MEMORIAM: “Rise To Power”

ALBUM

Φτάσαμε σε μία εποχή όπου πλέον πολλές από τις αξίες του μουσικού μας κόσμου αδυνατούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες μας, με αποτέλεσμα να χάνεται η πίστη μας σε αυτές. Εδώ ακριβώς έρχονται οι Βρετανοί Memoriam για να επιβεβαιώσουν πως αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα, παραμένοντας μια από τις πλέον αξιόπιστες λύσεις στον χώρο του death metal και δη του παιγμένου με τον “παλιομοδίτικο” τρόπο.

Μέσα σε 8 μόλις χρόνια έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν τους δικούς τους “πυλώνες” πάνω στους οποίους μπορεί άνετα να στηριχθεί το μουσικά υπέρβαρο οικοδόμημά τους. Η 5η τους προσπάθεια, “Rise To Power” αποτελεί το 2ο μέρος μιας ακόμη τριλογίας η οποία ξεκίνησε με το “To The End” δύο χρόνια νωρίτερα. Κυρίαρχο θέμα, όπως και σε κάθε album των Βρετανών, είναι ο πόλεμος και τα δεινά που αυτός προκαλεί μέσα από ιστορίες άλλοτε πραγματικές κι άλλοτε προϊόν μυθοπλασίας. Πάντοτε “ντυμένες” με τον χαρακτηριστικό ηχητικό “μανδύα” της μπάντας. Αν και θα προτιμήσω να παρομοιάσω τη μουσική τους περισσότερο με πανοπλία παρά με μανδύα.

Κι αυτό διότι νιώθεις τουλάχιστον άτρωτος ακούγοντας για πρώτη φορά το εναρκτήριο “Never Forget, Never Again (6 Million Dead)” το οποίο σε “σέρνει” άνευ ετέρας στο “πεδίο της μάχης”, δίνοντας τη σκυτάλη στις ισοπεδωτικές εναλλαγές του “Total War”. Τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα / μελωδίες κάνουν για ακόμη μία φορά την εμφάνισή τους, επικαλούμενα το πνεύμα των Bolt Thrower, πράγμα το οποίο από μόνο του αποτελεί θετικό στοιχείο. Εξάλλου ποτέ δεν αρνήθηκαν τη “σύνδεσή” τους με τους πρόωρα διαλυμένους Βρετανούς, αφού ο Karl Willetts αποτελεί το βασικό “γρανάζι” στη μηχανή των Memoriam. Αντίθετα, και προς τιμήν τους, εξακολουθούν να κουβαλούν την “κληρονομιά” των Bolt Thrower αλλά ως κυρίαρχοι του εαυτού τους και “αυτόφωτοι” αστέρες. Άκουσε το εκπληκτικό “The Conflict Is Within” για την ιδανική σύμπραξη του νέου με το παλιό, με αυτό το τόσο μα τόσο νοσταλγικό outro. Φόρεσε την εξάρτισή σου και φύγε για τα “χαρακώματα” ακούγοντας το προσωπικά αγαπημένο “Annihilation’s Dawn”. “Ξεχαρβάλωσε” τον αυχένα σου με τον στακάτο ρυθμό του “All Is Lost”.

Ο κιθαρίστας Scott Fairfax διατηρεί, όσο το επιτρέπει το DNA της μπάντας, τις ισορροπίες μεταξύ γρήγορων και groovy σημείων, με την ατμόσφαιρα να διατηρείται σε βαλτώδη για την εποχή επίπεδα κυρίως λόγω της προσπάθειας που καταβάλλουν ο βετεράνος μπασίστας Frank Healy (ex-Benediction) και ο νεοαποκτηθείς (επίσης παλιά καραβάνα) ντράμερ Spikey T. Smith. Όσο για τη φωνή του Willetts δεν χρειάζεται να πω και πολλά. Ο 56χρονος πλέον Βρετανός, του οποίου η φωνή έχει συνδεθεί με το “πολεμικό” death metal των Bolt Thrower, παραμένει στις “επάλξεις”, φρουρός στο ιδίωμα που τόσο πιστά υπηρέτησε και που συνεχίζει να υπηρετεί με τον ίδιο ζήλο και την ίδια συνέπεια. Το album κλείνει το 2ο κατά σειρά αγαπημένο μου, “The Pain”, όπου όλος ο ήχος της μπάντας φαίνεται να συνοψίζεται σε ένα και μόνο τραγούδι. Ένας πραγματικά doom, groovy, επικός επίλογος.

Οι Memoriam συνεχίζουν απρόσκοπτοι το έργο που ανέλαβαν οικειοθελώς από το 2015 και ύστερα. Όχι, δεν ανακαλύπτουν την Αμερική. Δεν το επιδιώκουν κιόλας. Απλώς συνεχίζουν την πορεία του “άρματος μάχης” του old school death metal προς τη νίκη. Με τέτοιους αφοσιωμένους “πολεμιστές” η νίκη αυτή διαφαίνεται στον ορίζοντα πιο ξεκάθαρη.

Είδος: Death metal
Δισκογραφική: Reaper Entertainment
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 3 Φεβρουαρίου 2023

Official website: https://www.memoriamuk.com/
Facebook: https://www.facebook.com/Memoriam2016
Instagram: https://www.instagram.com/memoriamuk/
Twitter: https://twitter.com/memoriamUK
Spotify: https://open.spotify.com/artist/2EAy7g3Ga8hS10hAHMf6C4

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 498 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.