδεικνύουν χαρακτηριστικά την ισχύ και τον «διάπλου» του, ες αεί, στο χρόνο, τον οποίον, παροιμιωδώς, νικά και θα νικά….
Setlist:
Night People
Evil Eyes
Caught In The MIiddle (Μιχάλης Λιβάδης – Just A Pinch of Glory)
I (Μαρία Kανελάκη – Alchemists, Lazy Man’s Load)
Holy Diver (Γιώργος Μίχας – Fire Vanadium)
Breathless
Tarot Woman (Ντουέτο Γιάννης Παπανικολάου – Αναστασία Μπάστα)
Stand Up and Shout (Νίκος Συράκος – Steamroller Assault, Badd Kharma)
Self Portrait (Γιάννης Βάρβας – 4LT, Noiz Ritual)
Lady of The Lake (Ντουέτο Γιάννης Παπανικολάου – Αναστασία Μπάστα)
All the Fools Sailed Away (Αναστασία Μπάστα – It’s All About The Music, Nostos)
Man on the Silver Mountain (Τζώρτζια Κεφαλά – Μπλε)
Children of the Sea (Χριστιάνα Χατζημιχάλη – Elysion)
Too Late (Χριστιάνα Χατζημιχάλη – Elysion)
Still I’m Sad
Sitting In A Dream
Faces in the Window (Γιώργος Προκοπίου – Poem, Mother of Millions)
Lonely is the Word (Δημήτρης Συργιάννης – Angelos Perlepes’ Mystery)
Falling Off the Edge of the World (Διονύσης Κόντης – ex-The Silent Rage)
Egypt
Gates of Babylon (Αγγελική Ροσσολάτου – Destiny Calls)
Kill the King (Γιώργος Μαργαριτόπουλος – Wardrum, It’s All About The Music)
Rainbow in the Dark (Κατερίνα Σουγκλάκου – Feeble, Horrorgraphy)
One Night in the City
(Rainbow Eyes – ) Temple of the King
Last In Line (Τζοάννα Κόλλια – Solo Artist, ex – Diamond Signs)
Stargazer (Μάριος Καραναστάσης – The Silent Wedding)
Voodoo (Μάριος Καραναστάσης – The Silent Wedding)
Hungry for Heaven
Emerald (Thin Lizzy cover – Μανώλης Τσίγκος)
Catch the Rainbow
Don’t Talk to Strangers (Γιάννης Σωτηρόπουλος – Floating Worlds, Sirens-Greek Savatage Tribute Band)
Long Live Rock ‘n’ Roll (Εβίτα Μητσοπούλου – OK, Blue Sin, Level, Evita & The Players)
Die Young (Γιώργος Μαργαριτόπουλος – Wardrum, It’s All About The Music)
Rock ‘n’ Roll Children
Stars (Γιάννης Παπανικολάου – Γιώργος Μαργαριτόπουλος – Τζοάννα Κόλλια)
Heaven and Hell (Όλοι)
Φωτογραφίες / Βίντεο: Σταύρος Βλάχος
Rock in Dio Vol.10
Rock in Dio Vol.11
Rock ‘n’ Roll Children
