Πλησιάζοντας προς τη δύση του 2023 έχω ολοένα και περισσότερο την αίσθηση πως, ειδικά το τελευταίο τρίμηνο, έχω μεταφερθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990 όπου το death metal πραγματικά μεσουρανούσε. Μιλάμε για μία εποχή όπου γινόταν πραγματικό ολοκαύτωμα και πιο συγκεκριμένα στην Ανατολική ακτή των Η.Π.Α. τα πράγματα ήταν άκρως εντυπωσιακά.
Έτσι και τώρα – όχι βέβαια με το ίδιο feeling – έχουμε μέχρι τώρα δεχτεί “πυρά” από ηχηρά ονόματα όπως μεταξύ άλλων οι Cannibal Corpse, οι Obituary, οι Autopsy, οι Incantation και οι Dying Fetus. Από αυτό το άτυπο πάρτι δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι Νεοϋορκέζοι θρύλοι Suffocation, οι οποίοι επιστρέφουν μετά από 6 χρόνια και το “…Of the Dark Light”. Το 9ο album των Αμερικανών σηματοδοτεί την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του Ricky Myers πίσω από το μικρόφωνο μετά την αποχώρηση του εμβληματικού τραγουδιστή της μπάντας, Frank Mullen το 2018. Καταλαβαίνω ότι σε πολλούς από τους θαυμαστές των Suffocation ίσως ξενίσουν τα νέα δεδομένα (και λογικό εδώ που τα λέμε) αλλά με γνώμονα το “ουδείς αναντικατάστατος” η μπάντα προχωράει μπροστά.
Η αλήθεια είναι ότι τέτοιο “βόθρο” σαν τον Mullen δύσκολα βρίσκεις στην πιάτσα, καθώς ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τόσο βαθιά growls στις φωνητικές γραμμές. Όμως μέσα σε λίγα λεπτά συνθέσεων καταλαβαίνεις πως ο Myers γεμίζει αξιοπρεπώς τα παπούτσια του προκατόχου του. Σε μουσικό επίπεδο, και αφού έχεις ήδη ξεκινήσει να διαβάζεις το κείμενο, ξέρεις τι ακριβώς να περιμένεις από τους βετεράνους deathsters. Καταστροφικό, ταχύτατο, τεχνικό παίξιμο στον υπερθετικό βαθμό από τους μάστορες του είδους. Η παρουσία του μοναδικού από τους παλιούς, κιθαρίστα Terrance Hobbs αποτελεί εγγύηση μετρονομικού riffing υψηλής ποιότητας, πράγμα που καταλαβαίνουν οι ακουστικοί σου νευρώνες με τις πρώτες νότες του εναρκτήριου “Hymns from the Apocrypha”.
Ακολουθώντας τις χαρακτηριστικές αντισυμβατικές riffoγραμμές που τόσο λατρεύουμε, οι Suffocation αλλάζουν ταχύτητες πιο γρήγορα απ’ ότι αλλάζει γεμιστήρες ο John Wick, παραμένοντας όμως προσηλωμένοι στο στόχο τους. Να μη μείνει δηλαδή κανείς όρθιος στο δωμάτιο. Οι συνθέσεις εμφανίζονται ιδιαίτερα στιβαρές, ενώ πάντα παρών εμφανίζεται το γκροτέσκο πνιγηρό συναίσθημα που προκαλούν στο ακροατή τα “λασπωμένα” αργόσυρτα σημεία. Όταν όμως οι Αμερικανοί αποφασίζουν να πατήσουν το πόδι στο γκάζι, τότε γίνεται αντιληπτή η τρομακτική τους δύναμη. Ασήκωτα grooves με blast beats κομπρεσέρ, όπως στο “Pepetual Deception” είναι ικανά να σε κάνουν να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου για το τυχόν μέλλον της μπάντας έπειτα από την αποχώρηση του Mullen.
Τραγούδια σαν το “Immortal Execration” και το “Seraphim Enslavement” αποτελούν τις προσωπικές σου Συμπληγάδες από τις οποίες απαραίτητα πρέπει να κονιορτοποιηθείς. Rhythm section βαρύ κι ασήκωτο, που παρά ταύτα ισορροπεί πάνω στις δαιδαλώδεις συνθέσεις, και που τους βγαίνει τόσο αβίαστα όσο το χτύπημα των δαχτύλων του Thanos στη σειρά ταινιών της Marvel. Βυθίσου στο “Embrace The Suffering” με το υπεργαμάτο solo και δέξου το τελειωτικό χτύπημα λίγο πριν τελευταία στροφή με το “Delusions Of Mortality” και το φοβερό τελείωμά του. Πιστοί στην παράδοση, επέλεξαν για επίλογο του δίσκου το “Ignorant Deprivation”, ακόμη ένα τραγούδι από το θεϊκό “Breeding the Spawn” του 1993 με τον Frank Mullen δικαιωματικά στα φωνητικά.
Οι Suffocation συνεχίζουν το σερί των πολύ καλών κυκλοφοριών, επιβεβαιώνοντας (όχι ότι χρειάζεται) τον κομβικό τους ρόλο στην εξάπλωση του είδους σε πιο “βάρβαρα” χωράφια και παράλληλα δικαιολογώντας τη φήμη τους ως μία από τις πιο αξιόπιστες και αυθεντικές μπάντες του χώρου. Εννοείται πως πέφτετε με τα μούτρα και υμνείτε τα απόκρυφά τους.
Είδος: Brutal / Technical death metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 3 Νοεμβρίου 2023
Website
Facebook
Instagram
TikTok
