Πριν δύο χρόνια, το ομώνυμο (αν και τέταρτο δημιούργημα) των Oceans of Slumber, «άνοιξε κερκόπορτες» και εισχώρησε σαν ανοιξιάτικο, ηλιόλουστο, λουλουδένιο μονοπάτι, στις εσωτερικές, λαβυρινθικά προσεγγιζόμενες εστίες, των αισθητήρων του γράφοντα. Οξύμωρο θαρρείς, αν αναλογιστεί την φαινομενική «μαυρίλα» και «σκληράδα» που πρόβαλλε σαν ασπίδα αλλά και προσφορά στον αποδέκτη του πονήματος.
Αναμφίβολα στη συνείδηση, το μεγαλύτερο «αγώγιμο μέσο» για την διοχέτευση συναισθήματος, εικόνων και «μουσικών αγγιγμάτων», υπήρξε η φωνή της «αθεόφοβης» Cammie Gilbert, με τα «χρώματα», τις «διαθέσεις» και τα «σκαμπανεβάσματα» που λάμβανε αναλόγως επιθυμίας και φυσικά δυνατοτήτων.
Και έρχεται πλέον το «πέμπτο παιδί», όντας στα «σπάργανα» υπό την επωνυμία “Starlight and Ash”. «Δύσκολο παιδί», ειδικώς για τα ώτα εκείνου που δεν επιδέχεται πειραματισμούς, «στροφές» και «μουσικά σταυροδρόμια», στηλώνοντας πόδια και ψυχή, με άρνηση παρέκκλισης ή υπέρβασης από τα «εσκαμμένα».
Οι Oceans of Slumber λοιπόν επέλεξαν την συνειδητή «παλινδρόμηση» σε ένα μουσικό «μονοπάτι», μια «διασταύρωση» που, όσο και αν ξεγελάει, «τρέχει στις μουσικές τους φλέβες» και «εξάγεται» και άγει αρκούντως ποιοτικό και λυρικό, με την τελευταία παράμετρο μάλλον να υπερχειλίζει και να προβάλλει τείχος δεσπόζον, που μετατρέπεται σε γλυκιά θλίψη και βαθιά συναισθηματική λύτρωση στα δεκτικά ώτα.
Η «στροφή» στον ήχο και την μουσική «αποτύπωση», η σαφής «προκρουστική» διάθεση στις διάρκειες των δημιουργημάτων και η μετατροπή σε πιο «συμπαγή μουσικά παράθυρα», μόνο παροδικά και ψευδαισθητικά θα κάνει τον ακροατή να «ακροβατεί» στην σκέψη ότι οι δημιουργοί έχουν απομακρυνθεί και καταβαραθρώσει τις «βάσεις» τους. Όσο δύσκολες να προσδιοριστούν και να υπήρξαν, όσο κι αν όροι όπως progressive, death, harsh vocals μάταια θα αναζητηθούν στις «γωνιές» αυτού του νέου «μουσικού κόσμου».
Η «περιπλάνηση» στον Αμερικανικό Νότο και η «Οδύσσεια» σε gothic «ξέφωτα», αποτελούν μία κεκαλυμμένη ίντριγκα, μια απατηλή «νουθεσία» ότι οι δημιουργοί «αλλαξοπίστησαν». Ουδόλως! Επέλεξαν ουσία, (ορθότερα) πεμπτουσία μουσική. Για τον υποφαινόμενο ουδέποτε παρέκκλιναν εκατοστό από την αξιακή τους μουσική «ατραπό», από την ισχυρά καλλιτεχνική τους φύση, εδραζόμενες σε ακραιφνείς συναισθηματικά, δημιουργηθείσες «στιγμές-βάλσαμο» για τον ακροατή.
Μα πάνω απ’ όλα (Thank God!!), εδραζόμενες στην ονειρική μαγεία και τις «λυγίζουσες σίδερα» «αναπνοές» της Cammie Gilbert. Οι Τεξανοί «επένδυσαν» ξεκάθαρα σε αυτό το πόνημα, στο «θησαυρό» που διαθέτουν. Εμπνεύστηκαν βασιζόμενοι στο πόσες διαφορετικές κατευθύνσεις και ονειρικά μέρη μπορεί αυτό το χάρισμα να ταξιδέψει τον ακροατή. Δημιουργήσανε με φάρο τις δυνατότητες αυτής της εκπληκτικής αοιδού, (και) για την οποία ο υποφαινόμενος θερμοπαρακαλεί να τους βγάλει ο δρόμος τους σύντομα, από αυτήν την νοτιοανατολική, συναυλιακή εσχατιά της Ευρώπης.
Το “Starlight and Ash” πρεσβεύει τόσα πολλά, που κουβέντες για «ετικέτες», «σκληρότητα» και άλλες υπερφίαλες διαπιστώσεις παραμένουν ανούσιες. Είναι βαθιά «ποτισμένο» με επιστροφή στις ρίζες, ειλικρίνεια, ταξιδιάρικες στιγμές, εποχές παιδικών θυμισών και αθωότητας, ανθρωπιά και λυτρωτική ενδοσκόπηση και εσωτερικότητα.
Από το φανταστικό εξώφυλλο {Eliran Kantor (Testament, Heaven Shall Burn)} μέχρι κάθε νότα μουσικής λύτρωσης για τον αποδέκτη, πρόκειται για ένα αριστοτεχνικό, καλλιτεχνικό δημιούργημα. Τα «ανοικτά» και δεκτικά ώτα, μόνο να κερδίσουν μπορούν.
