Μια συναυλία με δυο από τους πρωτοπόρους στο σκληρό και σκοτεινό ήχο είναι κάτι που δεν χάνεται. Οι Mayhem με ένα κυριολεκτικά άγριο και σκοτεινό παρελθόν και πιονέροι του ακραίου ήχου και ο Mortiis, ένας από τους πρώτους που άλλαξε το μουσικό του στυλ και πρωτοέπαιξε ηλεκτρονική μουσική σε μια εποχή που αρκετοί – ακόμη το θυμάμαι – του αφιέρωναν ειρωνικά άρθρα…
Ας αφήσουμε τις παλιές κακίες και τον παλαιό έντυπο τύπο και να πάμε στο μουσικό μέρος. Τo “Fuzz” είναι ένας ωραίος χώρος, εύκολος σε πρόσβαση (δίπλα στην Πειραιώς) που όποιος μένει στις κοντινές περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά, εύκολα θα πάει και εύκολα θα φύγει.
Να είμαι ειλικρινής, είχα καιρό να ακούσω συναυλία στο “Fuzz”, με το που μπήκα μέσα μου θύμισε αυτήν την αίσθηση ότι δεν έμπαινα σε συναυλιακό χώρο, αλλά, σε… “Ελληνάδικο”! Οι τοίχοι με τα διαφημιστικά από μπίρες και ουίσκι, τα μπαρ στα 2 άκρα κοντά στις εξόδους και ο πάνω όροφος με με τα κάγκελα και κάποια διαχωριστικά σε αφήνουν με μια περίεργη αίσθηση όταν μπαίνεις μέσα, μόνο οι γυναίκες με τα λουλούδια έλειπαν!
Μέσα και έξω από το “Fuzz” έβλεπες αρκετό κόσμο να ανυπομονεί για την συναυλία των θρυλικών Mayhem, οι εποχές έχουν αλλάξει αρκετά, η πανδημία έχει αφήσει το στίγμα της, κάποιοι είναι με μάσκες και κάποιοι όχι, τώρα ποιος θα κρατήσει αποστάσεις εκεί μέσα, κανείς δεν ξέρει…
Να ζητήσω συγνώμη από τους Έλληνες Diablery, αλλά, ημέρα Τετάρτη και 20:00 είναι λίγο δύσκολο για συναυλία, έτσι έφθασα 10 λεπτά πριν ξεκινήσει το σόου του ο Mortiis. Η κίνηση μέσα και έξω από των χώρο ήταν άνετη και μέχρι να ετοιμάσουν το stage για τον Mortiis σιγά σιγά γέμιζε και το “Fuzz”.
Χωρίς πολλά πολλά και όταν πλέον ήταν όλα έτοιμα, βγήκε μπροστά και ξεκίνησε το ambient ταξίδι του.
Άψογος επαγγελματίας ο Ellefsen, μας χάρισε ένα μουσικό ταξίδι σε ένα ιδίωμα που κάποιος θα απορούσε πως γίνεται να είναι support σε μια black metal μπάντα. Προσωπικά μου άρεσε η μουσική του, θα έλεγα ότι ήταν ένα ταξίδι στο ragnarock και στην μυθολογία των Vikings, σκοτεινή μουσική που από το τρίτο τραγούδι και μετά, με την συνοδεία των ντραμς που έδωσαν βάθος και ένταση στην μουσική του, κάποιος θα νόμιζε ότι θα έφευγε η σκεπή και θα κατέβαιναν κάτω οι Βαλκυρίες για να πάρουν τους νεκρούς πολεμιστές και να τους οδηγήσουν στη Βαλχάλλα.
Ο κόσμος τίμησε με χειροκροτήματα το μουσικό ταξίδι που μας χάρισε.
Μια γρήγορη μπίρα από το μπαρ και αναμονή γύρω στα 10-15 λεπτά για να ετοιμαστεί το stage για τους θρυλικούς Νορβηγούς -που φάνηκαν σαν αιωνιότητα- οι οποίοι ξεκίνησαν την εμφάνισή τους με μια ακραία επίθεση δίχως έλεος με το “Falsfied and Hated” με “τέρμα τα γκάζια” και τον κόσμο να βρίσκεται σε πλήρη έκσταση!
