REVOLUTION SAINTS: Νέο επίσημο lyric video για το τραγούδι “Fall on my Knees”

NEWS

Οι Revolution Saints, το συγκρότημα με επικεφαλής τον τραγουδιστή/ντράμερ των Journey, Deen Castronovo, κυκλοφόρησαν το “Fall On My Knees”, το τρίτο single από το νέο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ, “Against The Winds”. Το κομμάτι συνοδεύεται από το αντίστοιχο μουσικό βίντεο.

Μαζί με τους συμπαίκτες του τον μπασίστα Jeff Pilson (γνωστός για τη δουλειά του με τους Foreigner και παλαιότερα τους Dokken) και τον κιθαρίστα Joel Hoekstra (των Whitesnake και Night Ranger), η νέα σύνθεση των Revolution Saints MKII  είναι εδώ για να αναζωπυρώσει την έλξη για το μελωδικό rock.

Δείτε παρακάτω το βίντεο:

Το “Against The Winds”, με παραγωγή και σύνθεση κατά κύριο λόγο από τον Alessandro Del Vecchio (ο οποίος συμμετέχει επίσης στα πλήκτρα και τα φωνητικά), προσφέρει αυτό που θα περίμενε κανείς: όμορφα φωνητικά, και χαρακτηριστικές μελωδίες που θα μείνουν στο μυαλό σας για μέρες.

Οι Revolution Saints δημιουργήθηκαν αρχικά από τον Serafino Perugino, τον Πρόεδρο και Επικεφαλής του A&R της Frontiers Records, για να αναδείξουν και τα αξιοσημείωτα φωνητικά ταλέντα του Deen Castronovo.

Tracklisting:

“Against The Winds”

“Changing My Mind”

“Fall On My Knees”

“Can’t End It Right Now”

“Lost In Damnation”

“Will I See You Again”

“Show Me Your Light”

“Save All That Remains”

“Been Said And Done”

“Diving Wings”

“No Turning Back”

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1154 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.