SPEEDRUSH: “Division Mortality”

ALBUM

Έχουν περάσει κιόλας 8 χρόνια από το “Endless War” και κάποιες ζωντανές εμφανίσεις, για να ακούσουμε νέα των Speedrush. Αρκετός καιρός, για μια μπάντα που είναι συνηθισμένη στην «φασαρία». Χρόνος, που όπως φαίνεται οι Αθηναίοι thrashers τον εκμεταλλεύτηκαν ιδανικά, δίνοντας «ζωή» στον διάδοχο του ντεμπούτου τους. Το “Division Mortality” είναι εκείνο το καλοστημένο βήμα παραπάνω, για μια μπάντα που αναζητά την εξέλιξη, όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη. “Let There Be Thrash”, λοιπόν.

Η αλήθεια είναι ότι αν πας «απονήρευτος» ή ακόμα και έχοντας ακούσει ήδη το “Endless War” και έχεις μείνει σε αυτό να πατήσεις το play, τότε το ηχητικό «σοκ» που θα υποστείς θα είναι τεράστιο. Θεωρώ βέβαιο ότι θα σου είναι αδύνατο να συλλάβεις, τι έχουν καταφέρει με το “Division Mortality” οι Speedrush, ηχητικά. Είναι δεδομένο, ότι θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό, «ψάχνοντας» από που σου ήρθε. Προφανώς και οι Αθηναίοι δεν «στρογγυλοκάθισαν» στην επιτυχία και τον «θόρυβο» του ντεμπούτου τους, όπως και για τα 8 χρόνια που τήρησαν «σιγή ιχθύος», οι ίδιοι δούλευαν διαρκώς για το επόμενο «θανατηφόρο» thrash «χτύπημά» τους, όμως πραγματικά το “Division Mortality” αποτελεί ένα οργιώδες thrash δημιούργημα ηχητικά, που αδυνατώ να πιστέψω ότι μπορεί να περιγραφεί επακριβώς με οποιουσδήποτε «όρους».

Το μόνο σίγουρο είναι, ότι οι Αθηναίοι επιστρέφουν πιο δυνατοί, πιο επιθετικοί, με περισσότερο τσαμπουκά και με έναν πιο στιβαρό όσο και καθηλωτικό thrash ήχο, που μοιάζει με αρκετές κλάσεις παραπάνω από τον προκάτοχό του. Η ηχητική εξέλιξη των Speedrush δείχνει εξωπραγματική, με την μπάντα να έχει εκμεταλλευτεί ιδανικά όλο τον χρόνο που είχε στην διάθεσή της, προσφέροντάς μας το πιο πειστικό και ολοκληρωμένο thrash «οικοδόμημα» της σχεδόν 20ετούς πορείας της. Το “Division Mortality” αποτελεί το πιο ευφυές και καλοστημένο εγχώριο thrash album, που χωρίς να διεκδικεί ότι προσφέρει κάτι «νέο» στον ήχο, δείχνει εξαιρετικά «φρέσκο» και «ζωντανό», διαθέτοντας μια απίστευτη «σπιρτάδα», μία αστείρευτη thrash «φλόγα».

Οι Speedrush μοιάζουν «αναγεννημένοι» ηχητικά, «γυαλίζει» το «μάτι» τους και αποδεικνύουν ότι βρίσκονται στην πιο ώριμη φάση της καριέρας τους, ακολουθώντας πιστά ένα δαιμονιώδες thrash «πλάνο», που τους «οδηγεί» στην κορυφή. Το “Division Mortality” ξεχωρίζει για τον «κοφτερό» και συνάμα εξαιρετικά ποιοτικό thrash ήχο του, όσο και για την προσεγμένη και στα όρια του τέλειου δουλειά συνολικά των Αθηναίων. Το δεύτερο album των Speedrush ηχητικά, μοιάζει με το ιδανικό thrash «μακελειό», με εκείνον τον δίσκο που λείπει από την σκηνή σήμερα.

Οι Speedrush όμως, δεν έμειναν μόνο στην «εκκόλαψη» και δημιουργία ενός καθηλωτικού thrash ήχου, αλλά πολύ περισσότερο προχώρησαν και στην «εκτόξευση» του συνθετικού οίστρου τους. Οι Αθηναίοι thrashers «μελέτησαν» πολύ όλα αυτά τα χρόνια, «κέρδισαν» σε έμπνευση, φαντασία και έγιναν πιο δημιουργικοί, «καθάρισαν» το μυαλό τους και άφησαν την αυθεντική thrash «σπίθα», να «οδηγήσει» τις συνθετικές ιδέες τους, σε ένα πιο ευφάνταστο και «ζωηρό» «πρόσωπο». Το “Division Mortality” ξεχωρίζει για τον πιο «πλούσιο» και απαράμιλλο thrash συνθετικό «χαρακτήρα» της μπάντας, ενώ ταυτόχρονα διακρίνεις την ομολογουμένως πιο ώριμη δουλειά που έχει γίνει τόσο στην παραγωγή, όσο και στο εξώφυλλο του δίσκου.