Το setlist βασίστηκε κυρίως στο τελευταίο “Daemon” στο κλασικό “De Mysteriis Dom Sathanas” και στο “Deathcrush”, χωρίς όμως να λείπουν οι πινελιές από το δεύτερο πέρασμα του Maniac από την μπάντα (λέγε με “My Death” -και όχι μόνο).
Τα χρώματα από τον φωτισμό και οι ταχύτητες άλλαζαν σαν έκρηξη από αστεροειδή, ο Hellhammer έπαιζε με μανία, δικαιολογώντας το προσωνύμιό του, ο Necrobutcher πηγαινοέρχονταν στο stage μοιράζοντας ανίερες νότες από το μπάσο του, ο Attila άψογος επαγγελματίας, έκανε το σόου του και δικαίωνε για μια ακόμη φορά τον επαγγελματισμό του και τέλος οι δυο κιθαρίστες Teloch και Ghul, αν και στην αρχή ήμουν αρκετά διστακτικός αν οι Mayhem χρειάζονται δυο κιθάρες, απέδειξαν ότι έδωσαν έναν διαφορετικό και πιο πλούσιο ήχο στα τραγούδια του παρελθόντος. Πολλοί θα πούνε ότι δεν είναι Euronymous ή Blasphemer, αλλά, μας χάρισαν έναν αρκετά ποιοτικό και δυνατό ήχο, πιο ογκώδη και γρήγορο και ειδικά στα σόλο των κλασικών τραγουδιών κάποιος καταλάβαινε την διαφορά.
Στο μισό του σώου και πριν την έναρξη του “Freezing Moon”, η φωνή του “Dead” και οι στίχοι “When it’s cold, and when it’s dark, the Freezing Moon can obsess you” ακόμη με στοιχειώνει. Η ανατριχίλα που σου αφήνει απίστευτη, το ότι ξέρεις ότι είναι ηχογραφημένοι, δεν παίζει κανέναν ρόλο. Η εισαγωγή του τραγουδιού και ότι επακολούθησε ήταν ένα ταξίδι στις αρχές των ’90s και τις πρώτες black metal συναυλίες. Σίγουρα ο Euronymous θα χαμογελάει από το πνευματικό “Helvete” που βρίσκεται.
Τα “Pagan Fears”, “Life Eternal” και “Buried by Tims and Dust” απλά μας έστειλαν όλους στην… κόλαση με το άρτιο παίξιμο των Mayhem.
Στο τελευταίο μέρος της συναυλίας, όλα βγαλμένα από το “Deathcrush”, η μπάντα απλά ολοκλήρωσε το… “Carnage”. Από την εισαγωγή του “Silvester Anfang” μέχρι και το κλασικό και αγαπημένο “Pure Fucking Armageddon”, οι Mayhem έπαιξαν δίχως έλεος και άφησαν ένα κοινό απλά να παραληρεί και να φωνάζει το όνομά τους μέχρι να κλείσει ο λαιμός.
Στο τέλος της συναυλίας, όλα τα μέλη του συγκροτήματος χαιρέτησαν και υποκλίθηκαν στο κοινό, με καλύτερο φινάλε τον Necrobutcher να μοιράζει… καρδούλες και να αποχωρεί χαρίζοντας την πένα του σε έναν τυχερό!
Σίγουρα ένα live, όχι μόνο για τους οπαδούς του συγκροτήματος, αλλά και για όσους πήγαν να παρακολουθήσουν ένα ιστορικό συγκρότημα. Θα μείνει στις σκέψεις και στις καρδιές όλων μας.
Setlist:
Falsified and Hated
To Daimonion
Malum
Bad Blood
My Death
Symbols of Bloodswords
Voces Ab Alta
Freezing Moon
Pagan Fears
Life Eternal
Buried by Time and Dust
Deathcrush
Chainsaw Gutsfuck
Carnage
Pure Fucking Armageddon
