PRIDE OF LIONS: “Dream Higher”

ALBUM

Η περηφάνια των λιονταριών του διαχρονικού αμερικανικού ραδιοφώνου συμπληρώνει πια 20 χρόνια δράσης και το έβδομο άλμπουμ τους έρχεται να σημαδέψει την επέτειο αυτή. Όσοι είναι έστω και επιδερμικά εξοικειωμένοι με το χώρο, γνωρίζουν καλά πως το σχήμα είναι η σταθερή και αποδοτική συνεργασία ανάμεσα στον σπουδαίο τραγουδιστή Toby Hitchcock και τον πολυοργανίστα, συνθέτη και παραγωγό Jim Peterik.

Δικαιωματικά η αναφορά για τον Peterik χρειάζεται να συνοδευτεί με κάποιες παραπάνω πληροφορίες, καθώς έχουμε να κάνουμε με μια εμβληματική μορφή του AOR. Ο Peterik υπήρξε ο ιδρυτής των Survivor, και ο άνθρωπος που μεταξύ άλλων, έγραψε το “Eye of the Tiger”. Όντας μια αστείρευτη μηχανή σύνθεσης, έχει γράψει κατά καιρούς τραγούδια για τους 38 Special, Lynyrd Skynyrd, Cheap Trick, Sammy Hagar, Brian Wilson, REO Speedwagon και πολλούς άλλους.

Το πιθανότερο είναι πως η σταθερή συνέπεια στην ποιότητα των Lions έχει να κάνει με την εξαιρετική χημεία και συνεργασία μεταξύ τους, κάτι που φανερώνεται και από το γεγονός πως ο Hitchcock παραχωρεί περιστασιακά το μικρόφωνο στον Peterik, προκαλώντας συχνά στα τραγούδια τη φωνητική τους συνεργασία. Και το νέο άλμπουμ διατηρεί αυτή την αρμονική, ειρηνική συνεργασία σε όλα τα επίπεδα. Φυσικά, διατηρεί ταυτόχρονα και την παντελή απουσία εκπλήξεων, καθώς η τακτική, η φόρμουλα και η διαδρομή τους είναι παγιωμένη. Ο Peterik παραμένει σήμερα ένας γερασμένος αλλά ακούραστος εκκεντρικός ιππότης στην υπηρεσία των ένδοξων περασμένων ημερών του αμερικανικού ραδιοφώνου. Θα μπορούσε να τον αντιμετωπίσει κανείς σαν έναν Δον Κιχώτη του σύγχρονου μελωδικού rock, αλλά με τον Peterik δεν κάνεις υπαινιγμούς γραφικότητας.

Με δεδομένο τον υποδειγματικό ήχο, και έχοντας δίπλα τους μια ομάδα καταπληκτικών μουσικών, οι δυο φίλοι και συνεργάτες έχουν ετοιμάσει ένα μπουκέτο με δέκα νέα τραγούδια. Η μεγάλη εμπειρία του Peterik να ρίχνει στον δοκιμαστικό του σωλήνα τους κατάλληλους συνδυασμούς μελωδιών και ρυθμών, καταλήγει σε μια συλλογή χωρίς αδυναμίες. Άλλωστε όλα τα άλμπουμ των Lions, πέρα από τα singles που έρχονται μισό βήμα πιο γρήγορα στη μουσική συνείδηση του ακροατή, αποφεύγουν τα κενά αέρος και τα γεμίσματα. Έτσι και εδώ, η διαδρομή είναι μια συνεχή ροή ελκυστικών ιδεών με μια ισορροπία και ένα σταθερό ενδιαφέρον. Γνωρίζοντας πώς να χειριστούν τις δυναμικές, οι δυο μουσικοί ρυθμίζουν τις εντάσεις, τους ρυθμούς και τις περιοχές που φλερτάρουν με μπαλάντες και η ροή μοιάζει ιδανική.

Ένα σταθερό όπλο που και εδώ εγγυάται την απόλαυση είναι οι ερμηνείες του Hitchcock. Με αυτό τον άνετο ραδιοφωνικό αέρα ήρωα των 80’s, που κάπου αφήνει και τον κλασικό crooner να περάσει μέσα, η φωνή του δυναμώνει για ακόμα μια φορά κάθε πιθανή εντύπωση. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί και η lead συνδρομή του κιθαρίστα Mike Aquino με κάποια εξαιρετικά σόλο, όπως για παράδειγμα στο “Find Somebody to Love”. Φυσικά τα άμεσα καλέσματα τραγουδιών όπως το “Blind To Reason” και το ομότιτλο, οι συναισθηματικές παγίδες σαν το “My Destiny”, αποτελούν απλά το ορεκτικό, καθώς στο μενού παραμονεύουν ομορφιές και κοντινές ηχητικές εξαρτήσεις. Μπορεί ο καθένας  να διαλέξει τις δικές του για να συνοδεύσει τις απλές, καθημερινές του πράξεις. Κάπου εδώ έπιασα τον εαυτό μου να επιμένει επαναληπτικά στο “Driving and Dreaming”.

  Ο Peterik μπορεί να γιορτάσει ήσυχος με τον συμπαίκτη του γι’ αυτά τα είκοσι χρόνια των λιονταριών. Περιχαρακωμένος, εύκολος στον εντοπισμό, σταθερό σημείο στον μουσικό χάρτη, αλλά εξακολουθεί να τραβά εθιστικές μελωδίες από το καπέλο του, σε πείσμα των κυνικών, σαν εκστασιασμένος σαμάνας των χρυσών ημερών του ραδιοφώνου.

Είδος: Melodic Rock/AOR
Εταιρεία: Frontiers Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 16 Ιουνίου 2023

Website: https://aprideoflions.com/
Facebook: https://www.facebook.com/PrideOfLionsBand/

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1112 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.