Αφήσαμε αυτή την ενδιαφέρουσα μουσική κολεκτίβα από τη Νίκαια της Γαλλίας στον Ιούνιο του 2021, στην απόπειρα της αμιγώς ακουστικής και αφηγηματικής προσέγγισης του άλμπουμ “5.20”, που κατέληξε σε έναν κομψό, ντελικάτο θρίαμβο. Τώρα, οι Nine Skies έρχονται με την πλήρη παλέτα του προοδευτικού rock τους να μας προσκαλέσουν σε ένα ακόμα ξεχωριστό ταξίδι με περιγραφική απόχρωση και θεματική βάση. Πέρα όμως από όλα τα άλλα, είναι ένα ιδιαίτερο άλμπουμ που η μπάντα αφιέρωσε στη μνήμη του Eric Bouillette, ενός πρώην συμπαίκτη τους που έφυγε πρόωρα.
Οι Nine Skies ακολουθούσαν πάντα την τακτική μιας ευέλικτης και πρόθυμης ομπρέλας που αγκαλιάζει πολλούς καλεσμένους μουσικούς σε κάθε βήμα της. Με τον πυρήνα των Alexandre lamia (κιθάρες και πιάνο), Anne-Claire Rallo (keyboards), David Darnaud (κιθάρες), Alexis Bietti (μπάσο) και Johnny Marter (ντραμς), να προετοιμάζει το έδαφος με τη γνωστή πολυμορφία, σχολαστικότητα, εναλλαγή διαθέσεων, μια σεβαστή προσθήκη καλεσμένων τραγουδιστών αναλαμβάνει να ενσαρκώσει την ιστορία και τους χαρακτήρες του δίσκου: οι τραγουδιστές Riccardo Romano, Martin Wilson, Arnaud Quevedo, Laura Piazzai, Kristoffer Gildenlow (φυσικά και στο μπάσο), μια χορωδία 50 ατόμων αλλά και άλλοι session μουσικοί, ενισχύουν σημαντικά το αποτέλεσμα.
Η πύλη στο θέμα του δίσκου είναι άλλο ένα ιαματικό, λυρικό, σχεδόν μπαρόκ εξώφυλλο από τους Γάλλους που αντιστέκονται σθεναρά στην φτηνή ψηφιακή κακογουστιά που μας περιβάλλει, και επενδύουν και στον οπτικό λυρισμό. Θεματικά αναλώνεται στην αφήγηση της ιστορίας του Rudy, ο οποίος ζει πια την 1001η και τελευταία του ζωή. Επαναπροσδιορίζονται κάποιες από τις μορφές της ύπαρξής του μέσα από την εξέταση διαφόρων χαρακτήρων και μέσα από την ενδοσκόπηση των διαφόρων αυτών ενσαρκώσεων, εντείνεται ακόμα περισσότερο ο προβληματισμός για την κατάσταση του ανθρώπου σήμερα.
Με το εισαγωγικό “Intro: An Fanai” να απλώνει μια περίεργη και γαλήνια ερημιά, είναι έντονη η αίσθηση πως ακουμπά στην εικόνα του ήρωα στην κοιλάδα με τις παπαρούνες στο εξώφυλλο. Έχουμε άλλωστε μάθει να περιμένουμε από τους Γάλλους μια σταθερή συνέπεια στην περιγραφική τους ικανότητα, όπως μας έχουν συνηθίσει από το υπέροχο ντεμπούτο τους, αλλά και σε κάθε επόμενο βήμα. Ταυτόχρονα όμως είναι συνειδητοποιημένοι και αυστηρά συγκεκριμένοι σε αυτό που στοχεύουν, έτσι στο νέο τους έργο επέλεξαν να επικεντρωθούν σε όλα τα δομικά στοιχεία του λεγόμενου neo prog, όπως αυτό θεμελιώθηκε από τις σπουδαίες μπάντες της δεκαετίας του ’80, βάζοντας στο καλάθι τους σαφείς εντυπώσεις και αντηχήσεις των Pendragon, IQ, Marillion και Twelfth Night.
Το ταλέντο, η έμπνευση και η ικανότητα σμίλευσης των Γάλλων είναι όμως αυτά που τους προσφέρουν μια ευδιάκριτη αυτονομία, παίζοντας με αυτά τα όπλα, και καταφέρνοντας να οικοδομήσουν το δικό τους θεατρικό λυρισμό που είναι αναμφισβήτητα το κυρίαρχο πνεύμα του χώρου. Σε ένα ταξίδι που ανήκει στην ενδοσκόπηση, στην ατομική αλλά και γενική εξερεύνηση, στο κυνήγι των ονείρων, στην αντίσταση και την πάλη απέναντι στο χάος, την απώλεια της κατεύθυνσης και την αέναη περιπλάνηση, τους φόβους και τα προσωπικά φαντάσματα του καθένα, οι Nine Skies έχουν τα αντίστοιχα χρώματα στους ήχους τους. ΄
Για άλλη μια φορά ποιητικοί, εκλεκτικοί, με την ουσία της εύστοχης μελωδίας να κυλά στις φλέβες του, άφησαν ένα νέο αποτύπωμα που σίγουρα θα αποδώσει δικαιοσύνη στην υστεροφημία του πρόωρα χαμένου Eric Bouillette.
Είδος: Progressive Rock
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία: 18 Σεπτεμβρίου 2023
Website: https://nineskiesmusic.com/
Facebook: https://www.facebook.com/nineskiesmusic
