VANDEN PLAS: Γιόρτασαν την κυκλοφορία του νέου album με το visualizer “March of the Saints”

NEWS

Οι Vanden Plas, το σημαντικό γερμανικό progressive rock σχήμα, κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ, “”. Στον εορτασμό, το συγκρότημα μοιράζεται ένα visualizer για το κομμάτι, “March Of The Saints”. Αυτό το νέο άλμπουμ σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο για τους Vanden Plas καθώς καλωσορίζουν τον Alessandro Del Vecchio σαν τον νέο τους κημπορντίστα, εμφυσώντας φρέσκο σθένος και δημιουργικότητα στη δυναμική της σύνθεσης του συγκροτήματος. Η προσθήκη του Del Vecchio υπόσχεται να ωθήσει τον ήχο των Vanden Plas σε πρωτοφανή επίπεδα, παραμένοντας πιστός στο ξεχωριστό στυλ τους.

Το “Empyrean Equation Of The Long Lost Things” συνεχίζει την κληρονομιά της μπάντας να ξεπερνά τα μουσικά όρια, να συγχωνεύει περίπλοκες μελωδίες με στίχους που προκαλούν σκέψη. Ακολουθεί τα βήματα της αναγνωρισμένης σειράς “The Ghost Xperiment”, ενισχύοντας την κατάσταση των Vanden Plas σαν ηγετικής δύναμης στο είδος της progressive rock.

Ο κιθαρίστας Stephan Lill, ο οποίος φιλοτέχνησε κυρίως τις συνθέσεις στα προηγούμενα άλμπουμ, αναλαμβάνει τον αποκλειστικό έλεγχο της μουσικής στο δίσκο, ενώ ο Andy Kuntz συνεισφέρει τους στίχους και τις φωνητικές γραμμές ως συνήθως.

Ο Kuntz παρατηρεί, “Έχω εκτιμήσει τον Alessandro από τη συνεργασία μας για το εξαιρετικό έργο του Frontiers Allstars, όπου συμμετείχαν πολλοί διάσημοι μουσικοί της ροκ. Αν και ο Alessandro δεν μπορούσε να συμμετάσχει στη σύνθεση τραγουδιών για αυτό το άλμπουμ λόγω χρονικών περιορισμών, το παίξιμό του έχει ήδη εμπλουτίσει τα τραγούδια και τον ήχο με διάφορες αποχρώσεις Η νέα καλλιτεχνική δυναμική είναι αισθητή σε αυτή την παραγωγή”.

The Empyrean Equation Of The Long Lost Things tracklisting:

“The Empyrean Equation Of The Long Lost Things”

“My Icarian Flight”

“Sanctimonarium”

“The Sacrilegious Mind Machine”

“They Call Me God”

“March Of The Saints”

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1160 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.