Σε μία βραδιά που χαρακτηριστικός σκοπός της ήταν να υμνηθεί ο κατεξοχήν ατμοσφαιρικός metal ήχος, οι ένδοξοι gothic rockers, The Illusion Fades, το μουσικό σχήμα του Γιώργου Δέδε από τα μακρινά 90’s, συνάντησε τους νεοσύστατους Empty Mirror, που άδραξαν την ευκαιρία να εμφανιστούν και να παρουσιάσουν ζωντανά το παρθενικό τους EP “Echoes of Eternity” που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Μαζί, στη συντροφιά αυτή και οι ανερχόμενοι melodic post metallers Soundpath, σε ένα μουσικό «πακέτο» που άφηνε μοναδικές υποσχέσεις.
Τίποτα δεν προμήνυε ότι η όμορφη αυτή πρωταπριλιάτικη (σαν ψέμα) βραδιά του Σαββάτου, στο Temple, θα μας έβρισκε όλους παρόντες σε ένα τόσο απολαυστικό όσο και συνάμα χορταστικό event. Όλοι ανεξαιρέτως έβαλαν το λιθαράκι τους ώστε το κοινό να απολαύσει μια συναυλία αξιώσεων με έντονο συναισθηματικό χαρακτήρα.
Soundpath // photo: John Frangos
Μόλις λίγα λεπτά πριν το ρολόι μας δείξει 21:00 οι Soundpath πήραν θέση στην σκηνή του Temple. Με εμφανές το άγχος τους (είχαν και ορισμένα θεματάκια με τον ήχο), αλλά ταυτόχρονα με κέφι και ωραία διάθεση (που άλλωστε είναι και το ζητούμενο), κατόρθωσαν να «ζεστάνουν» το χώρο με το μελωδικό post metal τους.
Δυνατές «τσαμπουκαλεμένες» κιθάρες κοντά στο ύφος των Evanessence και των Lacuna Coil, με έντονα ατμοσφαιρικά περάσματα, που άλλωστε είναι το σήμα κατατεθέν των Soundpath και με «όπλο» την πολύ καλή επικοινωνία με το κοινό, το οποίο τους ενθάρρυνε συνεχώς, έκαναν μια αξιέπαινη προσπάθεια, δείχνοντας ότι βρίσκονται στο σωστό μονοπάτι «χτίζοντας» σιγά-σιγά το όνομα και τη δυναμική τους.
Σίγουρα στα highlight της εμφάνισής τους τα δυο πιο γνωστά τραγούδια τους, το “Until my death” και το “Connect”, τα οποία αμφότερα καταδεικνύουν το εμπνευστικό οίστρο του σχήματος. Επίσης και το νέο κομμάτι “Ptolemy”, το οποίο μας παρουσίασαν οι Soundpath για πρώτη φορά ζωντανά, έκανε εμφανείς τις κοινωνικές ευαισθησίες, καθώς και την πειραματική πορεία που πρόκειται να ακολουθήσουν.
Εν τέλει μια εμφάνιση η οποία εκτιμήθηκε δεόντως από το κοινό που ήρθε να τους παρακολουθήσει χαρίζοντας απλόχερα το χειροκρότημά του, αναγνωρίζοντας την συνολικά «γεμάτη» παρουσία τους.
Soundpath // photo: John Frangos
Soundpath setlist: Night Until my death In limbo Ptolemy Connect Cosmic vault Stop giving up
Για την νέα δισκογραφική δουλειά των Empty Mirror νομίζω ότι όλα είχαν ειπωθεί αναλυτικά στην κριτική που είχε γίνει στο Soundcheck. Αυτό όμως που απέμενε ως εκκρεμότητα, ήταν η παρουσία του συγκροτήματος επι σκηνής. Φυσικά και δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτό που θα επακολουθούσε στο Temple, από τους ουσιαστικούς οικοδεσπότες του event, οι οποίοι μου άφησαν άριστες εντυπώσεις.
Πρώτα από όλα η σκηνική τους παρουσία, η οποία σε παρέπεμπε κατευθείαν στο πνεύμα του “Echoes of Eternity”. Δυναμικό το rhythm section τους, έδειξε από την αρχή τα «δόντια» του και με σύμμαχο τον καλό ήχο κατόρθωσε να ξεδιπλώσει όλες του τις αρετές. Καλοπροβαρισμένοι και μουσικά άρτιοι έδειξαν χαρακτήρα που δεν παρέπεμπε σε νεοσύστατη μπάντα. Οι ίδιοι αρκετά κεφάτοι και επικοινωνιακοί επι σκηνής έκαναν σαφές ότι στο μέλλον μπορούμε να προσδοκούμε περισσότερα.
