Οι παραμελημένοι κλέφτες καρδιών από το Nottingham επιμένουν να προσφέρουν το δικό τους ασύγκριτο, ευδιάκριτο απόσταγμα και με το 14ο νέο άλμπουμ τους. Και αν δεν κατάφεραν ποτέ να κατακτήσουν τις κορυφές του κόσμου παρά τους χίλιους σωστούς λόγους και τα δεκάδες υπέροχα τραγούδια τους, επέζησαν της πενταετούς παύσης τους και της αποχώρησης σχεδόν των μισών συντελεστών, χωρίς να χάσουν την πολύτιμη ταυτότητά τους.
Οι Tindersticks μοιάζει να παραμένουν αιώνια θελκτικοί για το κοινό τους, ακριβώς επειδή η ιδιορρυθμία τους άντεξε σε όλα τα χτυπήματα, περιφρόνησε τις συγκυρίες της εμπορικής καταξίωσης που προέκυψαν στο μακρινό πια “Curtains”, και συνέχισε να αναδεικνύει τα ευγενικά, σύντομα σενάρια που τόσο τους ταιριάζουν. Κάπως έτσι, το “Soft Tissue” προκύπτει κλασικό και ανανεωτικό ταυτόχρονα. Με την επιμελή συρραφή βελούδινων ενορχηστρώσεων, μια έντονα ρουστίκ διάθεση, και τον ασύγκριτο Stuart Staples να χαράζει τις μικρές καθημερινές λεπτομέρειες ασήμαντων ζωών με την πληγωμένη του χοάνη, μάλλον καταφέρνουν ξανά να επουλώσουν παρά να τραυματίσουν.
Το εναρκτήριο “New World” μοιράζεται ανάμεσα στις σύντομες κορυφώσεις ενός μιούζικαλ και τις υπνωτικές αλλά επίμονες γραμμές του μπάσου, απλώνοντας έναν περίεργο φόβο για τις παγίδες των συναισθημάτων. Το συναρπαστικό, μυστηριώδες “Don’t Walk, Run” καταλήγει στην διστακτική προτροπή του ρεφρέν που πανέξυπνα συγκρούεται με την σκοτεινή, επίμονη κίνηση που υπάρχει μόνιμα στο τραγούδι. Η υπόγεια bossa nova του “Nancy” χορεύει από την αρχή πάνω σε μια σχεδόν βέβαια άρνηση, κρύβοντας έναν ανεξήγητο, ενεργητικό ηρωισμό. Την καρδιά του “Soft Tissue” την συνάντησα μάλλον στον ύμνο της απόρριψης “Always a Stranger”, που χτίζει την επιμονή του στο κρεσέντο της πένθιμης τρομπέτας του Terry Edwards και τις κινηματογραφικές ενορχηστρώσεις του Dan McKinna.
Η γαλήνια ανακούφιση του “Soon to be April” γλιστρά χωρίς υπονοούμενα στην έξοδο μιας προοπτικής και μιας υπόσχεσης, όπως οι ολιγαρκείς θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν και να συνεχίσουν τις αθόρυβες ζωές τους. Μετά τα ηχητικά εργαλεία τους, με αρχαία soul φωνητικά, υπόγειες κινηματογραφικές διαδρομές, υπέροχες αντίκες pop υποψίας, και το αρχέγονο δράμα που μοιάζει αυτοκόλλητο πάνω τους, οι Tindersticks εξακολουθούν να ξεσκεπάζουν μια απρόσμενη αίσθηση ήρεμης ομορφιάς στον ταραγμένο κόσμο τους.
Ο ίδιος ο Stapes αναφέρθηκε σε μια σύγκρουση ανάμεσα στον προσωπικό και στον συλλογικό κόσμο, για την ατέρμονη προσπάθεια να ζήσει κανείς με την καταστροφή και την απώλεια, επιδιώκοντας ουσιαστικά τη σύνδεση και την άνεση με τις ίδιες του τις αναμνήσεις. Και για τον ίδιο, το πιο σημαντικό πράγμα στη δημιουργία του ήταν να παραμείνουν πιστοί στα συναισθήματα που οδηγούν τη μουσική αλλά και τη συγκυρία στην οποία βρίσκονται.
Πέρα από τα θαμπά φώτα, τους βρεγμένους δρόμους, τις δύσκολες σιωπές, το παραμελημένο άγνωστο χάος των μικρών, καθημερινών ανθρώπων, και τις περιορισμένες ευχές του χειμώνα, θα βρει κανείς την φρέσκια αναμονή της πρωινής ώρας, την σπάνια αλλά απαραίτητη δικαιοσύνη της ποίησης και της αξιοπρέπειας να τιθασεύει το κακό. Και αυτός είναι ο τρόπος να κερδίσουν ακόμα μια φορά την εμπιστοσύνη μας.
Είδος: Alt Rock/Chamber Pop
Εταιρεία: City Slang
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 13 Σεπτεμβρίου 2024
