Βρισκόμαστε στο 1975. Ο Ritchie Blackmore με τον Ronnie James Dio και τον μάνατζερ Colin Hart έχουν επιστρέψει από τη Τζαμάικα, και μετά το τελικό mix του πρώτου άλμπουμ των Rainbow στο Μόναχο, γυρίζουν στη βάση τους, το Los Angeles, όπου βρίσκεται και το υπόλοιπο συγκρότημα. Στο μεταξύ οι Deep Purple έχουν μπει πια στη δύσκολη διαδικασία αντικατάστασης του Blackmore.
Ο πρώτος που δοκιμάστηκε ήταν ο Dave “Clem” Clempson, μετά τη διάλυση του συγκροτήματός του Humble Pie, όμως τελικά κάτι δεν τους έκανε κλικ. Στο μεταξύ ο Clempson και ο πρώην συμπαίκτης τους στους Humble Pie, μπασίστας Greg Ridley, σχημάτισε ένα νέο σχήμα που ολοκληρώθηκε με την προσθήκη του ντράμερ του Jeff Beck, Cozy Powell, σε ένα power trio με το όνομα Strange Brew.
Οι Purple στο μεταξύ ανακοινώνουν και επίσημα σαν αντικαταστάτη του Blackmore, τον πρώην κιθαρίστα του James Gang, Tommy Bolin. Ο Blackmore είχε μια εξαιρετική γνώμη για την αξία του Bolin, καθώς τον είχε ακούσει στο άλμπουμ του Billy Cobham “Spectrum”, και αναρωτήθηκε με θαυμασμό ποιος ήταν. Λίγο μετά τον είδε στην τηλεόραση και τον κέρδισε η σκηνική του παρουσία, όντας σίγουρος πως θα γινόταν μεγάλος. Όταν άκουσε πως ήταν ο διάδοχός του στους Purple, σκέφτηκε πως ήταν μια σπουδαία επιλογή.
Τον Ιούνιο, οι Rainbow άρχισαν τις πρόβες στην πρώην σκηνή “Columbia”, έναν χώρο που είχε αγοράσει ο Robert Simon, πρώην στέλεχος της εταιρείας “Tychobrae”, και δημιούργησε τη δική του εταιρεία με το όνομα “Pirate Sound”. Από τα σπίτια τους στην Oxnard County ήταν μόλις μια ώρα μακριά, έτσι ήταν η ιδανική λύση για τις πρόβες τους.
Το Pirate Sound ήταν ένας τεράστιος χώρος, που άνετα μπορούσε να μοιραστεί με κάποιο χώρισμα και να φιλοξενήσει και δυο μπάντες ταυτόχρονα. Όταν λοιπόν μια μέρα ο μάνατζερ Colin Hart παρατήρησε μια μαζική μεταφορά εξαρτημάτων και εξοπλισμού που μεταφέρονταν στη διπλανή σκηνή, έσπευσε να ρωτήσει να μάθει για ποια μπάντα προορίζονταν. Η απάντηση ήταν “Deep Purple, για 4-5 μέρες”. Θα άρχιζαν πρόβες την επόμενη εβδομάδα. Μετέφερε αμέσως την είδηση στον Ritchie, ο οποίος ανέλαβε να πληρώσει μια κενή εβδομάδα, μετατοπίζοντας τις πρόβες των Rainbow, για την αποφυγή κάθε αμήχανης κατάστασης.
Στο μεταξύ ο Blackmore ζήτησε από τον Hart να τρυπώσει στο στούντιο στις πρόβες των Purple και να τον ενημερώσει, πράγμα που ο Hart έκανε. Του είπε πως ο Bolin ήταν εξαιρετικός και ταίριαζε απόλυτα στη νέα jazz funk κατεύθυνση που ο Coverdale με τον Hughes ήθελαν να δώσουν στο γκρουπ. Η περιέργεια όμως του Blackmore δεν ικανοποιήθηκε απόλυτα, έτσι του ζήτησε να πάνε οι δυο τους στο στούντιο ένα απόγευμα όταν οι Purple θα έκαναν πρόβα. Γλίστρησαν μέσα στο χώρο κρυφά σαν κλέφτες, και άνοιξαν τη διπλή πόρτα που οδηγούσε στη σκηνή των Purple. Εκείνη τη στιγμή η μπάντα βρισκόταν σε πλήρη δράση. Ο Blackmore τους κοίταξε χωρίς την παραμικρή έκφραση και στη συνέχεια έμεινε εκεί να τους ακούει για περίπου μισή ώρα. Μετά, γύρισε και κοίταξε με απόλυτη ψυχραιμία τον Hart και του είπε “εντάξει, πάμε να φύγουμε’.
