DEICIDE: “Banished by Sin”

ALBUM

Πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια από τότε που για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με τη μουσική των Αμερικανών deathsters Deicide. Η ακρόαση του “Once Upon The Cross” αποτέλεσε μια σοκαριστική θα έλεγα εμπειρία, τόσο λόγω της βαρύτητας της μουσικής όσο και της θεματολογίας αλλά και γενικότερου image της μπάντας.

Έκτοτε οι Deicide κέρδισαν επάξια τη θέση τους ανάμεσα στις αγαπημένες μου death metal μπάντες με αξιοζήλευτη δισκογραφική σταθερότητα, αν και όχι πάντοτε με την ίδια ποιότητα, μην παρεκκλίνοντας όμως από το δρόμο που οι ίδιοι χάραξαν στην αυγή των 90’s. Ένα δρόμο βλάσφημο και προκλητικό, με κύριο εκφραστή τον τραγουδιστή και μπασίστα Glen Benton. Album νούμερο 13 λοιπόν για τους βετεράνους death metallers, με το “Banished by Sin” να έρχεται 5 χρόνια ύστερα από το πολύ καλό “Overtures of Blasphemy”.

Και φαίνεται πως και αυτή τη φορά οι Deicide διατηρούν σε υψηλό επίπεδο τις συνθετικές τους ικανότητες με death metal υψηλών οκτανίων. Τα δύο πρώτα singles μας είχαν προϊδεάσει για το «κακό» που έρχεται τόσο ηχητικά όσο και με τα άκρως προκλητικά τους video. “Bury The Cross…With Your Christ” και “Sever The Tongue” αποτέλεσαν μια καλή ευκαιρία για να «σκάσουν» τα πρώτα χαμόγελα και η διαπίστωση πως οι Deicide δηλώνουν και πάλι παρόντες. Από το εναρκτήριο “From Unknown Heights You Shall Fall” φαίνεται τα 5 χρόνια αναμονής να άξιζαν τον κόπο, με το “Doomed To Die” να παίρνει τη σκυτάλη σε μια εισαγωγή που για λίγο έφερε μνήμες “Once Upon…”.

Το “τσιμεντένιο” ηχητικό τείχος των Αμερικανών ορθώνεται μεγαλοπρεπώς μπροστά σου, δίνοντας στο album μια από τις καλύτερες παραγωγές που έχει κάνει η μπάντα. Οι Deicide δεν ήταν ποτέ φειδωλοί με τον όγκο στον ήχο τους κι έτσι και εδώ η δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες είναι υποδειγματική. Ο νεοφερμένος Taylor Nordberg συμπληρώνει απόλυτα τον Kevin Quirion, προσφέροντας μερικά εξαιρετικά leads, και οι δυο τους μαζί εξαπολύουν μαζικές επιθέσεις από riffs, από εκείνα που έθεσαν τα θεμέλια του death metal ήχου.

Η ολομέτωπη επίθεση των Deicide συνεχίζεται ακατάπαυστα με τα καταιγιστικά “Faithless” και “Woke From God”, με έναν αλλόφρον, ως συνήθως, Steve Asheim να «βασανίζει» μέχρις εσχάτων τα τύμπανα. Γενικά αν συμμετέχετε σε συζητήσεις σχετικά με τους καλύτερους death mertal drummers και δεν αναφέρεται το όνομα του Asheim πουθενά, φύγετε χωρίς να πληρώσετε ούτε τη μπύρα σας. Όσο για τον Glen Benton, φαίνεται να διανύει περίοδο εξαιρετικής φόρμας (όχι πως την έχασε και ποτέ) ή μιας δεύτερης νιότης αν θέλετε, καθώς τα χαοτικά του φωνητικά ακούγονται πολύ πιο κοντά στο ένδοξο παρελθόν του.

Φυσικά και κάνουν την εμφάνισή τους εκείνες οι δαιμονικές διπλές φωνές του, είναι όμως αυτός ο οχετός που βγαίνει από το λαρύγγι του Benton που τρομοκρατεί εδώ και χρόνια τον ακροατή. Τρανταχτό παράδειγμα το σχεδόν «μαυρομεταλλικό» ομώνυμο τραγούδι που παραμένει και μια από τις προσωπικές μου συμπάθειες μέσα στο album. Και όσο κι αν του προσάπτουν διάφορα κατά καιρούς τόσο για τις εμμονές του όσο και για τις λοιπές γραφικότητες (ο λύκος κι αν εγέρασε), ο Glen Benton ήταν και παραμένει αναμφισβήτητα μια από τις μεγαλύτερες σταθερές αξίες του ιδιώματος.

Με το “Banished by Sin” οι Deicide δε συμμετέχουν σε καμία κοσμογονία. Δεν ανακαλύπτουν κανέναν τροχό, ούτε κερδίζουν κανένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Δεν το χρειάζονται άλλωστε. Κάνουν όμως αυτό που ξέρουν καλύτερα απ’ τον καθένα και κατά κάποιο τρόπο συστήνονται ξανά σε παλιούς και νέους οπαδούς.

Μπορεί πλέον να μην τρομάζουν κυριολεκτικά τον γράφοντα προκαλώντας του άβολες καταστάσεις με την εν γένει παρουσία τους (τι είναι αυτό το γραφικό AI εξώφυλλο ρε σεις; ) όμως είναι «τρομακτικό» το γεγονός το πόσο «επικίνδυνα» δημιουργικοί παραμένουν στο πέρασμα των χρόνων. Τα ’λεγε από τότε ο κάφρος.

“I can strike the light and see through the truth
For I’m the Deicide, Dominus, what could you do…”

Είδος: Death metal
Δισκογραφική: Reigning Phoenix Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας; 26 Απριλίου 2024

Website
Facebook
Instagram

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 500 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.