Μέσα στα σχεδόν 42 λεπτά του album, οι Speedrush κατορθώνουν να σε καθηλώνουν με τα εμπνευσμένα, καταιγιστικά, thrashy riff, να σε παρασέρνουν στην «δίνη» των «κοφτερών», speed-άτων solo, να σε «πυροβολούν» με τις «τσαμπουκαλεμένες», εθιστικές, “into the point” ερμηνείες και όλα αυτά υπό το «άγρυπνο βλέμμα» μιας καθ’ όλα ταιριαστής, «επιθετικής» ατμόσφαιρας, «γεννημένης» σε κάποια «γωνιά» του “old school” thrash χώρου. Νοιώθεις ότι κάτι «τεράστιο» έχει «χτιστεί», ήδη από το άνοιγμα και το κλείσιμο του δίσκου, όπου η thrash «φωτιά» του ομώνυμου “Division Mortality”, καταλήγει να «σβήνει» στο εκπληκτικά, σαγηνευτικό ακουστικό “Fade To Flames”. Στο ενδιάμεσο, μόνο thrash «λάβα», ικανή να «καταπιεί» τα πάντα στο διάβα της.

Ένας επιβλητικός thrash «όλεθρος», όπου τα “Ride With Death”, “Feeding The Carnivores”, “Sons Of Thunder”, “Blood Legacy”, “Divine Damnation”, “Iron Wisdom” και “Beyond The Vortex”, σου «χαρίζουν» στιγμές αστείρευτης ενέργειας και έντασης, επαναφέρουν την thrash «σπίθα» στα μάτια σου, την αυθεντική thrash «τρέλα» στο βλέμμα σου. Οι Speedrush «χτυπούν» κατευθείαν στον «πυρήνα» του old school thrash, με το απαραίτητο συνθετικό «θράσος» και την «ευλάβεια» και καταφέρνουν να δημιουργήσουν 7 απόλυτους thrash ύμνους, συν δύο τρομερής ομορφιάς ορχηστρικά κομμάτια. Επτά συνθέσεις, που το “old school” thrash «πνεύμα» κυριαρχεί κατά κράτος, που η ενέργεια και η «φρεσκάδα» προσδίδουν μία εξαιρετική «πνοή» στο album, που οι Αθηναίοι πραγματικά τα γ@μ@νε όλα. Το “Division Mortality” μοιάζει με το συνθετικό «θαύμα» των Speedrush, χωρίς υπερβολές.

Οκτώ χρόνια μπορεί να ήταν πολλά, όμως το “Division Mortality” αποδεικνύει περίτρανα ότι άξιζε και με το παραπάνω η αναμονή. Πρόκειται για ένα καθηλωτικό και συνάμα απολαυστικό thrash δημιούργημα, ένα ηχητικό και συνθετικό thrash «θαύμα». Οι Speedrush μοιάζουν «αναγεννημένοι», «φρέσκοι», γεμάτοι ενέργεια, αυτοπεποίθηση και οργή, ενώ η thrash «σπίθα» δείχνει και πάλι να «θεριεύει» στο μέσα τους. Το “Division Mortality” ίσως αποτελεί τον thrash δίσκο της χρονιάς, τουλάχιστον στην εγχώρια σκηνή. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους οπαδούς του «επιθετικού» ήχου, ενώ θεωρώ ότι θα «αγγίξει» το σύνολο του “old school” κοινού. Ένας thrash-δυναμίτης, έτοιμος να «εκραγεί» στα αυτιά και στο μυαλό, όσων τολμηρών πιστέψουν στο εγχείρημα των Speedrush. Προσωπικά, προσκυνώ.

Είδος: Thrash/Speed Metal
Δισκογραφική: Jawbreaker Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 11 Οκτωβρίου 2024

Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Άγγελος Χόντζιας 785 Articles
Γεννημένος τη χρυσή δεκαετία του heavy metal, δεν θα μπορούσε να μην τον συγκινήσει ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας. Ξεκινώντας από το ελληνικό ροκ σε μικρή ηλικία, έφτασε να ακολουθήσει οτιδήποτε κλασικό από το rock, hard rock, το heavy metal, το power metal, το epic, το progressive και το doom metal. Τα χόμπι του είναι η μουσική και το ποδόσφαιρο, ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετεί τη μουσική και από τη θέση του αρθρογράφου.