Είναι 8 Ιανουαρίου 1991 και φεύγει από τη ζωή ο Steve Clark (Stephen Maynard Clark, γεννημένος στις 23 Απριλίου του 1960), κιθαρίστας του συγκροτήματος των Def Leppard. Βρέθηκε νεκρός από την φίλη του στο διαμέρισμά του, με την αιτία να προσδιορίζεται ως ταυτόχρονη χρήση και μίξη συνταγογραφημένων φαρμάκων και αλκοόλ, που απέβη μοιραία για τον σπουδαίο κιθαρίστα. Ο frontman της μπάντας Joe Elliott, είχε δηλώσει ότι είχε πάρει άδεια από τη μπάντα για κάποιους μήνες την περίοδο του συμβάντος.
Είχε ήδη συμμετάσχει στα 4 πρώτα studio albums της μπάντας, “On Through the Night”, “High ‘n’ Dry”, “Pyromania” και “Hysteria”, ενώ είχε λάβει μέρος και στην συνθετική διεργασία του επόμενού τους, του “Adrenalize”. Η γνωριμία με την μπάντα έλαβε χώρα με πρωτοβουλία του αρχικού κιθαρίστα της και συνιδρυτή, Pete Willis, που τον κάλεσε να γίνει μέλος τους. Στην audition του, έπαιξε μόνος του όλο το “Free Bird” των Lynyrd Skynyrd. Όντας μέλος τους, ο Clark υπήρξε ο συνθέτης σε συντριπτικό ποσοστό των κομματιών τους, αποκτώντας το προσωνύμιο “The Riffmaster”.
Με την εκδίωξη του Willis μετά την εποχή του “Pyromania”, ο Clark δεν δυσκολεύτηκε να αποκτήσει “χημεία” και με τον Phil Collen, τον αντικαταστάτη του πρώτου. Μάλιστα, απέκτησαν πολύ καλή σχέση και εκτός των μουσικών δρωμένων τους. Μουσικά, το δυνατό σημείο τους που καθόρισε και σημαντικά τον ήχο της μπάντας, ήταν η δυνατότητα εναλλαγής ρόλων ακόμα και στο ίδιο τραγούδι.
Η μουσική παιδεία του Clark, αρχόμενη από την ηλικία των 11, ταίριαξε απίστευτα με την αυτοδίδακτη φύση του Collen, ενώ και οι ετερόκλητες επιρροές από Jimmy Page του πρώτου, μέχρι Al Di Meola του δεύτερου, δημιούργησαν έναν πολύ ενδιαφέροντα συνδυασμό, με αρμονία ανάμεσα στον μουσικό έλεγχο και τον αυτοσχεδιασμό.
Ο Steve Clark, το 2007, τοποθετήθηκε από το περιοδικό “Classic Rock” στο #11 των “100 Wildest Guitar Heroes”. Το συγκρότημα των Tesla, οι οποίοι ήταν support μπάντα στην περιοδεία “Hysteria”, ηχογράφησαν το “Song & Emotion (To Our Friend, Steve “Steamin” Clark)”, ως tribute το οποίο συμπεριέλαβαν στο album “Psychotic Supper”.
1935 – Γεννιέται στο Mississippi, ο Elvis Presley (Elvis Aaron Presley), o “Βασιλιάς της Rock ‘n’ Roll”. Αλλά δεν έφερε μόνο αυτόν τον σημαντικό τίτλο. Μουσικός, τραγουδιστής και ηθοποιός, αποτέλεσε για τις Η.Π.Α. (και όχι μόνο), μία από τις σημαντικότερες πολιτιστικές φιγούρες του 20ου αιώνα.
Εισήλθε στο Βιβλίο των Ρεκόρ Guinness, με δυσθεώρητα και εξωπραγματικά νούμερα πωλήσεων, ως αδιαφιλονίκητος βασιλιάς και σε αυτόν τον τομέα, ανάμεσα σε μια μακρά σειρά τίτλων στη δισκογραφία του. Αποτέλεσε την προσωποποίηση του εσωτερικού “American Dream”, φτάνοντας από την φτώχεια σε απίστευτη ευμάρεια, ενώ ακόμα και πρόεδροι των Η.Π.Α. έφτασαν να επιβραβεύουν και αναγνωρίζουν την προσφορά του. Η οποία φυσικά ήταν καθολική και από μερικούς εκ των σπουδαιότερων καλλιτεχνών, όπως ο συνθέτης Leonard Bernstein, ο John Lennon, ο Bob Dylan κ.α..