Empty Mirror // photo: John Frangos
Θα ήθελα να σταθώ κυρίως στους δυο μπροστάρηδες του σχήματος στους οποίους οφείλω να βγάλω το «καπέλο», τόσο ο Andreas Denwar όσο και η Afroditi T, επί σκηνής είναι απόλαυση με το φοβερό δέσιμο που έχουν το οποίο είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών. Απίστευτος συνδυασμός όγκου και εξαιρετική χροιά στα φωνητικά μέρη εκτόξευσαν δικαίως, τόσο τα δικά τους κομμάτια, όσο και τις διασκευές που επιχείρησαν.
Σίγουρα το σύνολο του “Echoes of Eternity” με αυτήν την απόδοση επί σκηνής φάνταζε πολύ πιο ομοιογενές και ελκυστικό. Ενώ δεν θα παραλείψω ότι και το νέο κομμάτι που ακούσαμε με τίτλο “Medea” ήταν αντίστοιχου ενδιαφέροντος, με doom διάθεση και επική ατμόσφαιρα. Σε ανάλογο ύφος και η επιλογή των διασκευών που επιχείρησαν οι Empty Mirror καταδεικνύοντας τις επιρροές τους, με κορυφαία απόδοση στα “Lorelei” των Theatre Of Tragedy και “Birth of Venus Illegitima” των Therion, τα οποία απέδωσαν με συγκινητικό τρόπο.
Είμαι πεπεισμένος ότι οι Empty Mirror μετα από αυτή την εξαιρετική εμφάνιση που πραγματοποίησαν σίγουρα θα νιώσουν πιο απελευθερωμένοι και ώριμοι για τη συνέχεια. Το κοινό πάντως ψήφισε δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης και αυτό φάνηκε στο απλόχερο χειροκρότημα, εκεί οπού όλοι κρίνονται στο τέλος.
Empty Mirror // photo: John Frangos
Empty Mirror setlist: Salem Overture Nazarite’s Atonement Heaven’s a Lie (Lacuna Coil cover) Lorelei (Theatre Of Tragedy cover) Medea- (Νέο) Hummingbird Birth of Venus Illegitima (Therion cover) Scorpion Flower (Moonspell cover) In Between Haunted Jester Of Man and Elf
Για το μουσικό σχήμα των The Illusion Fades, λίγα πράγματα τολμώ να πω, αφού αναφερόμαστε σε ένα συγκρότημα το οποίο έχει μια μακρά πορεία στην μουσική underground σκηνή. Ίσως να αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά και ένα από τα καλυτέρα συγκροτήματα στο χώρο του ελληνικού gothic rock με συνεργασίες και εμφανίσεις που έχουν αφήσει εποχή.
Σίγουρα η περίοδος του εγκλεισμού άφησε σημάδια με τη στασιμότητα που επικράτησε σε όλη τη μουσική σκηνή, οπότε πραγματικά ήμουν περίεργος να δω σε τι κατάσταση ευρίσκονταν οι πολύ αγαπημένοι μου, The Illusion Fades.
The Illusion Fades // photo: John Frangos
Πραγματικά η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη βλέποντας τον Γιώργο Δέδε με τους μουσικούς συνοδοιπόρους του να εμφανίζονται επι σκηνής στο Temple, κάνοντας μια παρουσία αντάξια του ονόματος και της ιστορίας τους, γιορτάζοντας αισίως τα τριάντα τους χρόνια.
Στιγμές νοσταλγικές και μοναδικές από ένα συγκρότημα που έχει «φάει τις σκηνές» με το κουτάλι, προσέφερε ανεξίτηλες μουσικές αναμνήσεις από εκείνες που μένουν για πάντα χαραγμένες στην καρδιά και στο μυαλό.
Δυναμικοί και με έντονες μελωδικές στιγμές, από αυτές που τους χαρακτηρίζουν, οι The Illusion Fades ύμνησαν κάθε πτυχή της ανθρώπινης έκφρασης. Το συγκρότημα σε φοβερή φόρμα και με τρομερή διάθεση, έδωσε τα πάντα κάνοντας μια από τις πιο συμπαγείς εμφανίσεις του.
