THE MONOLITH DEATH CULT: Νέο video single και album

NEWS

Η Ολλανδική avant-garde death metal μπάντα The Monolith Deathcult παρουσιάζει με περηφάνια το ολοκαίνουργιο άλμπουμ της,  “The Demon Who Makes Trophies Of Men” που θα κυκλοφορήσει στις 5 Απριλίου 2024 από την Human Detonator Records.

Οι προπαραγγελίες για το άλμπουμ έχουν ήδη αρχίσει, ενώ το συγκρότημα μόλις κυκλοφόρησε το ολοκαίνουργιο single του “Commanders Encircled With Foes” που συνοδεύεται από το αντίστοιχο video.

Δείτε το παρακάτω:

Το συγκρότημα δήλωσε σχετικά: “Το “Commanders Encircled With Foes” είναι το τελευταίο (maxi) single από το επερχόμενο άλμπουμ “The Demon Who Makes Trophies of Men”. Αυτό το single είναι μια γροθιά απέναντι στην τεχνητή νοημοσύνη. Η μουσική ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια ενός παραισθησιακού τζαμαρίσματος με τη χρήση ενός αναλογικού πίνακα μίξης σε μαγνητική ταινία. Το βίντεο σχεδιάστηκε στο χέρι χρησιμοποιώντας μόνο οργανικά, φυσικά υλικά από διάφορους ειδικευμένους τεχνίτες από όλο τον κόσμο για να υποστηρίξουν το συγκρότημα στη μάχη τους ενάντια στις μηχανές. Οι Monolith Deathcult είναι περισσότερο ανθρώπινοι από τον άνθρωπο και αγκαλιάζουν 100% την ανθρώπινη ατέλεια.

Tracklist:

The Demon Who makes Trophies of Men (6:09)

Commanders Encircled with Foes (7:06)

Kindertodeslied MMXXIV (6:22)

The Nightmare Corpse-city of R’lyeh (4:18)

Gogmagog – The Bryansk Forest Re-visited (7:16)

Matadorrrr (4:27)

Three-Headed Death Machine (4:41)

I Spew Thee out of my Mouth MMXXIII (8:24)

Line up:

Robin Kok: Bass, vocals

Michiel Dekker: Guitars, vocals

Carsten Altena: Guitars, keyboards

Frank Schilperoort: Drums (session member)

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 903 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.