HELMS DEEP: “Treacherous Ways”

ALBUM

Η αναβίωση των ‘80s και ‘90s μέσω του κινήματος NWOTHM τα τελευταία χρόνια, έδωσε το πάτημα σε αρκετές μεγάλες μπάντες του παρελθόντος να “ξεσκουριάσουν”, όπως και την ευκαιρία σε πολλές νεότερες να παρουσιάσουν την δική τους “οπτική” από τις μεταλλικές επιρροές τους, από την πιο ουσιαστική δεκαετία του σκληρού ήχου. Οι Αμερικανοί heavy metallers Helms Deep είναι ένα από αυτά τα νέα group που εκμεταλλεύονται με εκπληκτική ωριμότητα αυτήν την “ευκαιρία” να αναδείξουν τις όποιες ηχητικές επιρροές τους από τα μακρινά ‘80s-‘90s, καταφέρνοντας με το ντεμπούτο τους “Treacherous Ways” να μας “ξυπνήσουν” ευχάριστες μουσικές αναμνήσεις από τα πρώτα μας “βήματα” ως ακροατές στον σκληρό ήχο. Ναι, το “Treacherous Ways” είναι ένα “χορταστικό” ντεμπούτο από όλες τις απόψεις, ενώ δείχνει από την αρχή τις προθέσεις της μπάντας για “πραγματικό”, ευθύ heavy metal, χωρίς υπερβολές και φανφάρες.

Αυτό που θα αναγνωρίσεις στους Αμερικανούς heavy metallers ακούγοντας το “Treacherous Ways”, είναι αυτή η αγνή αγάπη, η λατρεία για τον σκληρό ήχο των ‘80s και ‘90s, χωρίς όμως να παρουσιάζουν “εμμονικές” τάσεις. Οι Helms Deep θέλουν να τιμήσουν τα ακούσματα τους, θέλουν να αναδείξουν τις ηχητικές επιρροές τους, δεν αφήνουν όμως τα όποια “υπερβολικά” συναισθήματα λατρείας τους να “εισχωρούν” στον τρόπο που θα προσεγγίσουν τον ήχο τους, επιδιώκοντας τον ειλικρινή και αυθεντικό “χαρακτήρα” στη μουσική τους. Το ντεμπούτο των Αμερικανών δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένα ηχητικά μοτίβα, αλλά έχει την ελευθερία να ελίσσεται μεταξύ του κλασικού heavy metal, με κάποιες speed “πινελιές” και power “διαθέσεις” κατά διαστήματα. Οι Helms Deep φαίνεται ότι αποφεύγουν τις “υπερβολές” και τις “φανφάρες” στο παίξιμο τους, μοιάζουν πολύ πιο ώριμοι και ουσιαστικοί ηχητικά παρά το “πρώιμο” του μουσικού “βίου” τους και δίνουν μια ξεχωριστή βαρύτητα στο αποτέλεσμα του ντεμπούτου τους, θέλοντας να εστιάσουν στον true heavy metal ήχο τους και λιγότερο στο πραγματικά καθηλωτικό ταλέντο τους. Το “Treacherous Ways” μοιάζει σαν μια ηχητική χρονομηχανή, που σκοπό έχει να σε μεταφέρει σε μία μουσική περίοδο που “αναζητάς” σε κάθε σου άκουσμα, που έχει προλάβει να “ποτίσει” το μουσικό σου “είναι” και έχει παγιώσει πλέον την θέση της στο μυαλό σου. Οι Helms Deep θέλουν και τελικά καταφέρνουν να σου παρουσιάσουν έναν εμπνευσμένο κλασικό και πολλές φορές “χιλιοπαιγμένο” heavy metal ήχο, με έναν εξαιρετικό, ξεχωριστό τρόπο που σε αποτρέπει από τον όρο “χιλιοπαιγμένο” και σε οδηγεί σε πιο “αυθεντικά” μονοπάτια. Το ντεμπούτο των Αμερικανών metallers είναι ένας πραγματικός heavy metal θησαυρός, ένα ουσιαστικό ηχητικό βήμα, που δεν στηρίζεται σε “υπερβολές” και κρατά “χαμηλούς τόνους”, αναδεικνύοντας την heavy metal αυθεντικότητα των δημιουργών του.