Ο Presley όμως, κατάφερε να δημιουργηθεί και ένας απίστευτος μύθος γύρω από το όνομά του, αφού πέραν του “ρεύματος” που είχε αδιαμφισβήτητα και πολύ έντονα στο “ισχυρό φύλο”, βρήκε και στο αντρικό αντίστοιχα, χιλιάδες μιμητές που για δεκαετίες έβαλαν σκοπό τους να του μοιάζουν ακόμα και στην πιστή αναπαράσταση της εμφάνισής τους, γεγονός που φτάνει μέχρι και τις μέρες μας.
Επιπλέον, μία από τις σημαντικότερες παρακαταθήκες του, υπήρξε η αναγνώριση και ο σεβασμός που επέδειξε προς την αφροαμερικανική κοινότητα, ιδίως σε εποχές που επικρατούσε ο διαχωρισμός.
1947 – Γεννιέται ο David Bowie (David Robert Jones), Άγγλος πολυοργανίστας, τραγουδιστής, συνθέτης, ηθοποιός, παραγωγός και ζωγράφος. Επηρεασμένος από τους Little Richard και Elvis Presley, ήρθε να τοποθετήσει την δική του μουσική σφραγίδα και να θεωρείται ως ο πατέρας (μαζί με τον Marc Bolan) της glam rock μουσικής.
Δεν ήταν όμως μόνο η ηχητική του συνεισφορά που μνημονευόταν ως προσφορά του. Θεωρήθηκε ότι προσέφερε βάθος και μία σοφιστικέ, διανοητική προέκταση στην μουσική. Ο ίδιος έγινε είδωλο με προφανή και έντονη επιρροή σε καλλιτέχνες και οπαδούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τα ανωτέρω, αυτό του “Diamond Dogs”. Παράλληλα, έγινε ένας από τους πιο εμπορικούς καλλιτέχνες, σε επίπεδα πωλήσεων.
Το ανήσυχο πνεύμα του, τον έκανε διαρκώς να ψάχνεται, είτε σε επίπεδο θρησκείας όταν ερευνούσε τον Βουδισμό (1987, επηρεασμένος από τον αδερφό του, είχε ακόμα και τη σκέψη μόνασης), είτε σε επίπεδο πολιτικών δράσεων. Σε ηλικία 17 ετών, θα ιδρύσει μία ομάδα, που δρούσε ενάντια σε αντιιδράσεις εναντίον των ανδρών με μακριά μαλλιά, αφού είχε ζητηθεί από μέλη των The Manish Boys να κουρευτούν ώστε να εμφανιστούν στο BBC.
Θέμα είχε δημιουργηθεί και με κάποιες δηλώσεις του που μίλαγαν με κολακευτικά λόγια για τον Χίτλερ, τις οποίες ο ίδιος απέδωσε σε αδύναμες, λόγω ναρκωτικών, στιγμές. Χαρακτήριζε τον εαυτό του ως “μη πολιτικοποιημένο”, ενώ αργότερα λεκτικά αλλά και καλλιτεχνικά θα αποκήρυτε ρητά και ξεκάθαρα τις άλλοτε κατηγορίες, με ξεκάθαρη αντιρατσιστική και αντιφασιστική στάση, όπως αυτή εκδηλώθηκε στα videos των “China Girl” και “Let’s Dance”, αλλά και στο album “Tin Machine”, που σχολιάστηκε αρνητικά από την έτερη πλευρά. Άλλωστε, θα παντρευόταν και τη Σομαλοαμερικανή Iman, ενώ θα αποκτούσε μαζί της και μία έγχρωμη κόρη.
Ήταν όμως και δραστήριος φιλανθρωπικά, σε δράσεις υπέρ της έρευνας για το AIDS στην Αφρική, αλλά και τα παιδιά που είχαν ανάγκη στις αναπτυσσόμενες χώρες και πλήττονταν από πείνα, πόλεμο και έλλειψη δικαιωμάτων.
Την ημέρα των 69άτων γενεθλίων του και δυο μέρες πριν φύγει από τη ζωή στις 8 Ιανουαρίου 2016, θα κυκλοφορήσει και το τελευταίο studio album του, με τίτλο “Blackstar”. Επιλέχθηκε ως “British Album of the Year”, ενώ κέρδισε και πολλά βραβεία Grammy, κατά την 59η τελετή, μεταξύ των οποίων, “Best Alternative Music Album” και “Best Rock Performance” και “Best Rock Song” για το ομότιτλο single.
1946 – Γεννιέται ο Robby Krieger, Αμερικανός κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των The Doors.
1966 – Οι The Beatles βρίσκονται στο #1 του “US Album Chart” με το δίσκο, “Rubber Soul”. Είναι παράλληλα και στο #1 του “US Singles Chart”, με το “We Can Work It Out”.
1979 – Η κυβέρνηση του Καναδά αποφασίζει να χρίσει τους Rush, ως τους επίσημους εθνικούς μουσικούς πρεσβευτές της, τιμή βέβαια που αποτελούσε πολύ σημαντικό επίτευγμα για την μπάντα.