Εκκινώντας από το «ταξιδιάρικο» “The Waters Rising” και το «γοτθικής ατμόσφαιρας» “Hearts of Stone”, καταλήγοντας στο απίστευτης ομορφιάς instrumental “The Spring of 21”, το εκπληκτικό ερωτικό κομμάτι “Just a Day”, που σύντομα «σκληραίνει» και «απογειώνεται» ή την εξαιρετική διασκευή στο “House of the Rising Sun” των The Animals, «σήμα-κατατεθέν» του Αμερικανικού Νότου με την προσθήκη βιολιού να συνοδεύει την φωνή της Cammie, το “Starlight and Ash” δεν έπαψε στιγμή να αποτελεί απόλαυση.
Εμπιστευθείτε άφοβα….
“Can you take me to the ocean side?
Can you take me to the water’s edge?”
“Along the rocky shores of our greatest fears”
“Distorted memories and pictures”
“This land where I was born Near this old river
Take me south
Take me home
Where the sunsets glow
Where the trees bend down
And lay me below
Send me south”
“Starlight and Ash” tracklist:
The Waters Rising
Hearts of Stone
The Lighthouse
Red Forest Roads
The Hanging Tree
Salvation
Star Altar
The Spring of 21
Just a Day
House of the Rising Sun (The Animals cover)
The Shipbuilders Son
Είδος: New Southern Gothic
Εταιρεία: Century Media Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Ιουλίου 2022
Facebook
Bandcamp
Instagram
Twitter
(English Version)
Two years ago, the Oceans of Slumber’s homonymous (albeit fourth creation) “opened backdoors” and penetrated like a spring, sunny, floral path, into the inner, labyrinthically approached “hearths” of the writer’s sensors. An oxymoron one might think, if he considers the apparent “blackness” and “harshness” it projected as a “shield” but also an offering to the recipient of the undertaking.
Undoubtedly in consciousness, the greatest “conductive means” for channeling emotions, images and “musical touches”, was the voice of the unparalleled Cammie Gilbert, with the “colors”, the “moods” and the “ups and downs” she chose, depending on her desire and, of course, capabilities.
And now comes the “fifth child”, being in “infancy”, under the name “Starlight and Ash”. “Difficult child”, especially for the ears of the one who is not amenable to experimentation, “turns” and “musical crossroads”, pillaring legs and soul, with a refusal to deviate or transcend from “conventional perspectives”.
Oceans of Slumber, nevertheless, chose the conscious “reflux” in a musical “path”, a “crossover” that, no matter how much it fools one, “runs in their musical veins” and is extracted sufficiently qualitatively and lyrically, with the latter parameter probably overflowing and projecting/elevating a “wall of dominion”, which turns into “sweet sadness” and deep emotional redemption in the receptive ears.
The “turn” of sound and musical “imprinting”, the clear “procrustic” mood in the durations of the creations and the transformation into more “compact, musical, shiny windows”, will only make the listener in a transient and illusive way, “acrobatic” in the thought that the creators have been “removed from” or demolished their “bases”. No matter how difficult they may be or have been to be defined, no matter how terms such as “progressive”, “death”, “harsh” vocals will be searched in vain in the “corners” of this new “musical world”.
The “wandering” in the American South and the “Odyssey” in gothic “clearings” are a veiled intrigue, an “illusory admonition” to the naive, that the creators “refused their music faith”. Not at all! They chose substance, (more accurately) quintessential substance in their music. For me, they never deviated an inch from their value-based music “path”, from their strong artistic nature, based on deep, emotionally, created moments, a balm for the listener.
But above all (Thank God!!), based on the dreamy magic and the “bending-irons” “breaths” of Cammie Gilbert. The Texans clearly “invested” during the creation of this work, in this “treasure” they have. They were inspired based on how many different directions and dreamy places, can this gift take the listener on a journey. They have been inspired and created, having as a beacon the vocal capabilities of this astonishing songstress, for which (and not only) myself begs to lead their way towards this southeastern, concert trail of Europe soon.
“Starlight and Ash” stands for so much, that talk of “labels”, “harshness” and other “overweening ascertainments”, remains meaningless. It’s deeply “drenched” with a return to the roots, sincerity, “wandering” moments, times of childhood memories and innocence, humanitarianism and redemptive introspection and inwardness.
From the extraordinarily beautiful cover {Eliran Kantor (Testament, Heaven Shall Burn)} to every note of music redemption for the recipient, this is a masterful, artistic creation. The “open” and “receptive ears” can only win through the process.
Starting from the “traveling” “The Waters Rising” and the “gothic-atmosphered” “Hearts of Stone”, ending with the incredibly beautiful instrumental “The Spring of 21”, the amazing love track “Just a Day”, which soon “hardens” and “takes off” or the excellent adaptation of “House of the Rising Sun” by The Animals, a “trademark” of the American South, with the addition of a violin accompanying Cammie’s voice, “Starlight and Ash” never ceased to be a delight.
Trust thy beauty, fearlessly!!
“Can you take me to the ocean side?
Can you take me to the water’s edge?”
“Along the rocky shores of our greatest fears”
“Distorted memories and pictures”
“This land where I was born Near this old river
Take me south
Take me home
Where the sunsets glow
Where the trees bend down
And lay me below Send me south”
“Starlight and Ash” tracklist:
The Waters Rising
Hearts of Stone
The Lighthouse
Red Forest Roads
The Hanging Tree
Salvation
Star Altar
The Spring of 21
Just a Day
House of the Rising Sun (The Animals cover)
The Shipbuilders Son
