Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσα χρόνια, δεκαετίες ίσως, είχα να λάβω promo σε CD. Το CD, για τους κάτω των 20 ετών και για τους βινυλιοχιπστεράδες άνω των 50 που ενδεχομένως να το έχουν ξεχάσει, είναι εκείνο το ψηφιακό (σχεδόν) 5ιντσο δισκάκι που έκανε πολλούς από εμάς χαρούμενους στην δεκαετία του ‘90, όταν επιτέλους ξεφορτωθήκαμε τις κασσέτες για κάτι πολύ πιο όμορφο εικαστικά, ανώτερο ηχητικά και σαφέστατα χωρίς πρήξιμο στους όρχεις πρακτικά.
Οι πέντε Γερμανοί και ο ένας Έλληνας που ακούν στο όνομα TRANS:DUCER, αποφάσισαν λοιπόν να στείλουν το ντεμπούτο album τους σε CD και η συγκίνηση για αυτό και μόνο είναι μεγάλη. Όμως δεν είναι και το μόνο γεγονός που φέρνει συγκίνηση σε αυτή εδώ την πρώτη δουλειά της μπάντας.
Η αλήθεια είναι πως το ένθετο του CD δεν μας δίνει και πολλά στοιχεία για τα μέλη των TRANS:DUCER, πέρα από τα ονόματά τους, όμως ο Kostas (φωνητικά) μου είναι μουσικά γνωστός από τα τέλη της δεκαετίας του ‘80, όταν ο Δήμος Αθηναίων έσκαγε ακόμα φράγκα για rock & metal συναυλίες στα πάρκα του με άγνωστες μπάντες και φυσικά, χωρίς εισιτήριο. Έτσι και εγώ σαν μικρό παιδί πήγα σε μερικές από αυτές και άκουσα το τότε σχήμα του Κώστα, τους Hounds Of Tindalos (μια metal μπάντα που σήμερα θα συζητούσαν πολλοί “τρουάδες” που ξαφνικά θυμήθηκαν κάθε ξεχασμένο EP και demo του 1984 και το εκθειάζουν στα social, αλλά και θα ζήλευαν πολλές μπάντες που κοπιάρουν ρετρίλα για να μοιάζουν με τα χαιτόνια του 1987). Σε κάθε δεκαετία και σε κάθε του σχήμα από τότε μέχρι σήμερα, ο Κώστας κράτησε μια πραγματική underground στάση σε αυτό που λατρεύει περισσότερο, την μουσική: demos, fanzines, CD-R, Geocities, MySpace, self-released albums. Ποτέ δισκογραφικές, ποτέ χιλιάδες views, σχεδόν ποτέ κοινωνικά δίκτυα και likes.
Δεν ξέρω πως κατάφερε να πείσει ο Κώστας τους (κατά τα άλλα τεχνοκράτες και διαφορετικής λογικής) Γερμανούς να ακολουθήσουν τον δρόμο του, αλλά στο “First Cry” ισχύουν όλα τα παραπάνω αξιώματα: σκληρό rock και μέταλλο με αληθινά συναισθήματα, παραγωγή (της ίδιας της μπάντας) που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει το copy-paste των 99,99% των παραγωγών του σήμερα, τιμιότατο underground που από τον Μάρτιο δεν έχει βρει καν το δρόμο για το YouTube από επιλογή, κοινώς αν θέλεις να ακούσεις πραγματικά τι συμβαίνει εκεί μέσα, στείλε μήνυμα στην μπάντα σαν τον παλιό καλό καιρό και μάθε.
Μουσικά το “First Cry” δεν έχει κολλήματα: οι τύποι παίζουν αυτό που γουστάρουν με την καρδιά τους και ακούγεται εύκολα μέσα στο CD πως το ευχαριστιούνται τα μάλα. Από τους Motorhead στους Blue Oyster Cult, από τον Danzig στους Manilla Road, από τους Volbeat στους Lordian Guard, μέσα από το σκληρό rock και το μέταλλο των Miro & Hammer στις κιθάρες, του Helmut και του Markus στο rhythm section και με τις εναλλαγές φωνών του Κώστα και της Susie από τραγούδι σε τραγούδι και πολλές φορές μέσα στο ίδιο τραγούδι, δεν βαρέθηκα ούτε στιγμή και ας μην είναι του γούστου μου κάθε μια από τις οκτώ συνθέσεις. Ξεχώρισα τα πιο λυρικά “First Cry”, “Dead Sailor’s Sail”, γούσταρα πολύ το πιο straight-out μέταλλο του “Blood On The Sand” και κουνήθηκα με τα πιο ροκαμπίλικα “I’m Out” και “Stay Calm” αλλά κυρίως, απόλαυσα αυτή την underground τιμιότητα που με μετέφερε με ειλικρινή τρόπο, χωρίς προσποιήσεις, σε μια εποχή που θυμάμαι ακόμα καλά και μου θυμίζει ακόμα καλύτερα πράγματα.
Αν δεν σε νοιάζουν τα fancy στιχοβίντεο, τα follow σε band pages και το πόσο καλά μιμήθηκε το image της χαίτης του Adrian Smith ο νεαρός κιθαρίστας με τα Asics στην νέα NWOTHM μπάντα που ετοιμάζεται για το επόμενο Keep It True, τότε τσέκαρε αυτούς τους μεσήλικους ροκάδες που συνεχίζουν και κάνουν αυτό που έκαναν πάντα, να ξεκλέβουν χρόνο από τις κουραστικές καθημερινότητές τους για να μοιραστούν την μουσική που βγαίνει κατευθείαν από την καρδιά τους.
Είδος: Rock/Hard Rock/Heavy Metal
Δισκογραφική: Self-released
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 22 Μαρτίου 2022
Official website: https://www.transducer.band
