Μια παροιμιώδης φράση του Ritchie Blackmore, με την οποία εκδήλωνε τον αμέριστο θαυμασμό του στο ταλέντο του μυθικού Jimi Hendrix, έγινε ο τίτλος για το δεύτερο άλμπουμ των Rainbow με τη φωνή του Joe Lynn Turner. Η ιδέα της Stratocaster να βγαίνει μέσα από το μέτωπο στο εξώφυλλο, με την συγκεκριμένη κόμικ αισθητική, ήταν κάτι που άρεσε σε όλους. Η απεικόνιση της φράσης του ανθρώπου με τα μαύρα “you know, his music hits me straight between the eyes”, είχε αποτυπωθεί στο νέο τους εξώφυλλο. Υπάρχει όμως και η εκδοχή πως η περιγραφή αυτή ανήκει πρωταρχικά στον Jeff Beck, όταν πίσω στο 1967 βρέθηκε σε κάποιο μπαρ με τον Blackmore και ρωτήθηκε για τον Hendrix.
Το γκρουπ παρέμεινε σχεδόν με την ίδια σύνθεση του “Difficult to Cure”, καθώς η παρέμβαση του μάνατζερ Bruce Payne επανάφερε τον Roger Glover, μετά από μια προσωρινή αποχώρηση, και μόνο ο David Rosenthal αντικατέστησε στα keyboards τον Don Airey. Θέλοντας να αποφύγουν απογοητεύσεις στον ήχο και τις μνήμες του προηγούμενου αποτελέσματος, κατέληξαν στο Le Studio, στο Morin-Heights του Quebec στον Καναδά. Την ίδια χρονική στιγμή οι The Police τελείωναν το “Ghost in the Machine”, και για δυο τρεις μέρες συνυπήρξαν με τις αλλαγές και τις μεταφορές εξοπλισμού, έχοντας μάλιστα την ευκαιρία να ακούσουν κάποια από τα νέα τους τραγούδια. Οι Nazareth είχαν συστήσει το συγκεκριμένο στούντιο στον Roger Glover που είχε κάνει παραγωγή σε κάποια άλμπουμ τους. Το οικιστικό συγκρότημα περιλάμβανε και ένα σπίτι για τη μπάντα, υπηρέτριες, ανέσεις, και ένα όμορφο περιβάλλον με μια παγωμένη λίμνη. Ήταν μια χαλαρή και φωτεινή περίοδος για όλους, παίζοντας χόκεϊ, κάνοντας σκι, και βγαίνοντας κάποιες νύχτες σε τοπικά κλαμπ.
Μια νύχτα ο Glover περπάτησε με τον Turner στην παγωμένη λίμνη και άκουσαν έντρομοι τον πάγο να ραγίζει. Ξάπλωσαν και σύρθηκαν γρήγορα έξω, και δυο ώρες αργότερα μια μεγάλη χιονοθύελλα σηκώθηκε. Ήταν η νύχτα που ο Turner ηχογράφησε τα φωνητικά για το “Stone Cold”. Στην πραγματικότητα, το απρόσμενο διαζύγιο του Glover με τη γυναίκα του, και η φράση του “she left me stone cold” , αποτέλεσαν τη σπίθα για τη δημιουργία του τραγουδιού. Τα αισθαντικά φωνητικά του Turner πήγασαν από το χιονισμένο περιβάλλον, και καθώς η χιονοθύελλα μαινόταν έξω, κοίταξε και τραγούδησε στο fade out του τραγουδιού τη φράση “you put me in the deep freeze”. Το τραγούδι αποτέλεσε σαν single τον προπομπό του άλμπουμ, ένα μήνα πριν την κυκλοφορία του, και συνοδεύτηκε από ένα βίντεο το οποίο σκηνοθέτησε ο Edd Griles, που είχε ήδη δουλέψει για τα βίντεο των “I Surrender” και “Can’t Happen Here”.
