Όταν πρo διετίας έσκασε από το πουθενά το ‘Loud Arriver’ των Sonja, φρέσκος αέρας φύσηξε στα λημέρια μας, που με την αποδοχή του από τους οπαδούς έγινε ανεμοστρόβιλος, ο οποίος συμπαρέσυρε στο διάβα του προκαταλήψεις και στερεότυπα. Η Melissa Moore έρχεται για άλλη μια φορά στην παρέα μας, έχοντας μόνο ενδιαφέρουσες απόψεις να μοιραστεί μαζί μας, ενώ μας εντείνει την ανυπομονησία για τις επερχόμενες εμφανίσεις τους στην Ελλάδα. Το τακούνι της γόβας τους είναι μυτερό, τσακίζοντας ότι προσπαθεί να μας επιβληθεί…
Γεια σου Melissa, από την Αθήνα! Έχεις πολλούς χαιρετισμούς από όλη την ομάδα του Soundcheck! Ευχαριστώ που αποδέχτηκες την πρόσκλησή μας!
Χαίρομαι που μιλάω ξανά με το Soundcheck! Την τελευταία φορά ήταν στο λόμπι του ξενοδοχείου λίγες στιγμές πριν από το πραγματικό soundcheck της πρώτης μας συναυλίας στην Ελλάδα.
Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την κυκλοφορία του ντεμπούτου album σας “Loud Arriver”, το οποίο προκάλεσε ενθουσιασμό στους οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Τώρα που έχει περάσει αρκετός χρόνος, ποια είναι η δική σου αίσθηση για αυτό το album;
Κάνουμε album σε διαφορετικά συγκροτήματα εδώ και πολύ καιρό, αλλά αυτή είναι μια διαφορετική εμπειρία. To να γράφεις τραγούδια στην “απομόνωση” σου, και μετά να τα κυκλοφορείς και να βλέπεις ανθρώπους να τραγουδούν κάθε λέξη την πρώτη φορά που είσαι στην πόλη τους, είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Ειδικά αν αναλογιστείς ότι είμαστε μια νέα μπάντα, ενώ συνήθως το metal έχει να κάνει με την αντοχή στο χρόνο και στις δοκιμασίες του. Ίσως τα βιώματα μας από το παρελθόν, να έχουν εκδηλωθεί σε αυτό το συγκρότημα. Η βασική ιδέα όταν φτιάχναμε το album ήταν να έχει μια συγκεκριμένη ποιότητα, την οποία οι άνθρωποι που θα το άκουγαν στη συνέχεια θα την αναγνώριζαν. Αυτό ήταν το σχέδιο, αλλά είναι επίσης σαν να λέμε πλέον «ΟΚ, αυτό φαίνεται να “ακουμπά” κάποιους ανθρώπους. Πάμε να παίξουμε μαζί τους»…
Στα δικά μου μάτια, η δική σας μουσική και αισθητική πρόταση ήταν ότι πιο φρέσκο και “προβοκατόρικο” συνέβη τον τελευταίο καιρό στο heavy metal. Περιλαμβάνει κατά την άποψη μου όλο το νόημα αυτού του είδους μουσικής. Ήταν τελικά η metal κοινότητα ανοιχτόμυαλη στο ξεκίνημα σας ή συναντήσατε αντιδράσεις;
Είναι όμορφο να ακούω, ότι αισθάνεσαι έτσι για το συγκρότημα. Προς τους υπόλοιπους: Δεν έχει σημασία τι πιστεύετε. Εάν το πραγματικό Heavy metal δεν σας συγκινεί, τότε ίσως το Heavy metal δεν είναι για εσάς. Ναι, σε πολλούς ανθρώπους αρέσει να έχουν φιλοσοφικές και πνευματικές συζητήσεις για το Metal, αλλά στο τέλος της ημέρας η μουσική είναι η αλήθεια όλων.
Η επιτυχία του “Loud Arriver” σας έχει προσθέσει πίεση για το επόμενο σας βήμα; Αλήθεια πόσο εύκολο είναι ένας μουσικός να αναμετρηθεί με τον εαυτό του;
Φτιάξαμε αυτό το album μαζί, χωρίς σχεδόν κανένας να γνωρίζει πραγματικά το συγκρότημα μας. Και τώρα είναι ευχάριστο να συνειδητοποιούμε την προσμονή του κόσμου για το δεύτερο album μας, καθώς είχαμε συνηθίσει να δημιουργούμε στο απόλυτο σκοτάδι. Υπήρχαν ορισμένες ανάγκες μου τόσο καλλιτεχνικά, όσο και πολιτισμικά που ήθελα “ξεδιπλωθούν” στο “Loud Arriver”,το οποίο έπρεπε να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο τρόπο δημιουργίας. Όλα αυτά υλοποιήθηκαν με τη βοήθεια τόσων πολλών φίλων και συνεργατών, οι οποίοι μας βοήθησαν να κάνουμε το μουσικό μας βίντεο και να ηχογραφήσουμε. Τώρα ζούμε στον χώρο που δημιουργήσαμε και μπορούμε απλά να αφήσουμε τα πράγματα να κυλήσουν ομαλά. Η μουσική ξεχύνεται από εμάς αυτή τη στιγμή και είμαστε βαθιά μέσα στη δημιουργία και τη “σφυρηλάτηση” νέων τραγουδιών. Η νέα μας μουσική έχει τη συνέχεια του ήχου της μπάντας, αλλά φυσικά δεν είναι ακριβώς ίδια με αυτή του προηγούμενού μας δίσκου. Υπάρχει μια ξεχωριστή γεύση, που δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια, την οποία δοκιμάζω στα νέα μας τραγούδια. Καλώς ή κακώς, θα χτυπήσει διαφορετικά. Αλλά η μουσική αντηχεί σε όλη μου τη ζωή και αυτό είναι που χρειάζομαι για να νιώσω ότι τα πράγματα γίνονται όπως πρέπει.