The Illusion Fades // photo: John Frangos
Άλλωστε, δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι τα έμπειρα μέλη του σχήματος είναι αρκετά χρονιά μαζί και η χημεία που διαθέτουν είναι πραγματικά σπάνια. Επιπροσθέτως, με την παρουσία του τραγουδιστή Γιώργου Δέδε, του ιδρυτικού μέλους του συγκροτήματος, να αποτελεί πόλο έλξης και έναν από τους ουσιαστικούς λόγους για να παρακολουθήσεις τους The Illusion Fades.
Με πολύ διάθεση και κέφι παρουσίασαν ένα setlist το οποίο κάλυπτε σχεδόν όλη την δισκογραφική τους διαδρομή. Ξεκίνησαν αρχικά με το “Valentine”, ένα από τα πρώτα κομμάτια που κυκλοφορήσαν στην καριέρα τους, συνεχίζοντας ακάθεκτοι με μια από τις μεγαλύτερές τους στιγμές, το ”Dead White Snow”.
Τα πάντα μας προμήνυαν ότι θα έχουμε μια φοβερή βραδιά, όπως και έγινε, απολαμβάνοντας επί σκηνής το μοναδικό “Long Journey”, ένα κομμάτι το οποίο δεν είχε παιχθεί ποτέ ζωντανά, ενώ οι επιτυχίες του συγκροτήματος διαδέχονταν η μια μετά την άλλη, με τον Δέδε να δίνει πραγματικά ρεσιτάλ ερμηνείας με την ωριμότητα και την απλότητα που διαθέτει, παραθέτοντας και μικρές αναμνηστικές ιστορίες του σχήματος ανάμεσα στα κομμάτια.
The Illusion Fades // photo: John Frangos
Θα τολμούσα να πω ότι η βραδιά κύλισε με πάθος και ένταση οπού τα “Highway 666”, “13th Day”, “Fear Of Love” και “Dark Rain” πρωταγωνίστησαν έχοντας τον βασικό ρόλο σε μια παράσταση όπου όλο το συγκρότημα παρέδωσε σεμινάριο για το πως πρέπει να είναι μια μπάντα επί σκηνής.
Δεν θα πρέπει να παραβλέψω και τη διασκευή που επιχείρησαν στο Frozen της Madonna, καταθέτοντας στο συγκεκριμένο τραγούδι τον προσωπικό τους μουσικό χαρακτήρα. Θεωρώ ότι το μέλλον των The Illusion Fades είναι ακόμη πολλά υποσχόμενο και αυτό είναι εμφανές με το νέο κομμάτι “Dead And Buried” που άρεσε στο κοινό, φανερώνοντας τις νέες ενδιαφέρουσες κατευθύνσεις που προσθέτουν στον ήχο τους. Το μόνο σίγουρο με τους The Illusion Fades είναι ότι πάντα θέλεις λίγο παραπάνω για να τους απολαύσεις και αυτό ήταν το μόνο μου παράπονο.
The Illusion Fades setlist: Valentine Dead White Snow Long Journey The Christmas Song Highway 666 Blue Angel Frozen (Madonna cover) Dead And Buried 13th Day Full Of Fire Fear Of Love Give My Life Dark Rain
Συνοψίζοντας, μια πραγματικά όμορφη και φορτισμένη βραδιά με το σύνολο των συγκροτημάτων να κάνει τα πάντα, ώστε ο κόσμος να φύγει ευχαριστημένος και με ένα μεγάλο χαμόγελο. Τα συγχαρητήρια ανήκουν σε όλους τους συντελεστές του event, με ευχή μου να γίνονται περισσότερες τέτοιες εκδηλώσεις αφιερωμένες στον ατμοσφαιρικό ήχο…
Ακροβατώντας ανάμεσα στην παράνοια και την τρελά της μουσικής, τριγυρίζει στα σοκάκια της μουσικής τέρψης, μονολογώντας «…η ζωή είναι μουσική, το θέμα είναι πόση μπορούμε να αντέξουμε...». Φιλοθεάμων και ερευνητής, καταριέται τις ταμπέλες αναζητώντας τα σκοτεινά λιμάνια της μουσικής συναισθηματικής έξαψης…..First, Last and Always….
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.