Η επιλογή του επόμενου single ήταν το δυναμικό εναρκτήριο “Death Alley Driver”. Ήταν εμπνευσμένο από τη ζωή ενός τύπου στο New Jersey που διακινούσε κάθε είδος ναρκωτικής ουσίας στη Ένατη Λεωφόρο (την οποία αναφέρει και ο Bruce Springsteen στο “Born to Run”), σε επικίνδυνα ραντεβού με τύπους οπλισμένους με Uzis, που έκαναν χημικά τεστ για την καθαρότητα του πράγματος. Ο Turner είχε αποκαλύψει πως ήταν παρών σε μια τέτοια συνάντηση μαζί με έναν φίλο του γιατρό, που είχε κληθεί να αναλύσει την κοκαΐνη που ερχόταν από την Κολομβία. Η επικίνδυνη εμπειρία του κατέληξε σε ένα έντονο, επιθετικό, κλασικό τραγούδι. Τα γυρίσματα του αντίστοιχου βίντεο έγιναν σε ένα πραγματικό νεκροταφείο στο Connecticut, όπου ο Blackmore κατευθύνεται ντυμένος σαν Χάρος στο πίσω κάθισμα μιας μαύρης λιμουζίνας, και ο Turner προηγείται καταδιωκόμενος, οδηγώντας μια μηχανή. Προς μεγάλη έκπληξη του συγκροτήματος και των υπόλοιπων συντελεστών, το βίντεο απαγορεύτηκε αρχικά από το MTV, εξαιτίας των γυρισμάτων στο νεκροταφείο που έφεραν τη γνωστή παραφιλολογία για σκοτεινές δυνάμεις του κακού. Ταυτόχρονα, η απαγόρευση αυτή τους χάρισε μεγάλη δημοσιότητα, ενώ οι σκοταδιστικές φοβίες αυτής της στάσης ήταν πραγματικά βούτυρο στο ψωμί για τον Blackmore και τον Turner, οι οποίοι ήταν βυθισμένοι στον αποκρυφισμό εκείνη την εποχή.
Οι αντηχήσεις της Μέσης Ανατολής του “Gates of Babylon” έρχονται να ποτίσουν το ξεχωριστό “Bring on the Night (Dream Chaser)”, που ελίσσεται όμορφα ανάμεσα σε μια επική σύνθεση και ένα άμεσο heavy rock τραγούδι, ακριβώς όπως το φαινόμενο ονείρου και ξυπνήματος που πραγματεύεται. Ο Turner έγραψε τους στίχους μαζί με τον Glover, τον “φιλόσοφο” όπως τον αποκαλούσαν, και ενώ ο τραγουδιστής είχε τον τίτλο “Bring on the Night”, ο Glover το είχε ονομάσει “Dream Chaser”: έτσι κατέληξαν στον διπλό τίτλο. Η διάθεση αλλάζει ριζικά με το σχεδόν funky και ρυθμικά sexy “Tite Squeeze”, μια μάλλον αδύναμη σύνθεση σε έναν άλλωστε μάλλον περίεργα πολυσχιδή δίσκο. Ίσως το πιο ρεαλιστικό και απολογητικό τραγούδι όλων είναι η σκοτεινή μπαλάντα “Tearin’ Out my Heart”, γραμμένο κύρια από τον Turner για το κορίτσι του από τον Καναδά και τον χωρισμό τους, μια δυνατή συγκυρία που τον ώθησε σε μια μεγάλη ερμηνεία, καθώς ήταν ουσιαστικά η πραγματική ζωή. Για πολλούς φίλους των Rainbow είναι το αγαπημένο τους στο δίσκο, και ξεδίπλωσε ιδανικά το δράμα του στις ζωντανές τους εμφανίσεις.
Ένα υλικό εμφανώς πιο χρήσιμο στις ζωντανές τους εμφανίσεις ήταν το αισθητά μετριότερο “Power”, άλλο ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι για τον Turner σε μια ιδιαίτερη προσωπική συγκυρία, ψάχνοντας να ανακτήσει τη δύναμη και τον χώρο που είχε αφήσει σε άλλους στη ζωή του. Κι ενώ ο ερμηνευτής εντρυφούσε στον εαυτό του με ένα άμεσο, πιασάρικο τραγούδι, βρέθηκαν στην περιοδεία με έναν αγαπημένο ύμνο στο κοινό, που δεν έχανε την ευκαιρία να τραγουδά μαζικά το ρεφρέν.
Άλλο ένα τραγούδι σχέσης ήταν ένα από τα δυνατά χαρτιά του δίσκου, το “MISS Mistreated” που τυπώθηκε σαν τίτλος με τον συγκεκριμένο τρόπο εξαιτίας του ήδη κλασικού υπάρχοντος “Mistreated” των Deep Purple. Αναζητώντας τις αληθινές πληγές στα δυο πρόσωπα ενός χωρισμού, έχοντας και αυτό τη βάση του σε πραγματικό γεγονός, το τραγούδι αρπάζει άμεσα τον ακροατή και είναι αναμφισβήτητα ένα από τα ομορφότερα τραγούδια της περιόδου με τον Turner. Παρόμοια με το “Power” και με την ίδια πιο φθαρτή φύση έρχεται το “Rock Fever”, με τη φιλοδοξία ενός ακόμα ζωντανού ύμνου που πράγματι απέδωσε στην περιοδεία που ακολούθησε, χωρίς όμως να αντέχει ιδιαίτερα στον χρόνο.