To “Nylon Nights” έχει “εγκατασταθεί” στο στερεοφωνικό μου από τη μέρα που κυκλοφόρησε, ως ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια γενικότερα. Εξαιρετικά ενδιαφέρον και το video που κυκλοφορήσατε για αυτό το τραγούδι. Όταν τα πράγματα γύρω μας γίνονται εξαιρετικά δύσκολα, δεν είναι η ώρα να παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας όπως έκανε και η πρωταγωνίστρια; Ποια είναι η δική σου άποψη;
Ναι, η δύναμη και η ανυπακοή είναι το παν. Αυτός ο κόσμος θα μας χρησιμοποιήσει και στο τέλος θα μας πετάξει έξω. Οτιδήποτε βάζουν μπροστά μας άλλοι άνθρωποι ως εμπόδιο, δεν έχει καμία αξία. Πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας. Δώστε τους να καταλάβουν, πως είναι να νιώθεις την πραγματική επιθυμία. Να πάρουν το μάθημα τους. Εδώ δεν χωρούν διαπραγματεύσεις.
Στις μέρες μας η μουσική δημιουργείται γρήγορα, γρήγορα καταναλώνεται και γρήγορα ξεχνιέται δυστυχώς. Έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος τη χρησιμοποιεί κυρίως ως “επιδόρπιο” και όχι ως “κυρίως πιάτο”. Πόσο εύκολο είναι ένας καλλιτέχνης να παραμείνει στα πράγματα, αλλά και να μην επαναλαμβάνει ταυτόχρονα τον εαυτό του;
Έχουμε τον καθένα, από κάθε διαφορετική οπτική γωνία να μας ρωτάει για το νέο album και να περιμένει το νέο album. Είμαστε οι φύλακες και οι φρουροί της Sonja, και θα είναι έτοιμη όταν είναι έτοιμη… Ούτε μια στιγμή νωρίτερα. Υποθέτω ότι εάν οι στόχοι κάποιου είναι η “επιτυχία”, τότε πιθανότατα θα έγραφε περισσότερα αναλώσιμα hits της μιας χρήσης. Αλλά ο δικός μας δρόμος είναι, να εξυψωθούμε στο πραγματικό metal και rock, χωρίς να μας ενδιαφέρουν οι εξωτερικές πιέσεις. Στόχος στη ζωή μας είναι να μάθουμε από τους αρχέγονους τρόπους του πραγματικού rock ‘n roll και να μεταπηδήσουμε στον μετα-αποκαλυπτικό και ταχέως παρακμάζοντα σύγχρονο κόσμο. Αυτό γίνεται για να παράσχουμε μια διαρκή δόση διαύγειας, στο σύγχρονο πολιτισμό της ψευδαίσθησης και της εξαπάτησης.
Μια νέα δισκογραφική και ένα νέο κεφάλαιο για τη Sonja. Έχουν μπει μπροστά οι μηχανές για το νέο album από ότι έχω καταλάβει…Τι να περιμένουμε αυτή τη φορά;
Όπως ανέφερα νωρίτερα, θα είναι δικό της θέμα. Κινούμαστε σε μια ζώνη ρυθμού και νοοτροπίας υψηλής ενέργειας. Νιώθουμε ηλεκτρισμό όταν παίζουμε και γράφουμε. Η μουσική ρέει μόνη της και το συνειδητό μυαλό μας είναι απλώς οι φροντιστές της. Τα επτά από τα οκτώ τραγούδια από το τελευταίο μας album, περιείχαν στίχους πολύ άμεσα συνδεδεμένους με το τι είχα βιώσει στη ζωή μου εκείνη την περίοδο. Νιώθω σαν να έχω ζήσει μερικούς αιώνες από τότε, οπότε το μόνο που χρειάζεται είναι να ακούσω τον αιθέρα και να βρω τις κατάλληλες λέξεις. Η μελωδία, ο ρυθμός και η δύναμη είναι οπουδήποτε κοιτάμε, είναι ουσιαστικά το μέρος που θέλουμε να είμαστε. Περνάω χρόνο σε goth shows και λέω «αυτό είναι ωραίο, αλλά του λείπει το θράσος της rock». Περνάω χρόνο σε rock παραστάσεις και λέω «αυτό είναι ωραίο, αλλά λείπουν οι σκοτεινές αισθησιακές διακυμάνσεις της ζωής». Είναι καιρός να το συμβιβάσουμε αυτό.
