Όσοι σύγχρονοι μάγοι ρίξουν τα χαρτιά Ταρώ για τον Daniel Estrin θα αποφανθούν για το ίδιο πράγμα, πως τόσα πολλά διαφορετικά μονοπάτια διασταυρώνονται στη μοίρα του. Δεν είναι πια μυστικό πως το κοστούμι της δικηγορίας δίνει συχνά τη θέση του σε ευφάνταστα ρούχα που αρμόζουν σε έναν frontman που δεν διστάζει να παραδεχτεί την αγάπη του και την επίδραση από τα 80’s.
Οι Αυστραλοί Voyager έχουν μάλλον συνηθίσει πια να ακούνε και να διαβάζουν το κλισέ σχόλιο “οι INXS του djent”, και δεν είναι άστοχο ούτε άδικο, καθώς οι κάρτες σοφά μίλησαν και πολλά ιδιώματα διασταυρώνονται στη μουσική μοίρα τους. Όσοι γνώρισαν τη μπάντα από τη φετινή συμμετοχή τους στη Eurovision, όπου εκπροσώπησαν την Αυστραλία καταλαμβάνοντας την 9η θέση, ας μην βιαστούν να υποψιαστούν μια διπλωματική μεταμόρφωση του γκρουπ στα μέτρα και σταθμά της διοργάνωσης. Πέρασαν πια 24 χρόνια μιας δημιουργικής διαδρομής και βρισκόμαστε μπροστά στο όγδοο άλμπουμ τους. Όμως όσοι από μας έχουμε εστιάσει πάνω τους εδώ και πολλά χρόνια, μπορούμε εύκολα να ανακαλέσουμε από τα πρώτα χρόνια της δισκογραφίας τους αρκετά από εκείνα τα χαμένα singles, τα εθιστικά τους διαμάντια που έμειναν άδικα στα αζήτητα ευρύτερου κοινού. Τραγούδια όπως τα “Sober”, Lost”, “The Devil in Me”, “Stare Into the Night”, “Broken” και πολλά άλλα δικαιολογούσαν απόλυτα την επεξηγηματική απολογία της μπάντας για την αγάπη στην pop των 80’s.
Οι Voyager ορθά για μένα επένδυσαν στην αποστολή “Eurovision”, μάλιστα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, και εκτόξευσαν τους αριθμούς τους σε κάθε μουσική πλατφόρμα ή μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Ήταν μια διαδικασία που δεν τους κόστισε το παραμικρό καλλιτεχνικά, καθώς το “Promise” που ακούστηκε στο M & S Bank Arena του Liverpool είναι ένα τραγούδι του νέου άλμπουμ, και το σημαντικότερο ένα τραγούδι που πατά ακριβώς στις συντεταγμένες της μπάντας. Είχα δει τους Voyager στο Μιλάνο το 2017, να παίζουν αλάνθαστα σαν δαιμονισμένοι μετά από ένα ατέλειωτο οδικό ταξίδι και με ελάχιστη ανάπαυση στα καμαρίνια του Legend Club, για περίπου 40 θεατές. Βλέποντας τα δεδομένα της νέας περιοδείας τους, το διπλωματικό πείραμα της Eurovision πέτυχε απόλυτα.
Τι μας επιφυλάσσει όμως το “Fearless In Love”; Είναι ουσιαστικά η φυσική εξέλιξη μιας διαδρομής που εδραιώθηκε με το άλμπουμ “V” του 2014, και σμιλεύτηκε με νέες υπέροχες, λεπτομερείς πολυτέλειες, τόσο στο “Ghost Mile” του 2017, όσο και στο “Colours in the Sun” του 2019. Με δεδομένη τη μοντέρνα κατεύθυνση του γκρουπ, που μοιράζεται τους ίδιους φακούς αναζήτησης με μπάντες όπως οι Leprous, VOLA, ή και Tesseract στις πιο σκληρές στιγμές τους, ο στόχος είναι ακόμα περισσότερο σήμερα τα συγκεκριμένα, σύντομα τραγούδια με σταθερή δομή, ρυθμό και μελωδία που μέσα στις επιμέρους πτυχές επιφυλάσσει πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Οι Voyager έχουν τη στρατηγική ικανότητα να στήσουν τις pop driven μουσικές κατασκευές τους και εκεί μέσα να κρύψουν την προοδευτική τους φλέβα αλλά και τη μοναδική τεχνική τους. Με αυτή τη βάση θα αλλάξουν συχνά διαθέσεις, χρώματα, θα κινηθούν με φυσικότητα γεφυρώνοντας είδη, θα κλέψουν τα αυτιά djent ακροατών, θα δελεάσουν φίλους της μελωδίας, θα συγκινήσουν όσους ασπάζονται το τελευταίο ελαστικό φρέσκο κύμα του προοδευτικού σκληρού ήχου. Πέρα από τον απίθανο συντονισμό της μπάντας, ένα από τα δυνατότερα χαρτιά τους είναι οι ξεχωριστοί ήχοι στα keyboards και τις κιθάρες, που καταφέρνουν να αναδείξουν εμφατικά αυτή την οικουμενική φύση τους. Στο πολυσχιδές “Ultraviolet” οι ήχοι αυτοί μου μετέφεραν μακρινούς συνειρμούς από Tortoise και Sea and Cake, σχεδόν σίγουρα τυχαίους, αλλά ενδεικτικούς της ευρύτητας των εντυπώσεων, όταν λίγες στιγμές ακολουθούν growls πάνω από ένα επιθετικό ριφ. Με ένα σύντομο άλμπουμ σύντομων τραγουδιών, οι Αυστραλοί κάνουν μαθήματα περιεκτικής μουσικής γοητείας με κρυμμένα δώρα και συνεχίζουν να βελτιώνουν το όραμά τους.
Είχα γράψει κάποτε πως στις αίθουσες των δικαστηρίων του Perth δεν υπήρχε πιθανότητα να δικάσουν την απόπειρα του συγκερασμού ετερόκλητων μουσικών στοιχείων, όσο το επίσημο δικηγορικό κοστούμι του Estrin περιφέρεται εκεί. Θα ήταν άδικο να μην υπενθυμίσω την πρωταγωνιστική σημασία του τρόπου που ο Daniel διαχειρίζεται για μια ακόμα φορά τη φωνή του, τους χρόνους του, τις συλλαβές του, τα χρώματά του, δημιουργώντας μια ξεχωριστή στρατηγική, μια αυτόνομη ερμηνευτική λογική, παραμένοντας ένας εντελώς διαφορετικός τραγουδιστής στον χώρο αυτό που θα μπορούσε κάλλιστα να δημιουργήσει τη δική του σχολή.
Ίσως τελικά να έφτασε η στιγμή ακόμα και για αυτό.
Είδος: Progressive Metal
Εταιρεία: Season of Mist
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14 Ιουλίου 2023
Website: https://www.voyagerau.com/
Facebook: https://www.facebook.com/voyageraustralia
