MIKE MANGINI: “Invisible Signs”

ALBUM

Όταν γίνονται αναφορές σε σπουδαίους drummer o Mike Mangini δεν είναι δυνατόν να απουσιάζει από καμία λίστα των τελευταίων χρόνων. Με μια καριέρα που κοντεύει τα 40 χρόνια στο ευρύτερο πεδίο του σκληρού ήχου, στιγματίζοντας (μεταξύ άλλων) το ύφος των Annihilator, Extreme, Steve Vai και βεβαίως των Dream Theater, αποφάσισε το φθινόπωρο του 2023 να κυκλοφορήσει την πρώτη του προσωπική δουλειά με υλικό που επεξεργαζόταν και στοιχειοθετούσε αρκετά χρόνια τώρα, με το γενικότερο τίτλο “Invisible Signs”.

Ο υπερ-ταλαντούχος drummer έχει επιμεληθεί τα πάντα που αφορούν την όλη τραγουδοποιϊα του album από τη σύνθεση των κομματιών, την παραγωγή και το στίχο· τα πάντα! Όπως ο ίδιος δήλωσε: «έγραψα κάθε νότα του album και δούλεψα τα πάντα μόνος μου – το στίχο, τα σόλο, τα φωνητικά. Αφού όλα αυτά τα καλλιέργησα και τα εξέλιξα σιγά σιγά, τα παρέδωσα στους μουσικούς για να τα εκτελέσουν».

Και κάνοντας λόγο για μουσικούς ο Mangini στα κύρια φωνητικά επέλεξε την Jen Majura (μεταξύ άλλων, πρώην κιθαρίστρια των Evanescence), τον περίφημο Gus G αποκλειστικά για τα σόλο των συνθέσεων, ενώ τα ρυθμικά κιθαριστικά μέρη τα παρέδωσε στον πιτσιρικά μάγο της 7χορδης Ivan Keller, ενώ ο πολυοργανίστας Tony Dickinson βρίσκεται αυτή τη φορά πίσω από το μπάσο και δε θέλει ρώτημα, στα τύμπανα ο Mike Mangini.

Και πάμε στο δια ταύτα, στο μουσικό περίβλημα αυτού του album. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα κάτι πιο prog, ίσως και πιο «λόγιο» – artistic από τον σπουδαίο καλλιτέχνη. Κι όμως η πραγματικότητα έρχεται για ακόμα μια φορά να με γειώσει. Το “Invisible Signs” είναι ένα ελκυστικότατο πακέτο alternative heavy – rock, με πληθώρα industrial στοιχείων, βρίθοντας από ενέργεια και δυναμισμό, με πολλά από τα τραγούδια ν’ αγγίζουν τα όρια του εμπορικού.

Δέκα συμπαγείς συνθέσεις που μπλέκουν το heavy metal-ικό περφεξιονισμό της δεκαετίας του 90, με τα pop – alternative στοιχεία της νέα χιλιετίας, με την «ωμότητα» και την αμεσότητα του ατόφιου hard rock, αν και τα ευδιάκριτα και στιβαρά riff, υποσκελίζονται από τα πιο «εμπορικά» – πιασάρικα ρεφρέν, στοιχείο που δε μας χαλάει καθόλου.

Το album είναι άκρως διασκεδαστικό, ακούγεται μονοκοπανιά κι επαναληπτικά, και θα τέρψει fans από ένα ευρύτερο φάσμα του alternative heavy ήχου, εντούτοις απουσιάζουν οι συνθέσεις – κράχτες που να ξεχωρίσουν από το γενικότερο πλαίσιο. Καλό κι αξιοπρόσεχτο ντεμπούτο, όμως μέχρι εκεί.

Είδος: Alternative Metal, Heavy Metal, Hard Rock, Industrial Rock
Δισκογραφική: Ανεξάρτητο
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 11 Νοεμβρίου 2023

Instagram: https://www.instagram.com/mikemanginiofficial/?next=/rebekkakj/&hl=el
Official Web Site: https://www.mikemangini.com/
Yutube Channel: https://www.youtube.com/@IPostVideoForMM

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 76 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 και μεγάλωσε στα Δυτικά της Αθήνας, γαλουχημένος με ρεμπέτικα και λαϊκά από το σπίτι, κλασική / λόγια μουσική στα ωδεία, τον σκληρό ήχο μιας οργισμένης κι επαναστατημένης εφηβείας, τα blues σε μια περίοδο ανώριμης εξέλιξης και από progressive metal ηχοτοπία σε φάση περισυλλογής. Προσπαθεί να ισορροπήσει σ’ ένα αντεστραμμένο κόσμο, απαλλαγμένος από τη δικτατορία των πεποιθήσεων των άλλων. Δε θα ερμηνεύσει την τέχνη στους δημιουργούς της, αλλά θα μοιραστεί τις εντυπώσεις που αποκόμισε μ’ ένα ευρύτερο κοινό.