Πως βιώσατε την πρώτη σας συναυλία στην Αθήνα πριν ενάμιση χρόνο; Ποιες οι αναμνήσεις σου από εκείνο το βράδυ;
Αυτό τo live ήταν ένα ιδιαίτερο επιστέγασμα, στην έως τώρα πορεία της μπάντας. Μπορούσα να το δω στην ενέργεια των συνεργατών μου, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά. Αυτό μπορεί να ακούγεται τρελό, αλλά για μένα είναι συνήθως κάπως δύσκολο να νιώσω την παρούσα στιγμή εκτός από τη μουσική καθαυτή, γιατί οφείλω να τη διοχετεύσω. Ακόμα και μετά το show, χρειάζεται λίγος χρόνος για να χαλαρώσω, αν αυτό είναι ακόμη δυνατό. Η ζεστή αγκαλιά του κόσμου στην Αθήνα δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο. Οι κραυγές και η ενέργεια. Μόνο καθαρό πάθος. Προσωπικά μιλώντας, προσπαθώ απλώς να αντιλαμβάνομαι την κατάσταση και να κάνω ό,τι μπορώ για να ανταποκριθώ σε αυτήν και να ανοίξω νέο χώρο. Αυτό δεν ήταν σαν να λέμε «Ω καλά, θα παίξουμε μια συναυλία στην Αθήνα»… Όχι αυτό ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Αυτή η στιγμή, ήταν πραγματικά μια εμπειρία ζωής. Ναι, επιστρέφουμε, αλλά αυτή η πρώτη μας επαφή, ήταν όλα όσα εννοώ παραπάνω.
Έχουμε την τύχη να σας περιμένουμε σε λίγες μέρες για το επόμενο live σας στην Αθήνα, αλλά και μια περιοδεία σε άλλες ελληνικές πόλεις. Πώς νιώθεις για αυτές τις εμφανίσεις;
Η προσμονή, μου βάζει φωτιά. Έχοντας πάει μόνο στην Αθήνα πριν, είμαι πολύ πρόθυμη να ζήσω και τη rock ενέργεια των υπόλοιπων πόλεων. Υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ της μπάντας και της Ελλάδας, και το να παίξουμε εκεί σε πολλά μέρη, είναι πολύτιμο για εμάς. Η γροθιά της αλήθειας του rock ‘n roll θα διοχετευθεί.
Μια από τις αγαπημένες μου αναμνήσεις, ήταν όταν όλοι οι οπαδοί στο An Club στην Αθήνα την περασμένη φορά, heavy metallers με γκοθάδες αγκαλιά, τραγούδησαν μαζί το ‘Bridge Of Death’ των Manowar! Η επιτομή του νοήματος του heavy metal. Να περιμένουμε αντίστοιχες εκπλήξεις στα επερχόμενα shows;
Πολύ όμορφη, αυτή σου η τοποθέτηση! Η Sonja είναι ένα συγκρότημα με ένα album και ένα single, οπότε θα πρέπει να εμπλουτίσουμε το show με κάποιο τρόπο. Είχε νόημα για μένα να παίξω ένα τραγούδι που πάντα αγαπούσα. Και η αλήθεια είναι ότι ήθελα απλώς να το κάνω για δική μου ευχαρίστηση. Το κοινό στο club φούντωσε την ενέργεια και έκανε το χώρο να μοιάζει σαν ένας καθρέφτης. Μου αρέσει όταν οι πόθοι μου αντανακλώνται.
Ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη! Ήταν τιμή μου πραγματικά που μίλησα μαζί σου! Περιμένω με χαρά τα live σας, στην Ελλάδα. Ο τελευταίος λόγος σου ανήκει.
Είμαστε αφοσιωμένοι στο καθήκον μας, να υπερασπιστούμε και να διαιωνίσουμε το πραγματικό metal και rock. Το metal είναι ένα όπλο που ακονίζεται μέσα σε κάθε άτομο, το οποίο νιώθει αρκετά δυνατό για να το χειριστεί, και μειώνει το εύρος των ψεμάτων που λέγονται από εκείνους που θέλουν να μας ελέγξουν ή να μας εξευτελίσουν. Μιλάω αφηρημένα, αλλά η δύναμη είναι πραγματική. Το σκοτεινό ξόρκι του ανθρώπινου ελέγχου, τελειώνει με δική μας θέληση. Η μουσική θα κάψει τα πάντα.
Υ.Γ. Οι Sonja πρόκειται να εμφανισθούν στην Αθήνα στο An Club στις 12 Οκτωβρίου, καθώς και σε περιοδεία στα Τρίκαλα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα και τη Λευκωσία.