Ακόμη και αν ηχητικά οι Helms Deep θέλουν να κρατήσουν “χαμηλούς τόνους” για το ταλέντο τους, όταν φτάνουμε στο συνθετικό κομμάτι, το “Treacherous Ways” μοιάζει να τραβάει το “πέπλο” και να αποκαλύπτει τις μοναδικές συνθετικές αρετές της μπάντας. Οι Αμερικανοί δείχνουν να προσεγγίζουν με μια απίστευτη συνθετική ωριμότητα το πρώτο τους “παιδί”, δίνοντάς του τα ξεχωριστά “χάδια” και την “στοργή” τους, ώστε αυτό να αναγνωρίσει τον αυθεντικό “χαρακτήρα” τους και να νοιώσει “άνετα” στα χέρια τους. Οι Helms Deep δεν επιδίδονται σε “δυσνόητα” και “φιλοσοφικά” riff, δεν νοιώθουν την ανάγκη να καταφύγουν σε μακρόσυρτα και ιδιαιτέρως τεχνικά solo, αλλά αντίθετα προσπαθούν με “εύπεπτα” και “λιτά” riff και solo να “ντύσουν” όσο πιο κατάλληλα μπορούν, κάποιες από τις πιο ευφυείς heavy metal συνθέσεις της χρονιάς. Το συνθετικό ταλέντο της μπάντας αναδεικνύεται από την χαρακτηριστική heavy metal “ουσία” των κομματιών, από την συνθετική ωριμότητα και ποιότητα που αναβλύζουν από κάθε τραγούδι του δίσκου. Το “Treacherous Ways” είναι η πιο απτή απόδειξη του μοτό “δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο” και οι Helms Deep μοιάζουν να έχουν μπόλικο “τρόπο”. Ακούγοντας το album, δεν νοιώθεις την ανάγκη να ξεχωρίσεις κάποια κομμάτια, αφού στην ολότητά του βρίσκεται η “μαγεία” των Αμερικανών. Η έξυπνη heavy metal διάθεση των “Fire Rain” και “Serpent’s Eye”, η κλασικότητα των “Treacherous Ways” και “Mountains Of The Scorpion”, η evil ατμόσφαιρα αλά King Diamond των “Medusa’s Requiem” και “Headless Horseman”, η υμνική στόφα του “Sorcery”, η μελωδικότητα των “Breaking The Seal” και “The Keep”, η power-ιά του “Fight Or Flight” και η speed-άδα του “Annihilation”, καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα του όρου heavy metal και αποδεικνύουν ότι οι Helms Deep δεν είναι επουδενί “κομήτες”, αλλά μία μπάντα με όραμα, ταλέντο και “επιθυμία” να πετύχει τους στόχους της. Το “Treacherous Ways” μοιάζει να “σπέρνει” και ηχητικά και συνθετικά.

Τελικά, οι Helms Deep έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν δίσκο αδιαμφισβήτητης heavy metal αξίας και μάλιστα στο ντεμπούτο τους. Το “Treacherous Ways” είναι από εκείνα τα album που “ξυπνούν” ευχάριστες μουσικές αναμνήσεις, που σου χαρίζουν μοναδικά heavy metal “ταξίδια”. Οι Αμερικανοί καταφέρνουν να προτάξουν με έναν παροιμιώδη τρόπο την λατρεία τους για τα ‘80s και ‘90s, να εκπλήξουν με την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητα τους και να αναδείξουν το πλούσιο ταλέντο τους και το “δυναμικό” heavy metal όραμά τους, μέσα από έναν δίσκο εξαιρετικής συνθετικής και ηχητικής ποιότητας. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους old school οπαδούς και στους λάτρεις του “καλού” heavy metal. Κρίμα που έχω δηλώσει ήδη την λίστα με τα καλύτερα album της χρονιάς, αλλιώς το “Treacherous Ways” θα είχε περίοπτη θέση σε αυτήν. Άλλωστε το έχω πει πολλάκις, πολύ δύσκολη η επιλογή των καλύτερων heavy metal δίσκων για την φετινή γεμάτη μουσικά χρονιά. Τα πράγματα όμως γίνονται πιο απλά, με album σαν το “Treacherous Ways”, δεν νομίζετε;

Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική: Nameless Grave Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 5 Σεπτεμβρίου 2023

Facebook

Avatar photo
About Άγγελος Χόντζιας 617 Articles
Γεννημένος τη χρυσή δεκαετία του heavy metal, δεν θα μπορούσε να μην τον συγκινήσει ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας. Ξεκινώντας από το ελληνικό ροκ σε μικρή ηλικία, έφτασε να ακολουθήσει οτιδήποτε κλασικό από το rock, hard rock, το heavy metal, το power metal, το epic, το progressive και το doom metal. Τα χόμπι του είναι η μουσική και το ποδόσφαιρο, ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετεί τη μουσική και από τη θέση του αρθρογράφου.