Ένας επιβλητικός ήχος από γκονγκ μας ανοίγει την πύλη για το πελώριο, επικό “Eyes of Fire”, όπου οι επιδράσεις των εντυπώσεων της Μέσης Ανατολής επιστρέφουν, και ο Rondinelli, που βρέθηκε να δουλεύει με τον Blackmore όταν αυτός έγραψε το κύριο ριφ, πήρε τα μοναδικά credits στο άλμπουμ. Η μπασογραμμή του Glover ενισχύει αισθητά την συνολική ethnic αίσθηση και ο Turner δίνει μια από τις πιο δραματικές του ερμηνείες.
Είναι σχεδόν απίθανο να φαντάστηκε εκείνη η ξεχωριστή γυναίκα στο μπαρ πως η γνωριμία της με τον Turner κατέληξε σε ένα μεγαλειώδες τραγούδι. Την είδε μέσα στους μεγάλους καθρέφτες του κλαμπ, μια εικόνα βγαλμένη από όνειρο με την μαγευτική όψη νεράιδας. Την έλεγαν Erica Varga, είχε λαμπερά ξανθά μαλλιά και μοναδικά πράσινα μάτια που άλλαζαν αποχρώσεις μέσα στα φώτα. Πήρε για τον εαυτό του ένα ποτό, της έστειλε ένα και αυτή του έγνευσε, συνεχίζοντας να την παρακολουθεί στον καθρέφτη, ενώ η περιγραφή παραμένει ακριβής στους στίχους: “face in the mirror we meet eye to eye”. Περπάτησε προς το μέρος της και της συστήθηκε για να ανακαλύψει μια απρόσμενα έξυπνη σχεδιάστρια μόδας από το Montreal, ένα πραγματικά καλλιεργημένο κορίτσι. Μίλησαν για θρησκεία, πολιτικά και διάφορα κοινωνικά θέματα, και αυτός συνέχισε να είναι μαγεμένος από τα μάτια της, ένα ζευγάρι παράξενα, εξωτικά μάτια. Δεν την είδε ποτέ ξανά, και το τραγούδι κράτησε αυτή τη μαγεία μιας έντονης ιστορίας με πραγματική αφετηρία και φανταστική κατάληξη. Έναν ρόλο στην εξιδανίκευση του περιστατικού έπαιξε σίγουρα και ο πλατωνικός χαρακτήρας της σύντομης γνωριμίας.
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 5 Απριλίου 1982 με την ιδέα του Blackmore αποτυπωμένη στο εξώφυλλο από τον Βρετανό καλλιτέχνη Jeff Cummins και την Hipgnosis, και έχει χαρακτηριστεί σαν ένα από τα χειρότερα έργα της συγκεκριμένης σπουδαίας εταιρείας artwork. Σκαρφάλωσε στο Νο 30 στην Αμερική, και στο Νο 5 στο Ηνωμένο Βασίλειο με την σταθερή, πιστή βάση οπαδών. Τα χαρακτηριστικά μάτια του εξώφυλλου συνέχισαν να τους συντροφεύουν στη σκηνή, όντας το βασικό ντεκόρ στην περιοδεία που ακολούθησε, και ήταν ζωντανά σίγουρα ένα πιο εντυπωσιακό θέαμα από το εξώφυλλο.
Περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική, την Ιαπωνία και την Ευρώπη, παίζοντας μαζί με τους Iron Maiden, UFO, Scorpions, Riot, Krokus, 38 Special, Saxon και Girlschool. Για τις ανάγκες της περιοδείας πλαισιώθηκαν από δυο τραγουδίστριες, την Dee και τη Lin, που είχαν πάρει μέρος και στην περιοδεία του “Down to Earth”. Ήταν στην πραγματικότητα δυο από τα κορίτσια του Benny Hill Show, και ο μάνατζερ Bruce Payne είχε μια σχέση με την Lin. Το περίεργο ήταν πως τα δυο κορίτσια δεν ήταν ορατά στη σκηνή στη διάρκεια της ευρωπαϊκής περιοδείας, ενώ στην Αμερική εμφανίζονταν κανονικά σε μια πλατφόρμα ακριβώς πίσω από τον Blackmore. Η κινηματογράφηση της εμφάνισης στο San Antonio στις 18 Αυγούστου 1982, κατέληξε στην επίσημη βίντεο κυκλοφορία “Live Between the Eyes”.
Ήταν η εποχή που είχαν φουντώσει οι φήμες για την περιβόητη επανασύνδεση των Deep Purple, και όσο και αν ο μάνατζερ Bruce Payne προσπαθούσε να το κρατήσει μυστικό, όλοι ήξεραν στην πραγματικότητα πως αργά ή γρήγορα θα γινόταν. Ο Blackmore ήταν αυτός που πάγωσε το θέμα, έχοντας αποφασίσει πως ήθελε να κάνει ακόμα ένα άλμπουμ με εκείνη την πετυχημένη σύνθεση των Rainbow που είχε καταφέρει επιτέλους να πραγματοποιήσει τον ευσεβή του πόθο και να ξεκλειδώσει την αμερικανική αγορά.