Ο Robert Simon ζούσε στο μεταξύ έναν πραγματικό εφιάλτη, καθώς βρισκόταν κυριολεκτικά ανάμεσα στις δυο μπάντες. Ο Blackmore γινόταν όλο και πιο απαιτητικός και ο Simon πρότεινε να τους δώσει σε χωριστές ώρες τους δυο επιμέρους χώρους του τεράστιου στούντιο, με μια μπάντα να κάνει ημερήσια και μια νυχτερινή πρόβα, ανάλογα με τα χρήματα: όποιος πλήρωνε τα περισσότερα έκανε τη νυχτερινή πρόβα. Με τά άρχισε να μην τους θέλει καν στο ίδιο κτήριο, έτσι μετακίνησε τους Purple στη σκηνή 3 και είχε τους Rainbow στην 4. Είχε το δικό του μεταφερόμενο σύστημα ήχου, και την ημέρα δούλευε με τους Purple, ενώ τη νύχτα με τους Rainbow. Ο Blackmore έφτασε όμως στο σημείο να του πει πως δεν θα μιξάρει ξανά μαζί τους και πως αυτός θα χρησιμοποιεί αποκλειστικά το ηχητικό του σύστημα, χωρίς να το μοιράζεται με κανέναν άλλο. Ο Simon, αγανακτισμένος, είπε πως όποιος πληρώνει για όλα θα τα έχει όλα, μην έχοντας τη διάθεση να συνεχίσει την κόντρα αυτή. Όπως ήταν αναμενόμενο ο Coverdale πρώτα αλλά και οι υπόλοιποι Purple το πήραν προσωπικά και του είπαν πως τους σαμποτάρισε επειδή το απαίτησε ο Blackmore. Λίγο καιρό αργότερα, βλέποντας την κατάσταση από απόσταση, ο Simon παραδέχτηκε πως, όσο και αν δεν το καταλάβαινε απόλυτα τότε, ουσιαστικά οι Purple είχαν δίκιο.
Το περίεργο στην ιστορία αυτή είναι πως ο Blackmore δεν έθρεψε ποτέ αισθήματα ζήλιας ή έχθρας απέναντι στον Bolin. Όταν προσχώρησε στη μπάντα, ο Bolin νοίκιασε ένα σπίτι κοντά την περιοχή που έμενε ο Blackmore. Ο ίδιος ο τόσο δύστροπος “Man-in-black” θυμάται τον Bolin σαν έναν πολύ ταπεινό άνθρωπο, χαμηλών τόνων που τον είχε προσκαλέσει αμέτρητες φορές στο σπίτι του να του δείξει την κιθάρα του. Κάποια στιγμή, ο Blackmore πήγε, μπήκε μέσα αλλά δεν ήταν κανείς εκεί. Το σπίτι ήταν εντελώς άδειο, χωρίς έπιπλα. Περίμενε για δέκα λεπτά και ο Bolin εμφανίστηκε. Ήταν πράγματι μια ευγενική ψυχή, χωρίς ίχνος εγωισμού. Έφερε στον Blackmore την κιθάρα του. Αυτός την παρατήρησε προσεκτικά και είδε πως οι χορδές ήταν πολύ φθαρμένες, σαν να μην είχαν αλλαχθεί για χρόνια. Τον ρώτησε πότε ήταν η τελευταία φορά που άλλαξε χορδές.
Ο Bolin γύρισε, τον κοίταξε και του είπε σοβαρά:
“Δεν ξέρω. Νομίζεις πως πρέπει να τις αλλάξω;”
