TESSERACT: “War Of Being”

ALBUM

Από το “Λεξικό των Άγνωστων Θλίψεων” που πρόσφερε με το ομότιτλο βίντεο στο αντίστοιχο κανάλι, την αφετηρία για τη δημιουργία του “Sonder”, σε ένα μεγαλόπνοο, πολυδιάστατο εννοιολογικό έργο μελλοντολογικής φαντασίας που θα συνοδεύεται και από ένα αντίστοιχο βιντεοπαιχνίδι… Είναι πια ένα status πως οι τύποι από το Milton Keynes δεν κάνουν ποτέ δεύτερη φορά τον ίδιο δίσκο.

Οι μεγάλοι δημιουργοί έχουν την οξυδέρκεια και την ευελιξία να αλλάζουν το οροπέδιο της οπτικής τους και να ανακαλύπτουν άμεσα νέες προσεγγίσεις και ανάλογες περιγραφές και προκλήσεις. Το “Sonder” ήταν ένα έργο απομόνωσης, μια αποστασιοποιημένη μοναχική θεώρηση για την αντίληψη της ασημαντότητας. Με πυρήνες τις θωρακισμένες περιπέτειες των αποξενωμένων του ηρώων, ώθησε το κουιντέτο σε ένα άλμπουμ συγκεκριμένων δεδομένων, συγκροτημένων τραγουδιών με δεδομένες ροές και μια αίσθηση πικρά γαλήνιων προσωπικών αντηχήσεων. Η μπάντα είχε σμιλεύσει με μια επιλεκτική πειθαρχία το “Sonder”, απλώνοντας τα μουσικά συστατικά χωρίς επίμονους και συνεχείς  συναγερμούς στον ακροατή.

Σαν να πέφτουν οι τίτλοι έναρξης μιας περιπετειώδους ταινίας, ο Daniel Tompkins μας ενημερώνει πως το “War Of Being” είναι ένας αγώνας για αποδοχή, μια μάχη επιβίωσης, μια αντίσταση ενάντια στο εγώ. Είναι ένας αγώνας για έλεγχο, η ανάγκη να σκίσει κανείς τη μάσκα και να αποκαλύψει τον πραγματικό του εαυτό. Όλα αυτά περιγράφονται μέσα από την οδύσσεια των δυο πρωταγωνιστών, του “Former” και του “Hey”, που εκτοξεύτηκαν στον δυστοπικό κόσμο της “Wasteland”, και βρίσκονται πια αντιμέτωποι με έναν εχθρό με το όνομα “Fear”. Όταν χωρίζουν αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια αυτού του αγώνα.

Εντελώς διαφορετικά σε σχέση με τον προκάτοχό του, η μπάντα συλλαμβάνει από την πρώτη στιγμή τον ακροατή και τον ρίχνει στα λιοντάρια. Η προοπτική της σύνθεσης και δομής του άλμπουμ είναι να περικυκλωθεί από το ηχητικό περιβάλλον, να εισχωρήσει στην ένταση της ιστορίας από την πρώτη στιγμή και να αρχίσει να βάλλεται από απανωτά ερεθίσματα. Το “War Of Being” είναι ένα άλμπουμ έντασης, ένα έργο ηχητικού συνωστισμού και κυκλοθυμικών μεταστροφών. Το θέμα του μοιάζει να έστειλε το μήνυμα στους πέντε μουσικούς, “πάρτε όλα τα όπλα σας και μπείτε στη μάχη”.

Η επιθετική έναρξη του “Natural Disaster” αποκαλύπτει πως σε αυτή τη γενική επιστράτευση δεν γινόταν να λείψουν οι πρώτες μέρες των growls, μαζί με κάθε άλλη πτυχή αυτού του πολύπλευρου Tesseract γονιδίου. Η κατεύθυνση επιτάσσει ξεκάθαρα μια συχνά γραμμική εξέλιξη στα τραγούδια που ταξιδεύουν σε νέες στροφές και ανατροπές. Το μεγάλο στοίχημα να εναρμονιστούν συχνά όχι φίλια διαστήματα σε δύσβατες συνθέσεις, κερδίζεται με μια μαεστρική αλυσίδα μεταβάσεων. Κάθε παραλλαγή και μετάλλαξη ενός djent ανθολογίου ανοίγει ένα πλήθος από επιβλητικά ριφ που ανταγωνίζονται σε αριθμό τις ευρηματικές φωνητικές μελωδίες του Tompkins. Είναι τόσες στιγμές που αυτά τα δυο συστατικά μαζί, σκαρώνουν μαγικά και πρωτόγνωρα πράγματα. Και μέσα σε αυτή την ευρηματική πολυμορφία, αποθεώνεται και η παράπλευρη δράση του Tompkins εκτός της μπάντας. Με μια καταπληκτική ευρύτητα μουσικών δοκιμασιών σε projects όπως οι Zeta και πολύ περισσότερο οι ευρύχωροι, αρτίστικοι και ντελικάτοι White Moth Black Butterfly, αποτελεί ένα πληθωρικό όπλο που θα κάνει τη διαφορά, θα μορφοποιήσει τολμηρές διαστροφές, εμπλουτίζοντας τα βασικά τους χωράφια. Υπάρχουν πραγματικά τραγούδια μέσης διάρκειας που ακούγονται να απλώνονται σε πολύχρωμες μουσικές αφηγήσεις με πυκνότητα περιεχόμενου διπλάσιου χρόνου.

Το σημαντικότερο στοίχημα όμως αυτού του δίσκου δεν ήταν να γράψουν το μεγαλύτερο τραγούδι τους εδώ και δέκα χρόνια, το ομότιτλο 11λεπτο single και βίντεο, ούτε να επιχειρήσουν να συγχωνεύσουν τα δομικά στοιχεία των προηγούμενων άλμπουμ σε αυτό. Όταν ο Amos παρουσίασε στους υπόλοιπους τη συμβολική ιστορία του concept, κάποιοι θυμήθηκαν το αντίστοιχο meme ενός τύπου που προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις σε έναν τοίχο. Σαν τις αίθουσες με τους πίνακες υπόπτων στη διαλεύκανση ενός εγκλήματος, είχαν γεμίσει το στούντιο με εικόνες από τους διαφορετικούς χαρακτήρες, ονόματα και βελάκια που προσπαθούσαν να συνδέσουν πράξεις, τοποθεσίες και πρόσωπα. Το μουσικό μυστήριο τελικά λύθηκε, όπως συμβαίνει πάντα με αυτούς. Οι Tesseract σπρώχνουν εμφατικά τη μοντέρνα σκληρή μουσική μπροστά με το πέμπτο τους άλμπουμ. Με γενναίες δομές που συμβαδίζουν με την πολυπλοκότητα μιας απρόβλεπτης εποχής, αλλά και ευαίσθητες, γλυκές και ρυθμικές φλέβες να διατρέχουν τα τραγούδια, σμίλευσαν τη δική τους φιλόδοξη, φουτουριστική rock όπερα που μπορεί να αντιμετωπίσει κάθε μεγάλο αντίστοιχο έργο του ένδοξου μουσικού παρελθόντος.

Είδος: Progressive Metal/Djent
Εταιρεία: Kscope
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Σεπτεμβρίου 2023

Website: https://www.tesseractband.co.uk/
Facebook: https://www.facebook.com/tesseractband

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 894 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.