Το προσωπικό στοίχημα (έτσι το μεταφράζω εγώ) του mastermind των Unto Others, Gabriel Franco, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και όπως φαίνεται κερδίζεται κατά κράτος. Το 2020 η μπάντα, κι ενώ είχε κυκλοφορήσει το εξαιρετικό ντεμπούτο “Mana”, αναγκάστηκε να αφήσει το όνομά Idle Hands λόγω πνευματικών δικαιωμάτων.
Στη συνέχεια κυκλοφόρησε και πάλι τις παλιές της δουλείες (EP, singles) ως Unto Others κι έκτοτε, με υψωμένο το μεσαίο δάχτυλο, μοιράζει «εγχειρίδια» για το πως πρέπει να παίζεται αυτό το «συνονθύλευμα» ήχων που χαρακτηρίζει τη μουσική της. Στο «κομβικό» 3ο της album (τα έχω γράψει κι άλλες φορές για τη σημασία του) η παρέα από το Portland προσβλέπει να σε οδηγήσει στη μουσική χώρα του Ποτέ. Εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν κι όλα επιτρέπονται.
Από τη θέση του «οδηγού» η μπάντα ξεκινά το ταξίδι με το ήδη γνωστό “Butterfly” να ανοίγει το δίσκο. Μια υπέροχη σύνθεση που ενώνει ιδανικά τα goth και metal στοιχεία που «διατρέχουν» τη μπάντα. Και μιας και μιλάμε για τέτοιες συνδέσεις, αυτό αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο στο «δυναμίτη» με τίτλο “Momma Likes the Door Closed”, όπου έχουν «στριμώξει» όσα περισσότερα στοιχεία μπορούσαν σε ένα τραγούδι. Μέχρι και blast beat έβαλαν μέσα οι αθεόφοβοι. Τα riffs του έτερου κιθαριστικού «πυλώνα», Sebastian Silva μπορούν να σε «σφάξουν» με το βαμβάκι και την αμέσως επόμενη στιγμή να σε «κολλήσουν» στον τοίχο.
Τι να πει κανείς για το σύντομο, σχεδόν black metal, «σφυροκόπημα» του “Flatline” με το αλύχτημα του Gabriel Franco να σου σηκώνει την τρίχα; Τραγούδια όπως τα “Suicide Today” και “Fame” «μαγεύουν» μέσα στην απλότητά τους και σε ωθούν, ακόμη και ασυναίσθητα, να παρασυρθείς στη «δίνη» τους. Η βαρύτονη φωνή του Franco, υποβλητική, επιβλητική και εξαίσια εκφραστική, δίνει σε κάθε σύνθεση μια αίσθηση θεατρικότητας, την οποία λίγες μπάντες έχουν την τύχη να διαθέτουν. Πώς μπορείς να μείνεις ασυγκίνητος στην post – punk «αύρα» του “When the Kids Get Caught” με την εξαιρετική – α λα Paradise Lost – μελωδία να «υψώνεται πίσω από το ρεφραίν;
Πώς να μη νιώσεις μια γλυκιά μελαγχολία με την υπέροχη μπαλάντα “Cold World” και το νοσταλγικό της solo; Πώς να χαρακτηρίσεις τη μίξη gothic rock με NWOBHM στο “Raigeki 雷撃” εκτός από το ως την τέλεια «ερωτική συνεύρεση» δύο ετερόκλητων εραστών που βρέθηκαν κατά τύχη στο ίδιο μέρος; Οι Unto Others δε φοβούνται (εξάλλου ποτέ δεν το έκαναν) να πατήσουν, όχι σε δύο αλλά σε πολλές βάρκες ταυτοχρόνως και παρόλα αυτά να καταφέρουν να βγουν «στεγνοί» στην ακτή. Με χαρακτηριστική ευκολία αλλάζουν διαθέσεις και μουσικά στυλ, παραμένοντας όμως μοναδικοί στο δικό τους ύφος που με τόση μαεστρία έχουν χτίσει τα τελευταία χρόνια.
Τα 17 τραγούδια (2 instrumental και μια διασκευή στους Ramones) του δίσκου δεν πρέπει να σε τρομάζουν. Αντιθέτως τα λεπτά διάρκειάς τους φαίνεται να τα παίρνει ο αέρας όπως ακριβώς και τα φύλλα στο φθινοπωρινό του εξώφυλλο. Και παρόλο που βρισκόμαστε σχεδόν στα μισά αυτής της «φυλλοβόλας» εποχής, το άκουσμα του “Never, Neverland” μοιάζει να «ανθίζει» και να «μοσχοβολά» η άνοιξη μέσα στην ψυχή σου.
Είδος: Heavy metal / goth rock
Δισκογραφική: Century Media Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20 Σεπτεμβρίου 2024
Website
Facebook
Instagram
YouTube
